‘De Verenigde Staten zijn geen rechts land’

Amerikaanse liberale media geven kleine partijen de schuld van het verlies van de Democraten. Ben je het daarmee eens?

Nee, Donald Trumps overwinning is volledig de schuld van de Democratische Partij. Die is de afgelopen jaren verantwoordelijk voor een catastrofale daling van de levensstandaard in het land. Ze heeft miljoenen mensen van zich vervreemd.

De Democraten zijn nooit uit eigen beweging naar links gekanteld. Bovendien steunden linkse sociale bewegingen en vakbonden de Harris-campagne in plaats van oppositie te voeren. Dat gaf Harris de ruimte om naar rechts te bewegen. Ze dacht: onze beste gok is om gematigde Republikeinen aan te spreken die in het kamp van Liz Cheney of Nikki Haley zitten, zodat we er een nipte overwinning uit kunnen slepen.

Tegen de solidariteitsbeweging met Palestina gebruikten de regering-Biden, liberale burgemeesters en universiteitsbestuurders brute repressie. Ze probeerden deze de nek om te draaien. Bovendien steunen ze Israëls genocide als onderdeel van het afdwingen van de Amerikaanse hegemonie over het Midden-Oosten en zijn oliereserves.

Er is veel strategische verwarring over hoe we rechts kunnen verslaan. Mensen denken: we hebben geprotesteerd en gestemd, maar wat nu? We zullen ons moeten wenden tot strategieën en tactieken van klassiek-radicaal links: in eerste instantie moeten we defensieve gevechten en ontwrichtende acties organiseren om Trump te stoppen. Wat we ook doen, het moet onafhankelijk zijn van de Democratische Partij, want ‘demonstreren om voor de Democraten te stemmen’ is een mislukte strategie.

Links is niet zodanig georganiseerd dat het opgewassen is om de taken die voor ons liggen uit te voeren. De DSA is een schim van wat het ooit was, omdat haar oriëntatie op de Democraten mislukte. En de Groene Partij is geen grote organisatie. Ze heeft geen activisten in haar gelederen en doet alleen mee aan verkiezingen.

We hebben een strategische heroriëntatie van links nodig: een voorwaarde voor de opbouw van een echte partij. Die kunnen we dus niet zomaar even uitroepen, maar komt voort uit een proces van strijd en een nieuwe voorhoede van arbeiders en onderdrukten.
Wat zijn de belangrijkste discussies binnen radicaal-links over de verkiezing van Trump?

We een heropleving van kampistische politiek binnen links waarbij het principe is ‘de vijand van mijn vijanden is mijn vriend’. En bestaat een zeer softe houding vergeleken met het Russische imperialisme in Oekraïne en het Chinese kapitalisme. Echter, : elke samenleving ter wereld is kapitalistisch. Ook al verschillen de omstandigheden waarin mensen leven van land tot land, allemaal kampen ze met ernstige uitbuiting.

We hebben daarom een internationalisme van onderaf nodig dat mensen verenigt in een solidaire beweging. Wereldwijd revolutionair socialisme ligt nog ver van ons af en kampistische politiek verstoort essentiële solidariteit: het zorgt ervoor dat linkse mensen zich identificeren met dictatoriale regimes in andere landen. Als die dictatoriale regimes het alternatief zijn, wie wil er dan in dat alternatief leven?

Trump wil bovendien ongeveer twaalf miljoen migranten deporteren, die belangrijke arbeidskrachten vormen voor het Amerikaanse kapitalisme. Zo hoopt hij de concurrentiepositie te herstellen. Ik denk dat het een rampzalig programma is dat het Amerikaanse kapitalisme naar meer crisis en inflatie zal leiden. Meteen zullen mensen gedwongen worden om hogere prijzen te betalen voor alles, van voedsel tot auto’s.

