English
Dutch
Jamil kon door zijn overgewicht amper lopen, maar viel in 4 maanden ruim 30 kilo af.
Hij kon door zijn overgewicht amper lopen en had ook al tien jaar zijn moeder op Curaçao niet meer bezocht. Toen Jamil de Wind (42) vervolgens ook nog een levensgevaarlijke infectie kreeg door zijn gewicht, was het genoeg geweest. Hij besloot te gaan bewegen en verloor van juni tot september ruim dertig kilo.
Al jaren had Jamil uit Hoogvliet enorm overgewicht, waardoor hij alleen schuifelend achter een rollator kon lopen. Omdat hij zo slecht kon bewegen, sleet hij zijn dagen in huis, met weinig sociaal contact en zonder baan. Dat veranderde toen Jamil te horen kreeg dat hij, vanwege zijn overgewicht, lymfoedeem en een levensgevaarlijke infectie in zijn benen had.
“Toen ik die infectie had, moest ik met de ambulance naar het ziekenhuis. Het was zelfs zo erg dat de dokters zeiden dat ik geluk had gehad, omdat het ook mijn dood had kunnen zijn. Dat was een enorme schok.”
Door de gevaarlijke infectie zat de schrik er goed in bij Jamil. Hij besloot zich in te schrijven bij een obesitaskliniek en begon 2,5 jaar geleden met het traject van een maagverkleining.
“Toen kwam ik zes maanden geleden bij de gemeente Rotterdam terecht voor de volgende stap. Die zagen dat ik goed aan het afvallen was en dat ik kon beginnen met het volgende traject, om weer fit te worden voor werk.”
Jamil werd door de gemeente naar bewegingscentrum SPC Rijnmond gestuurd voor het samenwerkingsproject ‘Fit for the Job’.
Personal trainer Errol Esajas kan zich de dag nog goed herinneren dat Jamil aankwam bij SPC Rijnmond, op het bedrijventerrein naast De Kuip. “Hij kon de weg niet goed vinden, liep heel moeilijk achter zijn rollator en was helemaal bezweet. Toen was ik eigenlijk meteen onder de indruk van het feit dat hij zoveel moeite deed om hier te komen.”
Ook topsporters als Stefan de Vrij en Denzel Dumfries over de vloer komen, ging Jamil onder toeziend oog van Errol aan de gang. Errol: “We hebben hier tien Nederlandse voetbalinternationals, maar ook senioren die valtechniek leren en zelfs mensen met een beperking. Ik noem het dan ook geen sportschool, maar een bewegingscentrum.”
Jamil zegt over de afgelopen maanden dat hij geen moment dacht aan stoppen. Al ging het niet altijd van harte. “Je gaat natuurlijk wel uit je comfortzone. Dus hoewel ik veel motivatie had, kon ik ook weleens klagen. Ze noemden mij zelfs grappend een dramaqueen. Ik kon echt klagen als de beste.”
Jamil begon met het afvallen vanwege zijn gezondheid. Toch kwam hier later nog een ander belangrijk doel bij: hij wilde een bezoek brengen aan zijn moeder op Curaçao. Door zijn overgewicht kon hij slecht bewegen en paste hij al tien jaar lang niet goed in een vliegtuigstoel.
“Ik zag haar alleen tijdens het videobellen. Twee van mijn ooms waren overleden en dat deed mij beseffen dat ik niet zeker weet hoe lang mijn familie er nog is. Mijn doel werd dus om voor mijn moeders verjaardag, in september, naar Curaçao te kunnen.”
De reis naar zijn moeder kwam er en werd een groot succes. “Ze wist niet dat ik kwam en dat ik zo was afgevallen. Ik had mijn zus wel in het complot betrokken, dus zij vertelde mijn moeder dat ze visite had die haar graag wilde zien. Toen mijn moeder mij voor het eerst zag, keek ze gelijk vragend naar mijn zus of ik het wel echt was. Daarna realiseerde ze het zich en vlogen we elkaar in de armen.”
