Neem Friendweb Green

  • Vissers pas op! Extra gevaar!
    Vissers pas op! Extra gevaar! 🤣🤣🤣
    Grappig
    2
    ·120 x bekeken
  • Afghaanse asielzoeker rijdt met auto in op menigte in München: ‘Vermoedelijke aanslag’

    In de Beierse hoofdstad München is een Afghaanse asielzoeker (24) deze donderdag met een Mini Cooper ingereden op een groep mensen tijdens een demonstratie van vakbond Verdi. Minstens 27 mensen zijn gewond geraakt, waaronder twee zwaargewonden. Een kind verkeert in levensgevaar. De Beierse minister-president Markus Söder (CSU) spreekt van een “vermoedelijke aanslag”.

    De Beierse minister-president Markus Söder: “Dit is vermoedelijk een aanslag, het toont aan dat er iets in Duitsland moet veranderen – en wel snel. Het is genoeg!”
    Lees ook Afghaanse vluchteling verdacht van terreuraanslag in het Duitse Aschaffenburg

    De minister-president kreeg afgelopen januari nog te maken met een aanslag in het Beiers Aschaffenburg toen de 28-jarige Afghaanse vluchteling Enamullah O. in het Schöntalpark met een mes instak op een groep kleuters. Hierbij doodde hij een 2-jarig jongetje en een 41-jarige man, die probeerde de kinderen te beschermen.

    Rond 10.30 uur zou de Afghaanse bestuurder van de Mini Cooper gas hebben gegeven en in een groep van meer dan 1.000 demonstranten op de Seidlstraße zijn ingereden.

    Ooggetuige: “Ik liep mee met de demonstratie en zag een man onder de auto liggen. Ik probeerde de deur van de auto te openen, maar deze was op slot.” Uiteindelijk arriveerde de politie, die op het autoraam schoot, waarna de demonstrant zich om de gewonden van het incident bekommerde.

    Volgens de operationeel leider van het onderzoek naderde het voertuig de menigte van achteren en reed daarna in op de demonstranten, waarna de politie het voertuig onder vuur nam.

    Een andere ooggetuige verklaart dat de Mini een vrouw en haar kind heeft geraakt: “De moeder en het kind zouden onder de auto liggen.”

    Veel ambtenaren deden mee aan de demonstratie

    Dieter Reiter (SPD), de burgemeester van München, is door de politie op de hoogte gesteld: “Zojuist heeft de politiechef me geïnformeerd dat een voertuig in een groep mensen is gereden, waarbij helaas veel mensen gewond zijn geraakt, waaronder ook kinderen. Ik ben diep geschokt. Mijn gedachten zijn bij de gewonden.”

    Veel medewerkers van de gemeentelijke overheid hadden deze donderdag het werk neergelegd om deel te nemen aan de staking gericht op acht procent meer loon, hogere toeslagen en drie extra vrije dagen. De vakbond Verdi had de protestactie georganiseerd. Openbare instellingen, zoals ziekenhuizen, straatreiniging, zwembaden en kinderdagverblijven, zijn getroffen door de staking.

    De Münchense Verdi-directeur Claudia Weber (58), die op de Königsplatz op de demonstratie wachtte, verklaart aan BILD: “Het is allemaal zo ongelooflijk. We zijn totaal geschokt en hebben enorme zorgen om onze collega’s die bij de demonstratie waren. We hebben gehoord dat het voertuig opzettelijk in de demonstratie is gereden. Hopelijk zijn er geen doden.”