Zijn sociale beleid herstelt zogenaamde verloren sociale hiërarchieën van natie, ras, geslacht en gender. Hij geeft mensen ‘een psychologisch loon’: het gevoel dat ze bij de miljardairsclub van rijke, witte mannen horen om het Amerikaanse kapitalisme in hun voordeel te runnen en de ‘woke-agenda’ aan de kant te schuiven.

Verder wil Trump het Amerikaanse staatsbestel op een vrij fundamentele en autoritaire manier hervormen. Hier zit een economische logica van extreem neoliberalisme achter om de staat af te breken zodat een gedereguleerd kapitalisme mogelijk wordt.

Trump wil dat de NAVO-landen de rekening voor hun eigen defensie betalen in plaats van Amerikaanse subsidiëring. De VS zal onder Trump net zo militaristisch, intimiderend en agressief zijn, alleen met een andere strategie en tactiek. De test voor links in de VS en daarbuiten is of we effectief verzet kunnen opbouwen tegen Trump en extreemrechts. Het is bovendien van belang om te zien hoe we van daaruit radicale strijd kunnen voeren voor het veranderen van onze maatschappij in een samenleving die mens en planeet op de eerste plaats zet.

Ongewenste inmenging.

Inmiddels kermen politici (lees: aangewezen ‘Volksvertegenwoordigers’) van links tot rechts over “ongewenste politieke inmenging” door de vers gekozen VS-president Trump en diens kompaan Musk in de Europese politiek. Het zijn krokodillentranen.

De gesubsidieerde, linkse NGO’s zoals Greenpeace zien hun exquise bullshit-banen in gevaar komen en zullen alles uit de kast halen om te voorkomen dat er korte metten met hun sprookjeshandel wordt gemaakt. Hun collaborateurs in politiek en media zijn niet te beroerd om hun NGO-afnemers en dus ook politieke achterbannen te bedienen en dat is dan ook precies wat we hier zien.

Trump heeft bijvoorbeeld al aangekondigd dat er van een soort van ‘Greendeal’ geen enkele sprake meer zal zijn in de VS onder zijn leiding. Het opwekken van energie met Chinese troep zoals windmolens, waarvan de productie vele malen vervuilender is dan wat het ooit aan ‘schone’ energie kan opleveren, is wat de VS betreft verleden tijd. Dat is opvallend, want ook zijn kompaan Musk, die zelf tot de oksels in de handel van elektrische auto’s zit, zal in dat geval zelf een flinke veer moeten laten. Maar kennelijk staat het belang van de VS als natie bij hem wat hoger op de agenda dan zijn eigen belang. Kom er eens om in Europa …

De Europese pijlen zijn vooral gericht op Musk, die als eigenaar van ‘X’ (v/h Twitter) regelmatig zijn mening geeft over de Europese politiek. Nadat Musk een opinieartikel schreef over de Duitse politiek en het daarbij opnam voor met name AfD, was de heersende Duitse en Europese politieke elite compleet overstuur: “ongeoorloofde politieke inmenging!” Inmiddels kermen naast de Duitse Bondskanselier Scholz de communist Starmer in het Verenigd Koninkrijk en de Franse president Macron ook al over ‘verkiezingsinmenging’.

Als deze drie musketiers echter even naar hun eigen handel en wandel kijken, dan zien we dat zijzelf alle drie actief ingrepen in het verkiezingsgeweld in de VS door het sturen van ‘campagnemedewerkers’. Voor de Democratische kandidaat Harris uiteraard, die desondanks keihard werd afgedroogd in de presidentsverkiezingen. Wat te denken van de onlangs nog geëerde grootinvesteerder Soros, die met zijn Open Society Foundation in Europa niet anders doet dan ‘progressieve’ invloed opkopen (Volt) om zijn handeltjes van lokale wetgeving te voorzien.