“Het was zo’n emotioneel moment. Niemand pakt mij die herinnering meer af. Ook toen ik eenmaal terugkwam van Curaçao, was ik heel trots op mezelf. Nu ik weet dat ik gezonder ben, is het ook een stuk makkelijker als er onverhoopt iets met mijn moeder is. Ik kan nu op elk moment in het vliegtuig stappen als het nodig zou zijn en dat voelt alsof ik meer kan betekenen voor mijn moeder.”
Het bezoeken van zijn moeder mocht dan misschien een overwinning zijn, Jamil is nog lang niet klaar met afvallen. “Het was een hoogtepunt, maar geen eindpunt. Ik hoop zelfs dat het een begin- of middenpunt was. Ik wil nog gezonder en beter worden en in de komende maanden wil ik ook weer aan het werk gaan. Er komt nog een operatie aan voor de overtollige huid.”
“Ik heb nu al spijt dat ik niet eerder ben begonnen met dit traject. Ik denk dat mijn mindset gewoon nog niet goed genoeg was om te beginnen. Ik vroeg wel om hulp, maar ik deed er zelf verder niks aan.”
Jamil heeft door het afvallen een stuk meer zelfvertrouwen en ook vooral een stuk meer plezier in het leven. “Ik kwam bijna nooit meer buiten, maar nu bijna elke dag wel. En ik geniet ervan, zelfs met slecht weer. Hoe meer mensen je buiten tegenkomt, hoe socialer je wordt en hoe meer je wereld groeit. Voor mensen die in mijn oude situatie zitten: er is hoop.”
Hij kon door zijn overgewicht amper lopen en had ook al tien jaar zijn moeder op Curaçao niet meer bezocht. Toen Jamil de Wind (42) vervolgens ook nog een levensgevaarlijke infectie kreeg door zijn gewicht, was het genoeg geweest. Hij besloot te gaan bewegen en verloor van juni tot september ruim dertig kilo.
Al jaren had Jamil uit Hoogvliet enorm overgewicht, waardoor hij alleen schuifelend achter een rollator kon lopen. Omdat hij zo slecht kon bewegen, sleet hij zijn dagen in huis, met weinig sociaal contact en zonder baan. Dat veranderde toen Jamil te horen kreeg dat hij, vanwege zijn overgewicht, lymfoedeem en een levensgevaarlijke infectie in zijn benen had.
“Toen ik die infectie had, moest ik met de ambulance naar het ziekenhuis. Het was zelfs zo erg dat de dokters zeiden dat ik geluk had gehad, omdat het ook mijn dood had kunnen zijn. Dat was een enorme schok.”
Door de gevaarlijke infectie zat de schrik er goed in bij Jamil. Hij besloot zich in te schrijven bij een obesitaskliniek en begon 2,5 jaar geleden met het traject van een maagverkleining.
“Toen kwam ik zes maanden geleden bij de gemeente Rotterdam terecht voor de volgende stap. Die zagen dat ik goed aan het afvallen was en dat ik kon beginnen met het volgende traject, om weer fit te worden voor werk.”
Jamil werd door de gemeente naar bewegingscentrum SPC Rijnmond gestuurd voor het samenwerkingsproject ‘Fit for the Job’.
Personal trainer Errol Esajas kan zich de dag nog goed herinneren dat Jamil aankwam bij SPC Rijnmond, op het bedrijventerrein naast De Kuip. “Hij kon de weg niet goed vinden, liep heel moeilijk achter zijn rollator en was helemaal bezweet. Toen was ik eigenlijk meteen onder de indruk van het feit dat hij zoveel moeite deed om hier te komen.”
Ook topsporters als Stefan de Vrij en Denzel Dumfries over de vloer komen, ging Jamil onder toeziend oog van Errol aan de gang. Errol: “We hebben hier tien Nederlandse voetbalinternationals, maar ook senioren die valtechniek leren en zelfs mensen met een beperking. Ik noem het dan ook geen sportschool, maar een bewegingscentrum.”
Jamil zegt over de afgelopen maanden dat hij geen moment dacht aan stoppen. Al ging het niet altijd van harte. “Je gaat natuurlijk wel uit je comfortzone. Dus hoewel ik veel motivatie had, kon ik ook weleens klagen. Ze noemden mij zelfs grappend een dramaqueen. Ik kon echt klagen als de beste.”