    Afghaanse asielzoeker rijdt met auto in op menigte in München: ‘Vermoedelijke aanslag’ In de Beierse hoofdstad München is een Afghaanse asielzoeker (24) deze donderdag met een Mini Cooper ingereden op een groep mensen tijdens een demonstratie van vakbond Verdi. Minstens 27 mensen zijn gewond geraakt, waaronder twee zwaargewonden. Een kind verkeert in levensgevaar. De Beierse minister-president Markus Söder (CSU) spreekt van een “vermoedelijke aanslag”. De Beierse minister-president Markus Söder: “Dit is vermoedelijk een aanslag, het toont aan dat er iets in Duitsland moet veranderen – en wel snel. Het is genoeg!” Lees ook Afghaanse vluchteling verdacht van terreuraanslag in het Duitse Aschaffenburg De minister-president kreeg afgelopen januari nog te maken met een aanslag in het Beiers Aschaffenburg toen de 28-jarige Afghaanse vluchteling Enamullah O. in het Schöntalpark met een mes instak op een groep kleuters. Hierbij doodde hij een 2-jarig jongetje en een 41-jarige man, die probeerde de kinderen te beschermen. Rond 10.30 uur zou de Afghaanse bestuurder van de Mini Cooper gas hebben gegeven en in een groep van meer dan 1.000 demonstranten op de Seidlstraße zijn ingereden. Ooggetuige: “Ik liep mee met de demonstratie en zag een man onder de auto liggen. Ik probeerde de deur van de auto te openen, maar deze was op slot.” Uiteindelijk arriveerde de politie, die op het autoraam schoot, waarna de demonstrant zich om de gewonden van het incident bekommerde. Volgens de operationeel leider van het onderzoek naderde het voertuig de menigte van achteren en reed daarna in op de demonstranten, waarna de politie het voertuig onder vuur nam. Een andere ooggetuige verklaart dat de Mini een vrouw en haar kind heeft geraakt: “De moeder en het kind zouden onder de auto liggen.” Veel ambtenaren deden mee aan de demonstratie Dieter Reiter (SPD), de burgemeester van München, is door de politie op de hoogte gesteld: “Zojuist heeft de politiechef me geïnformeerd dat een voertuig in een groep mensen is gereden, waarbij helaas veel mensen gewond zijn geraakt, waaronder ook kinderen. Ik ben diep geschokt. Mijn gedachten zijn bij de gewonden.” Veel medewerkers van de gemeentelijke overheid hadden deze donderdag het werk neergelegd om deel te nemen aan de staking gericht op acht procent meer loon, hogere toeslagen en drie extra vrije dagen. De vakbond Verdi had de protestactie georganiseerd. Openbare instellingen, zoals ziekenhuizen, straatreiniging, zwembaden en kinderdagverblijven, zijn getroffen door de staking. De Münchense Verdi-directeur Claudia Weber (58), die op de Königsplatz op de demonstratie wachtte, verklaart aan BILD: “Het is allemaal zo ongelooflijk. We zijn totaal geschokt en hebben enorme zorgen om onze collega’s die bij de demonstratie waren. We hebben gehoord dat het voertuig opzettelijk in de demonstratie is gereden. Hopelijk zijn er geen doden.”
    Boos
    3
    ·291 x bekeken
  • Patriotten voor Europa… en voor Trump.

    Verleden zaterdag kwamen de kopstukken van de extreemrechtse Patriotten voor Europa (PfE) bijeen in Madrid en belegden er een meeting met 2000 aanwezigen. De Patriotten zijn met 84 afgevaardigden de derde grootste fractie in het Europees Parlement [1]. Aangesloten partijen zijn onder andere de Rassemblement National van Marine Le Pen, Orbáns Fidesz, de Oostenrijkse FPÖ, de PVV van Geert Wilders, Vlaams Belang, de Italiaanse Lega, het Tsjechische ANO van miljardair Babiš, het Portugese Chega en het Spaanse Vox waarvan voorzitter Abascal eveneens voorzitter is van de Europese Patriotten.

    De Patriotten waren in januari met een flinke delegatie naar Washington afgezakt om er de inauguratie van Trump bij te wonen; ze waren trouwens de enige Europese politieke kracht die daartoe was uitgenodigd. De slogan die ze in Madrid lanceerden, “Make Europe Great Again”, is de echo van Trump’s “Make America Great Again”, en voor de Patriotten is met Trumps herverkiezing een nieuw tijdperk aangebroken dat door Lega-voorzitter Salvini als de “revolutie van de redelijkheid” [sic] werd omschreven. “Een historisch tijdperk”, aldus Wilders, “de tijd van Macron, Scholz en Sanchez is afgelopen”.

