Zweden raakt steeds meer in de greep van georganiseerde misdaad door migranten. Een waarschuwing voor Nederland.
Zweden balanceert op de rand van een maffia-achtige realiteit. Een nieuw rapport slaat alarm: criminele netwerken winnen terrein, net zoals de maffia ooit in Italië deed. De gelijkenissen zijn zorgwekkend, maar de reactie? Die lijkt vertraagd. Wordt Zweden het Italië van het noorden?
Volgens Carina Gunnarson, onderzoeker en docent, is de vergelijking met Italië meer dan terecht. Criminele netwerken in Zweden gedragen zich al zoals de Italiaanse maffia. Ze infiltreren overal: afvalverwerking, bouw, zelfs thuiszorg. Zwakke plekken in toezicht en handhaving maken dit mogelijk. In Södertälje, een diep getroffen gemeente, toont de georganiseerde misdaad haar ware aard: Hoge ambtenaren worden ontslagen vanwege corruptie en bankmedewerkers zijn veroordeeld voor omkoping. Zelfs vastgoedmakelaars moesten de deuren sluiten. Als dat geen rode vlag is, wat dan wel?
Het rapport wijst ook op de rol van immigratie. De slecht gereguleerde migratiestromen blijken een zegen voor criminele netwerken. Etnisch georganiseerde groepen gebruiken hechte familiebanden om controle te krijgen en toezicht te ontlopen. Dat klinkt niet bepaald als het sprookje van multiculturalisme waar Zweden zo trots mee pronkte. Maar laten we eerlijk zijn: de politiek heeft dit deels zelf veroorzaakt. Door jarenlang grenzen wijd open te zetten en toezicht af te zwakken, is Zweden kwetsbaar geworden. Dat criminele netwerken hiervan profiteren, is nauwelijks verrassend.
Gunnar Appelgren van de politie in Södertälje waarschuwt: “We willen niet eindigen zoals Italië.” Maar ‘willen’ en ‘doen’ zijn twee heel verschillende dingen. Bedrijfsorganisaties worden aangespoord om meer verantwoordelijkheid te nemen. Juridische ondersteuning, meldplicht, strengere controles – het klinkt goed op papier. Maar wie gaat het uitvoeren? Zweden moet nu handelen, niet straks. Italië heeft decennia gevochten tegen de maffia, met wisselend succes. Als Zweden die lessen negeert, is de uitkomst voorspelbaar. Criminele netwerken groeien niet vanzelf; ze profiteren van naïviteit en zwak bestuur.
De vraag is: durft Zweden deze uitdaging aan? Of blijft het land vasthouden aan een illusie van veiligheid, terwijl de misdaad steeds meer grip krijgt? Gunnarson stelt dat de situatie ernstig is, maar nog omkeerbaar. Dat zou geruststellend moeten zijn. Maar laten we eerlijk zijn: halfslachtige maatregelen lossen niets op. Het is tijd om wakker te worden, voordat Zweden verandert in een kopie van Italië – met Scandinavisch design, maar dezelfde duistere kern.
Ook in Nederland neemt de georganiseerde misdaad – denk aan de zogenaamde Mocro-maffia – gestaag toe. Bijna wekelijks wordt het land opgeschrikt door een explosie bij een voordeur in een woonwijk. Dit gebeurt opvallend veel in ‘multiculti’ steden als Rotterdam, maar ook daarbuiten is het steeds vaker raak. Gisteren kopte de NOS nog: “Explosie in huis met jonge kinderen Apeldoorn”. Het heeft er alle schijn van dat ook daar een onderwereldconflict aan ten grondslag ligt. Met een law and order-kabinet, nota bene onder leiding van de voormalige Nationale Coördinator Terrorismebestrijding Dick Schoof, zal nog steeds alles op alles gezet moeten worden om de groeiende criminaliteit het hoofd te bieden.
Zweden raakt steeds meer in de greep van georganiseerde misdaad door migranten. Een waarschuwing voor Nederland.
Zweden balanceert op de rand van een maffia-achtige realiteit. Een nieuw rapport slaat alarm: criminele netwerken winnen terrein, net zoals de maffia ooit in Italië deed. De gelijkenissen zijn zorgwekkend, maar de reactie? Die lijkt vertraagd. Wordt Zweden het Italië van het noorden?
Volgens Carina Gunnarson, onderzoeker en docent, is de vergelijking met Italië meer dan terecht. Criminele netwerken in Zweden gedragen zich al zoals de Italiaanse maffia. Ze infiltreren overal: afvalverwerking, bouw, zelfs thuiszorg. Zwakke plekken in toezicht en handhaving maken dit mogelijk. In Södertälje, een diep getroffen gemeente, toont de georganiseerde misdaad haar ware aard: Hoge ambtenaren worden ontslagen vanwege corruptie en bankmedewerkers zijn veroordeeld voor omkoping. Zelfs vastgoedmakelaars moesten de deuren sluiten. Als dat geen rode vlag is, wat dan wel?
Het rapport wijst ook op de rol van immigratie. De slecht gereguleerde migratiestromen blijken een zegen voor criminele netwerken. Etnisch georganiseerde groepen gebruiken hechte familiebanden om controle te krijgen en toezicht te ontlopen. Dat klinkt niet bepaald als het sprookje van multiculturalisme waar Zweden zo trots mee pronkte. Maar laten we eerlijk zijn: de politiek heeft dit deels zelf veroorzaakt. Door jarenlang grenzen wijd open te zetten en toezicht af te zwakken, is Zweden kwetsbaar geworden. Dat criminele netwerken hiervan profiteren, is nauwelijks verrassend.
Gunnar Appelgren van de politie in Södertälje waarschuwt: “We willen niet eindigen zoals Italië.” Maar ‘willen’ en ‘doen’ zijn twee heel verschillende dingen. Bedrijfsorganisaties worden aangespoord om meer verantwoordelijkheid te nemen. Juridische ondersteuning, meldplicht, strengere controles – het klinkt goed op papier. Maar wie gaat het uitvoeren? Zweden moet nu handelen, niet straks. Italië heeft decennia gevochten tegen de maffia, met wisselend succes. Als Zweden die lessen negeert, is de uitkomst voorspelbaar. Criminele netwerken groeien niet vanzelf; ze profiteren van naïviteit en zwak bestuur.
De vraag is: durft Zweden deze uitdaging aan? Of blijft het land vasthouden aan een illusie van veiligheid, terwijl de misdaad steeds meer grip krijgt? Gunnarson stelt dat de situatie ernstig is, maar nog omkeerbaar. Dat zou geruststellend moeten zijn. Maar laten we eerlijk zijn: halfslachtige maatregelen lossen niets op. Het is tijd om wakker te worden, voordat Zweden verandert in een kopie van Italië – met Scandinavisch design, maar dezelfde duistere kern.
Ook in Nederland neemt de georganiseerde misdaad – denk aan de zogenaamde Mocro-maffia – gestaag toe. Bijna wekelijks wordt het land opgeschrikt door een explosie bij een voordeur in een woonwijk. Dit gebeurt opvallend veel in ‘multiculti’ steden als Rotterdam, maar ook daarbuiten is het steeds vaker raak. Gisteren kopte de NOS nog: “Explosie in huis met jonge kinderen Apeldoorn”. Het heeft er alle schijn van dat ook daar een onderwereldconflict aan ten grondslag ligt. Met een law and order-kabinet, nota bene onder leiding van de voormalige Nationale Coördinator Terrorismebestrijding Dick Schoof, zal nog steeds alles op alles gezet moeten worden om de groeiende criminaliteit het hoofd te bieden.
English
Dutch