Frankrijk wist ternauwernood op slinkse wijze een regeringswissel in de richting van het Rassemblement National van Marine Le Pen te voorkomen en in Duitsland probeert men de AfD via de bevriende rechtelijke macht uit de politiek te weren. Dan zou je als gewone burger toch wel op wat meer invloed vanuit de VS hopen, want zelf komen we er amper nog doorheen: onze stem telt kennelijk niet meer en anders wordt die stem wel verboden.
Defensie vs. Subsidies

Trump heeft ook aangekondigd dat hij de defensie-inspanningen bij de (Europese) NAVO-landen het liefst op 5% van het BNP ziet komen. In zijn vorige termijn stelde hij kortweg dat wie geen 2% van het BNP bijdraagt, door de VS onder zijn leiding niet verdedigd zal worden. Het duurde desondanks nog ruim vier jaar voordat bijv. Nederland daarbij in de buurt kwam. Dat Trump nu op 5% koerst, is niet gek. In de eerste plaats omdat dit de NAVO-landen financieel zou dwingen om de knettergekke subsidies aan linkse hobby’s grondig te herzien. Daarnaast biedt hij de Amerikaanse defensie-industrie, die tot dusver de Democraten steunden, een perspectief want de Europeanen zullen hoe dan ook meer moeten uitgeven aan hun defensie. Maar dat zal ook wel weer ‘ongewenste inmenging’ zijn van Trump c.s.

Dat de nieuwe NAVO-chef Rutte de Europese burgers adviseert om alvast in de schuilkelder te gaan zitten en brood mee te nemen, heeft met defensie overigens net zoveel te maken als een walrus met schaken. Sterker: de oproep om meer dan 2% uit te geven aan defensie, had van de NAVO-chef moeten komen en niet vanuit de VS. Een zwakke defensie noopt namelijk tot verblijf in de schuilkelders, terwijl een ijzersterke defensie ervoor zorgt dat niemand, laat staan Poetin of Xi Ping, het ook maar in z’n hersens haalt om een NAVO-land aan te vallen.
Klimaattafels

Al met al ziet het er naar uit de belangstelling vanuit de VS een welkom tegenwicht vormt voor de Europese slordigheid, politieke lamlendigheid en onverholen subsidiecorruptie. Onder de Klimaattafeladviseurs bevonden zich geen burgers, maar die bestonden vooral uit wetenschappers en ondernemers die inmiddels een meer dan royale boterham verdienen met het huidige klimaatbeleid. Hun handel hangt van subsidie aan elkaar en slaat rechtsstatelijk als een tang op een varken: wetten laten maken om subsidie op te strijken. We kunnen alleen maar benieuwd zijn hoe en wanneer dit in Europa wordt ontmanteld.

Aan Trump en Musk zal het niet liggen.

De beste manier om de volgende “pandemie” te stoppen, is om de mensen arresteren die de eerste begonnen.

Topman ProRail wil private investeringen in het spoor.

Pensioenfondsen en verzekeraars zouden ook in Nederland moeten kijken naar investeren in het spoor, zegt topman John Voppen van spoorwegbeheerder ProRail in BNR Zakendoen. Voppen noemt private investeringen 'een pad voor de toekomst'. Dat de Nederlandse staat de enige aandeelhouder is, staat private investeringen niet in de weg, aldus Voppen.

Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen.
Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen.

'Ooit bij de Noord-Zuidlijn (...) hebben we daar heel intensief naar gekeken, want het is eigenlijk nergens in de wereld zo dat wanneer je naar de nationale luchthaven gaat, je niet een klein premium betaalt op je prijs en dat daar ook private investeringen aan ten grondslag liggen.'

Weliswaar is destijds daarover gezegd dat dat publiek gefinancierd moest worden, volgens Voppen moet met het oog op de huidige beschikbare hoeveelheid publiek geld en de uitdagingen waar Nederland voor staat, zeker naar private investeringen gekeken worden. De Nederlandse staat is weliswaar ProRails enige aandeelhouder, maar dat staat private investeringen niet in de weg, denkt Voppen.

Als voorbeeld geeft Voppen de havenspoorlijn voor het goederenvervoer waar zowel door het Havenbedrijf als door derden (lees: private investeerders) investeringen zijn gedaan om die spoorinfrastructuur op orde te krijgen.

Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen. 'Er zijn een aantal fantastische lijnen in Nederland waar je heel veel rendement kunt maken, maar die wil iedereen wel voor zijn rekening nemen. Maar er zijn ook heel veel lijnen die ontzettend belangrijk zijn voor de mobiliteit van mensen of voor het spoorgoederenvervoer waar geld van de overheid bij moet om het gewoon rond te kunnen krijgen.'

Voppen denkt dat wanneer dat geld niet wordt geïnvesteerd, Nederland dat duidelijk gaat voelen in de economie. 'Ik denk dat de infrastructuur één van de redenen is dat wij zo welvarend zijn in Nederland, maar dat zit niet in je directe calculatie.'

Voor nu heeft ProRail institutionele partijen en private beleggers weliswaar te weinig te bieden, maar Voppen ziet mogelijkheden voor goede modellen. 'Daar kun je wel degelijk voor bijvoorbeeld een luchthaven een premium vragen op de prijs. Maar dat moet de politiek wel willen.' Volgens Voppen moet de politiek een keuze maken: of er is publiek geld, of we accepteren de infrastructuur hoe die is, of je maakt het mogelijk om ook private investeringen toe te staan.

Kabinet ondanks kritisch rapport: geboortezorg AZC's wel toegankelijk

Asielzoekers hebben vaker complicaties. Faber wijst naar de reis die ze aflegden, terwijl onderzoekers tekortkomingen zien in de zorg hier.

Het kabinet is van mening dat asielzoekers kunnen rekenen op professionele en toegankelijke geboortezorg, ondanks dat onderzoekers van het Erasmus MC recent concludeerden dat de situatie problematisch is. Dat blijkt uit antwoorden van minister Faber op schriftelijke vragen van meerdere partijen. Het kabinet erkent wel dat de grootschalige inzet van noodopvanglocaties zorgt voor ‘uitdagingen’.

De onderzoekers van het Erasmus concludeerden medio november 2024 onder andere dat zwangere asielzoekers niet op tijd zorg krijgen. Dat geldt niet alleen voor vrouwen die al zwanger zijn als ze Nederland binnenkomen: ook vrouwen die in de opvang zwanger worden en zelfs vrouwen die al een verblijfsvergunning hebben krijgen vaak pas laat toegang tot de juiste zorg. Daarnaast is de continuïteit van die zorg gebrekkig omdat er veelvuldig overplaatsingen plaatsvinden.

De cijfers zijn verontrustend: er is sprake van een hogere babysterfte rondom de geboorte, meer kinderen met een lager geboortegewicht en verminderde gezondheidsscores. De onderzoekers verwijten die voor een deel aan de minder goed georganiseerde geboortezorg voor zwangere asielzoekers. Stress en andere nadelige omstandigheden spelen ook mee. Verder wordt er vaker (onnodig) een spoedkeizersnede gebruikt, mogelijk vanwege taalbarrières.

In de Tweede Kamer ontstond veel ophef over de cijfers. Verschillende partijen stelden daarop vragen aan de minister. Het kabinet geeft in een reactie daarop aan de cijfers te betreuren, maar zet ook vraagtekens bij de conclusie dat dit zou komen door gebrekkige geboortezorg. ‘De toegang tot zorg is in Nederland goed geregeld en asielzoekers kunnen rekenen op professionele en toegankelijke zorg’, schrijft Faber. In plaats daarvan wijst ze op externe factoren en het feit dat ongeveer de helft van de zwangere vrouwen al zwanger is wanneer ze in Nederland aankomen.

‘Dat betekent dat ze in de eerste periode van hun zwangerschap mogelijk niet dezelfde zorg hebben gehad als wij in Nederland gewend zijn. Daarbij komt dat deze vrouwen vaak een zware reis achter de rug hebben op het moment dat ze in Nederland aankomen. Dit kan ook effect hebben op de ontwikkeling van het nog ongeboren kind en daarmee het geboortegewicht of geboorte-uitkomsten', aldus de minister.