    Natuurlijk was een van de grote thema’s de “strijd tegen de illegale migratie”, die in de extreemrechtse versie een strijd tegen de islamisering van het Oude Continent is, waarvan het rijke christelijke patrimonium moet beschermd worden. Daarbij werd postume hulde gebracht aan de “moedige Spaanse ridders die met de Reconquista als eersten de Islam teruggedrongen”. In dit christelijk Europa is er natuurlijk ook geen plaats voor multiculturalisme, en een gezin is zoals van oudsher gebouwd op een man en een vrouw.

    Een ander strijdthema van extreemrechts is het stopzetten van de klimaatpolitiek. Marine Le Pen en de miljardair Babiš zijn het volledig eens: “de waanzin van de Green Deal, de furieuze dwaasheid die leidde tot de ineenstorting van onze industrie” moet stoppen. Dat de ‘vrije markt’ ook deel uitmaakt van het patriottisch vrijheidsstreven bleek ook uit diverse toespraken.

    De banbliksems van Trump tegen het Internationaal Strafhof in Den Haag kregen in Madrid ook de zegen van de Patriotten voor Europa, en dat is de extreemrechtse regering Netanyahu niet ontgaan. Zoals men weet is er vanwege dit Strafhof een aanhoudingsbevel tegen Netanyahu wegens misdaden tegen de mensheid en oorlogsmisdaden. Gisteren; daags na de Madrileense bijeenkomst dus, werd Netanyahu’s Likoed-partij waarnemend lid van Patriotten voor Europa.

    Patriotten voor Europa zijn de grootste, maar niet de enige extreemrechtse formatie in het Europees parlement. Er is een tweede pool met 25 Europarlementariërs, Europa van Soevereine Naties (ESN) met Alternative für Deutschland (AfD) als voornaamste kracht. En er zijn de Europese Conservatieven en Hervormers (ECR), aangevoerd door het Poolse PiS en de Fratelli d’Italia waartoe de Italiaanse premier Meloni behoort, en waar ook de Vlaamse N-VA (partij van de nieuwe Belgische premier Bart de Wever) bij aangesloten is.