Jamil begon met het afvallen vanwege zijn gezondheid. Toch kwam hier later nog een ander belangrijk doel bij: hij wilde een bezoek brengen aan zijn moeder op Curaçao. Door zijn overgewicht kon hij slecht bewegen en paste hij al tien jaar lang niet goed in een vliegtuigstoel.
“Ik zag haar alleen tijdens het videobellen. Twee van mijn ooms waren overleden en dat deed mij beseffen dat ik niet zeker weet hoe lang mijn familie er nog is. Mijn doel werd dus om voor mijn moeders verjaardag, in september, naar Curaçao te kunnen.”
De reis naar zijn moeder kwam er en werd een groot succes. “Ze wist niet dat ik kwam en dat ik zo was afgevallen. Ik had mijn zus wel in het complot betrokken, dus zij vertelde mijn moeder dat ze visite had die haar graag wilde zien. Toen mijn moeder mij voor het eerst zag, keek ze gelijk vragend naar mijn zus of ik het wel echt was. Daarna realiseerde ze het zich en vlogen we elkaar in de armen.”
“Het was zo’n emotioneel moment. Niemand pakt mij die herinnering meer af. Ook toen ik eenmaal terugkwam van Curaçao, was ik heel trots op mezelf. Nu ik weet dat ik gezonder ben, is het ook een stuk makkelijker als er onverhoopt iets met mijn moeder is. Ik kan nu op elk moment in het vliegtuig stappen als het nodig zou zijn en dat voelt alsof ik meer kan betekenen voor mijn moeder.”
Het bezoeken van zijn moeder mocht dan misschien een overwinning zijn, Jamil is nog lang niet klaar met afvallen. “Het was een hoogtepunt, maar geen eindpunt. Ik hoop zelfs dat het een begin- of middenpunt was. Ik wil nog gezonder en beter worden en in de komende maanden wil ik ook weer aan het werk gaan. Er komt nog een operatie aan voor de overtollige huid.”
“Ik heb nu al spijt dat ik niet eerder ben begonnen met dit traject. Ik denk dat mijn mindset gewoon nog niet goed genoeg was om te beginnen. Ik vroeg wel om hulp, maar ik deed er zelf verder niks aan.”
Jamil heeft door het afvallen een stuk meer zelfvertrouwen en ook vooral een stuk meer plezier in het leven. “Ik kwam bijna nooit meer buiten, maar nu bijna elke dag wel. En ik geniet ervan, zelfs met slecht weer. Hoe meer mensen je buiten tegenkomt, hoe socialer je wordt en hoe meer je wereld groeit. Voor mensen die in mijn oude situatie zitten: er is hoop.”
Jamil kon door zijn overgewicht amper lopen, maar viel in 4 maanden ruim 30 kilo af.
Hij kon door zijn overgewicht amper lopen en had ook al tien jaar zijn moeder op Curaçao niet meer bezocht. Toen Jamil de Wind (42) vervolgens ook nog een levensgevaarlijke infectie kreeg door zijn gewicht, was het genoeg geweest. Hij besloot te gaan bewegen en verloor van juni tot september ruim dertig kilo.
Al jaren had Jamil uit Hoogvliet enorm overgewicht, waardoor hij alleen schuifelend achter een rollator kon lopen. Omdat hij zo slecht kon bewegen, sleet hij zijn dagen in huis, met weinig sociaal contact en zonder baan. Dat veranderde toen Jamil te horen kreeg dat hij, vanwege zijn overgewicht, lymfoedeem en een levensgevaarlijke infectie in zijn benen had.
“Toen ik die infectie had, moest ik met de ambulance naar het ziekenhuis. Het was zelfs zo erg dat de dokters zeiden dat ik geluk had gehad, omdat het ook mijn dood had kunnen zijn. Dat was een enorme schok.”
Door de gevaarlijke infectie zat de schrik er goed in bij Jamil. Hij besloot zich in te schrijven bij een obesitaskliniek en begon 2,5 jaar geleden met het traject van een maagverkleining.