Volgens de minister staat het buiten kijf dat ernstige complicaties onder zwangere vrouwen in opvanglocaties voorkomen moeten worden, maar daar wordt volgens haar ook al veel aan gedaan. Zo hebben alle opvanglocaties een speciale aandachtsfunctionaris die het aanspreekpunt is voor de betrokken zorgverleners en weet wie de zwangeren zijn. Ook is de zorg volgens Faber toegankelijk doordat er afspraken worden gemaakt met verloskundepraktijken in de omgeving.
Noodopvang

Ondanks dat de zorg volgens het kabinet dus doorgaans goed geregeld is erkend Faber wel dat de grootschalige inzet van noodopvanglocaties voor obstakels zorgt. Dit terwijl het uitgangspunt is dat in de noodopvang zo min mogelijk kwetsbare personen worden opgevangen. Het gebruik van noodopvang, dat vaak voor korte duur is, maakt het ingewikkelder om bijvoorbeeld de begeleiding van de aandachtsfunctionarissen en de verloskundigen goed te organiseren. Faber zegt toe de conclusies uit het Erasmus-onderzoek in overweging te nemen.

Pats! Wilders fluit PVV-minister Beljaarts terug: meneer moet gepland bezoek aan WEF in Davos annuleren.

Het nieuws dat een PVV-minister toch maar besloot om NIET naar de WEF-bijeenkomst in Davos te gaan, is een triomf voor het gezond verstand en patriottisme. Geert Wilders heeft gisteren publiekelijk duidelijk gemaakt dat geen enkele PVV-bewindspersoon zich in het hol van de globalistische leeuw hoeft te begeven. En dat is maar goed ook. Want Beljaatrs was van plan wél te gaan. Wut?

Dirk Beljaarts, de PVV-minister van Economische Zaken, stond op de gastenlijst voor Davos. Ongelooflijk dat hij überhaupt dacht dat dit een goed idee was. Het lijkt erop dat hij een heldere reprimande van Wilders heeft gekregen, want hij heeft nu snel afgezegd. Zijn excuus? Een volle agenda. Ja, vast. Gelukkig heeft Wilders zonder zijn naam te noemen duidelijk gemaakt dat dit soort escapades niet door de beugel kunnen. Een patriottisch politicus hoort niet thuis in Davos, waar de wereldelite elkaar de hand boven het hoofd houdt, ver van de burger en kiezer.

Laten we eerlijk zijn: Davos is geen samenzweringstheorie, het is een samenzweringsfeit. Duizenden politici, ondernemers, wetenschappers en journalisten komen samen in de Zwitserse Alpen om de wereld naar hun hand te zetten, zonder inspraak van het gewone volk. Wat Beljaarts dacht daar te bereiken, blijft een raadsel. Maar dat het een epische vergissing was, staat vast. Nederland heeft geen WEF nodig, en zeker geen PVV-ministers die daar naartoe gaan.

Het is niets anders dan een globalistische club superrijken en supermachtigen die afspraken maken, waarna de wetenschappers en de journalisten hun rol moeten spelen. De eersten door dingen te ontwikkelen om die doelen te bereiken; de laatsten door propaganda te verspreiden.
Wanstaltige Tegenstanders

Het is wanstalig en totaal onacceptabel dat ministers van de VVD en NSC, en zelfs premier Schoof zelf, wel naar Davos gaan. Dit toont aan dat er binnen de coalitie een breuklijn is over wat belangrijk is voor Nederland. BBB en PVV moeten hier publiekelijk stelling tegen nemen en kritiek leveren in het parlement. Dit is niet de manier waarop Nederlandse politici zich moeten gedragen. Ze zouden zich richten op de problemen hier, niet op de geheimzinnige deals in een skioord.

