OM STIL VAN TE WORDEN...
Een boer had enkele jonge hondjes die hij moest verkopen. Hij schilderde een advertentie op een bord met de volgende tekst: = 4 PUPPIES TE KOOP = en zette dit aan het begin van zijn erf aan de kant. Net toen hij de laatste spijker in het bord sloeg werd hij aan zijn overall getrokken. Hij keek in de ogen van een kleine jongen.
"Meneer", zei de jongen, "ik wil één van uw puppies kopen. "Wel", zei de boer, terwijl hij met zijn hand achter in zijn nek wreef, "deze puppies hebben hele goede ouders en kosten aardig wat geld." De jongen liet even zijn hoofd hangen. Toen reikte hij diep in zijn broekzak en haalde een handvol kleingeld voor de dag en liet het aan de boer zien. "Ik heb 39 cent. Is dat genoeg om te kijken?" "Zeker", zei de boer en hij floot een deuntje. "Dolly!", riep hij. Uit het hondenhok en over het erf rende Dolly naar de boer toe, gevolgd door 4 kleintjes, mooi wit en bruin. De kleine jongen drukte zijn gezicht tegen het hek. Zijn ogen straalden van verrukking. Terwijl de honden naar het hek toe kwamen rennen, zag de jongen nog een kleintje bewegen in het hondenhok. Hij was helemaal bruin en zichtbaar kleiner dan de andere hondjes. Op zijn achterpootjes gleed het kleintje het hok uit en op een wat onhandige wijze begon het hondje vooruit naar het hek te hobbelen, terwijl het zijn best deed de andere hondjes bij te houden.
"Ik wil die graag hebben", zei het kleine jongetje, terwijl hij naar de waggelende hond wees. De boer knielde naast het jongetje neer en zei: "Jongen, je wil dat hondje echt niet. Het is nooit in staat om te rennen of te spelen zoals de andere hondjes kunnen." Toen deed de jongen een stap naar achteren, reikte naar beneden en begon een broekspijp op te rollen. Terwijl hij dat deed werd een stalen beugel zichtbaar aan beide zijden van het beentje van de jongen, die vastgemaakt zat aan zijn speciaal gemaakte schoentje. Terwijl hij de boer aankeek zei hij: "Weet u meneer, ik kan zelf ook niet zo goed rennen en hij heeft iemand nodig die hem begrijpt." Met tranen in zijn ogen reikte de boer naar beneden en pakte de kleine bruine puppy op. Hij hield hem héél voorzichtig vast toen hij de puppy aan de kleine jongen gaf. "Hoeveel kost het?", vroeg de kleine jongen. "Niets, het is gratis", zei de boer. "Er is geen prijs voor liefde."
Moraal van dit verhaal: DE WERELD IS VOL VAN MENSEN DIE IEMAND NODIG HEBBEN DIE ZE BEGRIJPT...