“Toen kwam ik zes maanden geleden bij de gemeente Rotterdam terecht voor de volgende stap. Die zagen dat ik goed aan het afvallen was en dat ik kon beginnen met het volgende traject, om weer fit te worden voor werk.”
Jamil werd door de gemeente naar bewegingscentrum SPC Rijnmond gestuurd voor het samenwerkingsproject ‘Fit for the Job’.
Personal trainer Errol Esajas kan zich de dag nog goed herinneren dat Jamil aankwam bij SPC Rijnmond, op het bedrijventerrein naast De Kuip. “Hij kon de weg niet goed vinden, liep heel moeilijk achter zijn rollator en was helemaal bezweet. Toen was ik eigenlijk meteen onder de indruk van het feit dat hij zoveel moeite deed om hier te komen.”
Ook topsporters als Stefan de Vrij en Denzel Dumfries over de vloer komen, ging Jamil onder toeziend oog van Errol aan de gang. Errol: “We hebben hier tien Nederlandse voetbalinternationals, maar ook senioren die valtechniek leren en zelfs mensen met een beperking. Ik noem het dan ook geen sportschool, maar een bewegingscentrum.”
Jamil zegt over de afgelopen maanden dat hij geen moment dacht aan stoppen. Al ging het niet altijd van harte. “Je gaat natuurlijk wel uit je comfortzone. Dus hoewel ik veel motivatie had, kon ik ook weleens klagen. Ze noemden mij zelfs grappend een dramaqueen. Ik kon echt klagen als de beste.”
Jamil begon met het afvallen vanwege zijn gezondheid. Toch kwam hier later nog een ander belangrijk doel bij: hij wilde een bezoek brengen aan zijn moeder op Curaçao. Door zijn overgewicht kon hij slecht bewegen en paste hij al tien jaar lang niet goed in een vliegtuigstoel.
“Ik zag haar alleen tijdens het videobellen. Twee van mijn ooms waren overleden en dat deed mij beseffen dat ik niet zeker weet hoe lang mijn familie er nog is. Mijn doel werd dus om voor mijn moeders verjaardag, in september, naar Curaçao te kunnen.”
De reis naar zijn moeder kwam er en werd een groot succes. “Ze wist niet dat ik kwam en dat ik zo was afgevallen. Ik had mijn zus wel in het complot betrokken, dus zij vertelde mijn moeder dat ze visite had die haar graag wilde zien. Toen mijn moeder mij voor het eerst zag, keek ze gelijk vragend naar mijn zus of ik het wel echt was. Daarna realiseerde ze het zich en vlogen we elkaar in de armen.”
“Het was zo’n emotioneel moment. Niemand pakt mij die herinnering meer af. Ook toen ik eenmaal terugkwam van Curaçao, was ik heel trots op mezelf. Nu ik weet dat ik gezonder ben, is het ook een stuk makkelijker als er onverhoopt iets met mijn moeder is. Ik kan nu op elk moment in het vliegtuig stappen als het nodig zou zijn en dat voelt alsof ik meer kan betekenen voor mijn moeder.”
Het bezoeken van zijn moeder mocht dan misschien een overwinning zijn, Jamil is nog lang niet klaar met afvallen. “Het was een hoogtepunt, maar geen eindpunt. Ik hoop zelfs dat het een begin- of middenpunt was. Ik wil nog gezonder en beter worden en in de komende maanden wil ik ook weer aan het werk gaan. Er komt nog een operatie aan voor de overtollige huid.”
“Ik heb nu al spijt dat ik niet eerder ben begonnen met dit traject. Ik denk dat mijn mindset gewoon nog niet goed genoeg was om te beginnen. Ik vroeg wel om hulp, maar ik deed er zelf verder niks aan.”
Jamil heeft door het afvallen een stuk meer zelfvertrouwen en ook vooral een stuk meer plezier in het leven. “Ik kwam bijna nooit meer buiten, maar nu bijna elke dag wel. En ik geniet ervan, zelfs met slecht weer. Hoe meer mensen je buiten tegenkomt, hoe socialer je wordt en hoe meer je wereld groeit. Voor mensen die in mijn oude situatie zitten: er is hoop.”
·334 x bekeken