Wilders en Van der Plas willen niet dat hun eigen bewindsleden naar Davos gaan. Prima. Maar die andere bewindsleden horen er ook niet thuis. Hier moeten moties over worden ingediend. Er moet een poging gedaan worden om die VVD'ers, NSC'ers en PvdA'ers (Schoof) ook thuis te houden.

Conclusie

Geert Wilders heeft het juiste gedaan door deze stap te zetten. Het is een duidelijke boodschap tegen de globalistische onzin en voor de Nederlandse soevereiniteit. Dit is hoe je patriottische politiek bedrijft: door te luisteren naar de burgers en niet naar de elite in Davos. Laten we hopen dat dit een les is voor alle politici die denken dat ze ergens anders belangrijker zijn dan in ons eigen land.

De 20e-eeuwse architectuur van Frank Lloyd Wright - VS https://bit.ly/40n6gXZ

Het pand bestaat uit acht gebouwen in de Verenigde Staten die door de architect zijn ontworpen in de eerste helft van de 20e eeuw.
Deze omvatten bekende ontwerpen zoals Fallingwater (Mill Run, Pennsylvania) en het Guggenheim Museum (New York).
Alle gebouwen weerspiegelen de 'organische architectuur' die Wright heeft ontwikkeld, met een open plattegrond, een vervaging van de grenzen tussen exterieur en interieur en het ongekende gebruik van materialen zoals staal en beton.
Elk van deze gebouwen biedt innovatieve oplossingen voor de behoeften aan huisvesting, eredienst, werk of vrije tijd.
Wrights werk uit deze periode had een sterke impact op de ontwikkeling van moderne architectuur in Europa.

5 wallpapers

#Architecture #architectuur #FrankLloydWright #USA #VS #travel #tourism #UNESCO #werelderfgoed #WorldHeritage #Всемирногонаследия

Viroloog Marion Koopmans waarschuwt: ''een nieuwe pandemie komt eraan''

We zitten misschien wel dichter bij een nieuwe pandemie dan we willen geloven, zo waarschuwt viroloog Marion Koopmans. Volgens haar is het risico reëel dat er binnenkort een uitbraak plaatsvindt. “In het slechtste geval kan het zelfs volgende maand al raak zijn,” stelt ze.

Waar gaat het om? De vogelgriep, een ziekte die normaal gesproken alleen bij vogels voorkomt, is nu vastgesteld bij koeien in de Verenigde Staten. “Dat is nog nooit eerder gebeurd,” zegt Koopmans. En dat maakt het zorgelijk, want het virus heeft maar één mutatie nodig om ook mensen te kunnen besmetten. “Als dat gebeurt, staan we er slecht voor.”
Zijn we er klaar voor?

De coronacrisis heeft pijnlijk duidelijk gemaakt waar de zwakke plekken zitten in onze pandemische voorbereiding. Denk bijvoorbeeld aan het tekort aan wattenstaafjes en testmaterialen tijdens de eerste golf. “Een groot deel van die spullen kwam uit Wuhan en Noord-Italië. Toen de wereld op slot ging, viel de hele aanvoer stil,” legt Koopmans uit.

Daar komt nog bij dat de Nederlandse overheid, volgens Koopmans, de voorbereidingen op een volgende pandemie niet serieus genoeg neemt. Minister Fleur Agema wil 300 miljoen euro bezuinigen op pandemische paraatheid, een keuze waar de viroloog kritisch op reageert. “We kunnen ons niet veroorloven om nu laks te worden.”

Ook het draagvlak voor vaccinaties lijkt af te nemen. Veel mensen twijfelen na de coronacrisis of ze nog wel een prik willen halen. “Ik begrijp dat mensen huiverig zijn geworden,” zegt Koopmans, “maar vaccinaties zijn een van de belangrijkste middelen die we hebben om ziektes te bestrijden. Zonder dat vertrouwen maken we onszelf kwetsbaar.”

