VVD moet de spiegel zoeken: Na 14 jaar wanbeleid zijn asielproblemen nu niet Fabers schuld.
De VVD lijkt het maar niet te begrijpen. Na 14 jaar onder leiding van Mark Rutte, waarin de partij de portefeuille Asiel en Migratie stelselmatig heeft laten versloffen, zouden ze nu beter een toontje lager zingen. Het is ronduit hypocriet om na die desastreuze nalatigheid nu hardop kritiek te hebben op minister Marolein Faber (PVV). Denken ze echt dat de rechtse kiezer gek is? Iedereen met een beetje verstand snapt dat je in vijf maanden tijd het logge schip dat asielbeleid heet, niet zomaar kunt keren.
Minister Faber presenteert nu de contouren van wat het strengste asielbeleid ooit moet worden. Dit kabinet, met een duidelijk mandaat van de kiezer om orde op zaken te stellen, heeft de eerste stappen gezet. Vrijdag zal de ministerraad haar plannen bespreken, waaronder drie cruciale wetten: de asielnoodmaatregelenwet, de wet twee statusstelsel en de wet terugkeer en vreemdelingenbewaring.
Dit zijn geen kleine maatregelen. Door het afschaffen van asielvergunningen voor onbepaalde tijd en het terugbrengen van verblijfsvergunningen van vijf naar drie jaar, stuurt Nederland een krachtig signaal: onze deur staat niet meer wagenwijd open. Tegelijkertijd wordt de juridische houdbaarheid van de maatregelen nog onderzocht. Maar wat doet de VVD? Zij kiezen ervoor om vanuit hun comfortabele achterbank te blijven morren. Iedereen met gezond verstand wordt een beetje moe van het ontevreden riedeltje van Dilan Yesilgoz die vindt dat het allemaal te lang duurt.
Laten we even terugkijken. De afgelopen 14 jaar heeft de VVD talloze kansen gehad om orde op zaken te stellen. Wat hebben ze gedaan? Het asieldossier werd verwaarloosd, de grenzen bleven wagenwijd open en iedere poging tot strenger beleid werd ofwel afgezwakt ofwel weggemoffeld in een web van bureaucratie. Hoe durven ze nu kritiek te leveren? Dit is de klassieke VVD-manier: problemen laten sudderen tot ze exploderen en daarna de schuld bij iemand anders leggen.
De rechtse kiezer prikt hier doorheen. Ze zien dat Faber oprecht probeert het roer om te gooien, maar geconfronteerd wordt met een erfenis van VVD-wanbeleid. Hoe kan iemand verwachten dat Faber binnen vijf maanden reparaties uitvoert voor een probleem dat de VVD in meer dan een decennium heeft verwaarloosd? Dat is niet alleen onrealistisch, maar ook ronduit oneerlijk.
PVV-leider Geert Wilders heeft gelijk dat hij druk zet op zijn eigen minister én de coalitie. De kiezer heeft gestemd voor een streng asielbeleid, en dat moet worden uitgevoerd. Maar de VVD en NSC (CDA 2.0) moeten beseffen dat deze maatregelen tijd kosten. Faber werkt aan wetgeving die robuust genoeg is om juridische toetsingen te doorstaan en daadwerkelijk effect heeft op de instroom. Dat is een proces dat zorgvuldigheid vereist.
Als dit kabinet er niet in slaagt om de asielinstroom substantieel terug te dringen, zal dat niet aan Faber liggen, maar aan de nalatigheid van partijen als de VVD die jarenlang geen enkele daadkracht hebben getoond. De VVD moet stoppen met haar selectieve verontwaardiging en eindelijk verantwoordelijkheid nemen voor de puinhoop die ze hebben achtergelaten.
Dit is het moment waarop Nederland moet kiezen: steunen we minister Faber in haar poging om orde op zaken te stellen, of blijven we hangen in de schaduwen van 14 jaar VVD-wanbeleid? Eén ding is zeker: de rechtse kiezer is klaarwakker en laat zich niet misleiden door hypocriete krokodillentranen.