Volgens Koopmans is er alle reden om alert te blijven. “We hebben geleerd van corona, maar we moeten die lessen nu ook toepassen. De volgende pandemie komt, de vraag is alleen wanneer.”

Het Krankzinnigen Instituut der Nederlanden.

Iemand kan tbs opgelegd krijgen voor een strafbaar feit waar minstens vier jaar cel voor staat. Ook moet er sprake zijn van een stoornis, zoals een persoonlijkheidsstoornis of verstandelijke beperking. Daarnaast moet de veiligheid van anderen in gevaar zijn vanwege de kans op herhaling. Het doel van de tbs-maatregel is iemand weer veilig terug laten keren in de samenleving. Naast tbs kan iemand ook gevangenisstraf krijgen. De groep patiënten met een langere celstraf in combinatie met tbs is de laatste jaren groter geworden.

In Rotterdam was er in december een seriemoordenaar actief: Sendric S., een Curaçaoënaar die opgroeide in Rotterdam. Hij stond volgens de politie niet bekend als ‘verward persoon’. Wel heeft hij een bescheiden strafblad, waar met name vermogensdelicten op staan. Hij zal ongetwijfeld een gevangenisstraf met tbs opgelegd krijgen. Maar hoeveel zin heeft dat laatste eigenlijk?

Op 16 juni 2005 besloot de Tweede Kamer een parlementair onderzoek in te stellen naar het tbs-stelsel. Aanleiding was de betrokkenheid van een tbs’er die zich aan zijn verlof had onttrokken bij een moord. Doel van het onderzoek was te achterhalen waarom het tbs-stelsel in de huidige vorm onvoldoende in staat zou zijn de maatschappij te beschermen tegen mensen die na behandeling opnieuw ernstige misdrijven plegen.

In januari 2006 bracht de inmiddels benoemde Tijdelijke commissie tbs-stelsel, die voorgezeten werd door de VVD’er Arno Visser, werkbezoeken aan Engeland en Duitsland. Daarna volgden besloten gesprekken in februari, ook op locatie. Van 13 tot en met 24 maart 2006 sprak de commissie met deskundigen, mensen uit het veld en (oud-)bewindslieden. Deze laatste openbare gesprekken werden live uitgezonden.

Op 16 mei 2006 verscheen het eindrapport: “Het tbs-stelsel hoefde niet herzien te worden, maar moest wel op een aantal punten worden aangepast”, zo concludeerde de commissie.

Het kabinet heeft naar aanleiding van het rapport op verzoek van de Kamer een plan van aanpak opgesteld, dat op 10 oktober 2006 naar de Kamer gestuurd is. Ook zou het kabinet de Kamer halfjaarlijks informeren over de voortgang.

In de eerste voortgangsrapportage die daarop verscheen, kondigde staatssecretaris Albayrak aan dat vanaf 1 januari 2008 een onafhankelijke commissie de verlofaanvragen voor tbs’ers zal toetsen.

Na talrijke ‘incidenten’ werd Nederland pas echt opgeschrikt door de dood van Anne Faber. De jonge vrouw was sinds 29 september 2017 vermist. Twee weken later werd haar lichaam nabij Soest gevonden. Ze bleek meerdere keren te zijn verkracht en met opzet om het leven te zijn gebracht.

In juli 2018 werd de 28-jarige Michael Panhuis voor het ontvoeren, verkrachten en doden van Faber in eerste aanleg veroordeeld tot 28 jaar celstraf, tbs met dwangverpleging en het betalen van een schadevergoeding van ruim een ton. In hoger beroep werd hij in juli 2019 opnieuw tot dezelfde celstraf en tbs veroordeeld; de schadevergoeding viel iets hoger uit. De Hoge Raad verlaagde in juni 2020 de opgelegde celstraf met vier maanden.