VVD moet de spiegel zoeken: Na 14 jaar wanbeleid zijn asielproblemen nu niet Fabers schuld.
De VVD lijkt het maar niet te begrijpen. Na 14 jaar onder leiding van Mark Rutte, waarin de partij de portefeuille Asiel en Migratie stelselmatig heeft laten versloffen, zouden ze nu beter een toontje lager zingen. Het is ronduit hypocriet om na die desastreuze nalatigheid nu hardop kritiek te hebben op minister Marolein Faber (PVV). Denken ze echt dat de rechtse kiezer gek is? Iedereen met een beetje verstand snapt dat je in vijf maanden tijd het logge schip dat asielbeleid heet, niet zomaar kunt keren.
Minister Faber presenteert nu de contouren van wat het strengste asielbeleid ooit moet worden. Dit kabinet, met een duidelijk mandaat van de kiezer om orde op zaken te stellen, heeft de eerste stappen gezet. Vrijdag zal de ministerraad haar plannen bespreken, waaronder drie cruciale wetten: de asielnoodmaatregelenwet, de wet twee statusstelsel en de wet terugkeer en vreemdelingenbewaring.
Dit zijn geen kleine maatregelen. Door het afschaffen van asielvergunningen voor onbepaalde tijd en het terugbrengen van verblijfsvergunningen van vijf naar drie jaar, stuurt Nederland een krachtig signaal: onze deur staat niet meer wagenwijd open. Tegelijkertijd wordt de juridische houdbaarheid van de maatregelen nog onderzocht. Maar wat doet de VVD? Zij kiezen ervoor om vanuit hun comfortabele achterbank te blijven morren. Iedereen met gezond verstand wordt een beetje moe van het ontevreden riedeltje van Dilan Yesilgoz die vindt dat het allemaal te lang duurt.
Laten we even terugkijken. De afgelopen 14 jaar heeft de VVD talloze kansen gehad om orde op zaken te stellen. Wat hebben ze gedaan? Het asieldossier werd verwaarloosd, de grenzen bleven wagenwijd open en iedere poging tot strenger beleid werd ofwel afgezwakt ofwel weggemoffeld in een web van bureaucratie. Hoe durven ze nu kritiek te leveren? Dit is de klassieke VVD-manier: problemen laten sudderen tot ze exploderen en daarna de schuld bij iemand anders leggen.
De rechtse kiezer prikt hier doorheen. Ze zien dat Faber oprecht probeert het roer om te gooien, maar geconfronteerd wordt met een erfenis van VVD-wanbeleid. Hoe kan iemand verwachten dat Faber binnen vijf maanden reparaties uitvoert voor een probleem dat de VVD in meer dan een decennium heeft verwaarloosd? Dat is niet alleen onrealistisch, maar ook ronduit oneerlijk.
PVV-leider Geert Wilders heeft gelijk dat hij druk zet op zijn eigen minister én de coalitie. De kiezer heeft gestemd voor een streng asielbeleid, en dat moet worden uitgevoerd. Maar de VVD en NSC (CDA 2.0) moeten beseffen dat deze maatregelen tijd kosten. Faber werkt aan wetgeving die robuust genoeg is om juridische toetsingen te doorstaan en daadwerkelijk effect heeft op de instroom. Dat is een proces dat zorgvuldigheid vereist.
Als dit kabinet er niet in slaagt om de asielinstroom substantieel terug te dringen, zal dat niet aan Faber liggen, maar aan de nalatigheid van partijen als de VVD die jarenlang geen enkele daadkracht hebben getoond. De VVD moet stoppen met haar selectieve verontwaardiging en eindelijk verantwoordelijkheid nemen voor de puinhoop die ze hebben achtergelaten.
Dit is het moment waarop Nederland moet kiezen: steunen we minister Faber in haar poging om orde op zaken te stellen, of blijven we hangen in de schaduwen van 14 jaar VVD-wanbeleid? Eén ding is zeker: de rechtse kiezer is klaarwakker en laat zich niet misleiden door hypocriete krokodillentranen.