De zaak kreeg extra aandacht, omdat de dader tijdens het misdrijf geplaatst was in een psychiatrische instelling waar hij veel vrijheden genoot. Procedures voor zijn overplaatsing waren onzorgvuldig verlopen, evenals hoe hem de vrijheden waren verleend. Het leidde tot strengere landelijke regelgeving. Het Anne Faber Stipendium is naar het slachtoffer vernoemd.

Begin januari dit jaar werd een 76-jarige inwoonster uit Den Dolder vermoord door een verdachte uit de psychiatrische instelling aldaar. Dat is bevestigd door de instelling zelf via een bericht op haar website. In de kliniek worden mensen behandeld met een psychiatrische stoornis die voor de samenleving of voor zichzelf een gevaar vormen.

“De politie heeft een signalement verspreid en tips gevraagd”, aldus het bericht. “Naar aanleiding hiervan hebben wij een melding gedaan waarop de politie donderdagavond laat in een van onze klinieken een patiënt heeft aangehouden ten behoeve van het onderzoek, waarvan wij het resultaat afwachten.”

In de kliniek leven ze erg mee: “Wij zijn erg geschrokken van een mogelijke betrokkenheid van een van onze patiënten. Onze gedachten en ons medeleven gaan uit naar de nabestaanden van het slachtoffer die wij alle sterkte toewensen. Ook denken wij aan al onze buren voor wie het gebeurde een grote schok moet zijn.”

En daar zal het bij blijven; niemand zal zijn verantwoordelijkheid nemen en ontslag indienen wegens “grove nalatigheid met de dood tot gevolg hebbend”.

“Het ministerie van Justitie en Veiligheid grijpt vooralsnog niet in bij de forensische instelling in Den Dolder, van waaruit een patiënt waarschijnlijk donderdag een 76-jarige vrouw doodstak. De eerder bekritiseerde organisatie stond na incidenten een jaar onder curatele van het departement, maar dat is volgens een woordvoerder niet meer het geval.”

China verhoogt de export van bier naar Rusland.

Wie in Rusland het woord “bier” hoort, denkt aan Duitsland of Tsjechië. Geen wonder, omdat de beide landen de grootste bierleveranciers op de Russische markt zijn. Op de derde plaats staat in 2024 verrassend China.

China is nu de op twee na grootste bierleverancier op de Russische markt, doordat het in de periode van januari tot oktober 2024 zijn export met het 1,6-voudige heeft verhoogd. Volgens informatie van het persbureau RIA Novosti leverde het Rijk van het Midden in deze tien maanden 29.800 ton bier aan Rusland en klom zodoende op van de zesde naar de derde plaats in de lijst.

Duitsland blijft weliswaar met 105.300 ton bier de absolute koploper op de Russische markt. In de eerste tien maanden van vorig jaar verkocht het EU-land echter merkbaar minder bier aan Rusland dan nog in 2023: de exportdaling bedroeg 24%.

Daarentegen kon Tsjechië zijn bierexport naar Rusland met 27% verhogen. In totaal bedroegen zijn leveringen 33.100 ton bier. Direct na China komt Litouwen op de vierde plaats. Met 24.300 ton bier leverde de Baltische EU-staat bijna dezelfde hoeveelheid als in dezelfde periode het jaar daarvoor. België zakte van de tweede plaats in het jaar 2023 naar de vijfde plaats. Zijn bierexport naar Rusland nam met een derde deel af, omdat het land in de periode van januari tot oktober slechts 18.400 ton bier leverde.

Polen leverde met 18.100 ton bier de vijfvoudige hoeveelheid van die van het jaar daarvoor. Letland deed het met 16.500 ton bier beduidend slechter op grond van een exportdaling van 36% tegenover het jaar daarvoor. Op de achtste plaats kwam met 10.900 ton bier Kazachstan, omdat het 28% minder leverde.

Op de laatste plaatsen van de top-10 staan Nederland en Oostenrijk. De beid elanden registreerden een exporttoename van respectievelijk 19% en 14%. Nederland leverde 4.700 ton bier, terwijl Oostenrijk 2.300 ton bier op de Russische markt bracht.