    Patriotten voor Europa is niet alleen een fractie in het Europees Parlement, maar ook een Europese politieke partij waar niet in het Parlement vertegenwoordigde partijen, ook van buiten de EU, kunnen bij aansluiten.
    Patriotten voor Europa… en voor Trump. Verleden zaterdag kwamen de kopstukken van de extreemrechtse Patriotten voor Europa (PfE) bijeen in Madrid en belegden er een meeting met 2000 aanwezigen. De Patriotten zijn met 84 afgevaardigden de derde grootste fractie in het Europees Parlement [1]. Aangesloten partijen zijn onder andere de Rassemblement National van Marine Le Pen, Orbáns Fidesz, de Oostenrijkse FPÖ, de PVV van Geert Wilders, Vlaams Belang, de Italiaanse Lega, het Tsjechische ANO van miljardair Babiš, het Portugese Chega en het Spaanse Vox waarvan voorzitter Abascal eveneens voorzitter is van de Europese Patriotten. De Patriotten waren in januari met een flinke delegatie naar Washington afgezakt om er de inauguratie van Trump bij te wonen; ze waren trouwens de enige Europese politieke kracht die daartoe was uitgenodigd. De slogan die ze in Madrid lanceerden, “Make Europe Great Again”, is de echo van Trump’s “Make America Great Again”, en voor de Patriotten is met Trumps herverkiezing een nieuw tijdperk aangebroken dat door Lega-voorzitter Salvini als de “revolutie van de redelijkheid” [sic] werd omschreven. “Een historisch tijdperk”, aldus Wilders, “de tijd van Macron, Scholz en Sanchez is afgelopen”. Natuurlijk was een van de grote thema’s de “strijd tegen de illegale migratie”, die in de extreemrechtse versie een strijd tegen de islamisering van het Oude Continent is, waarvan het rijke christelijke patrimonium moet beschermd worden. Daarbij werd postume hulde gebracht aan de “moedige Spaanse ridders die met de Reconquista als eersten de Islam teruggedrongen”. In dit christelijk Europa is er natuurlijk ook geen plaats voor multiculturalisme, en een gezin is zoals van oudsher gebouwd op een man en een vrouw. Een ander strijdthema van extreemrechts is het stopzetten van de klimaatpolitiek. Marine Le Pen en de miljardair Babiš zijn het volledig eens: “de waanzin van de Green Deal, de furieuze dwaasheid die leidde tot de ineenstorting van onze industrie” moet stoppen. Dat de ‘vrije markt’ ook deel uitmaakt van het patriottisch vrijheidsstreven bleek ook uit diverse toespraken. De banbliksems van Trump tegen het Internationaal Strafhof in Den Haag kregen in Madrid ook de zegen van de Patriotten voor Europa, en dat is de extreemrechtse regering Netanyahu niet ontgaan. Zoals men weet is er vanwege dit Strafhof een aanhoudingsbevel tegen Netanyahu wegens misdaden tegen de mensheid en oorlogsmisdaden. Gisteren; daags na de Madrileense bijeenkomst dus, werd Netanyahu’s Likoed-partij waarnemend lid van Patriotten voor Europa. Patriotten voor Europa zijn de grootste, maar niet de enige extreemrechtse formatie in het Europees parlement. Er is een tweede pool met 25 Europarlementariërs, Europa van Soevereine Naties (ESN) met Alternative für Deutschland (AfD) als voornaamste kracht. En er zijn de Europese Conservatieven en Hervormers (ECR), aangevoerd door het Poolse PiS en de Fratelli d’Italia waartoe de Italiaanse premier Meloni behoort, en waar ook de Vlaamse N-VA (partij van de nieuwe Belgische premier Bart de Wever) bij aangesloten is. Patriotten voor Europa is niet alleen een fractie in het Europees Parlement, maar ook een Europese politieke partij waar niet in het Parlement vertegenwoordigde partijen, ook van buiten de EU, kunnen bij aansluiten.
    Leuk
    1
    ·672 x bekeken
  • MKB-bedrijven worden steeds vaker slachtoffer van #cybercrime via het #darkweb. Hackers verhandelen #gestolendata, #ransomware, en #phishingkits om kwetsbare organisaties aan te vallen. Ontdek hoe je je bedrijf kunt beschermen!

    Lees meer: https://www.ccinfo.nl/menu-nieuws-trends/darkweb/2315886_het-verscholen-gevaar-hoe-mkb-bedrijven-doelwit-worden-op-het-darkweb

    #Cyberdreiging #Cybersecurity #MKB #Hacking #DigitaleVeiligheid #Datalek #DarkwebMonitor #Cyberaanval
    🔍 MKB-bedrijven worden steeds vaker slachtoffer van #cybercrime via het #darkweb. Hackers verhandelen #gestolendata, #ransomware, en #phishingkits om kwetsbare organisaties aan te vallen. Ontdek hoe je je bedrijf kunt beschermen! 🚨🔒 📖 Lees meer: https://www.ccinfo.nl/menu-nieuws-trends/darkweb/2315886_het-verscholen-gevaar-hoe-mkb-bedrijven-doelwit-worden-op-het-darkweb #Cyberdreiging #Cybersecurity #MKB #Hacking #DigitaleVeiligheid #Datalek #DarkwebMonitor #Cyberaanval
    WWW.CCINFO.NL
    Het verscholen gevaar: Hoe MKB bedrijven doelwit worden op het darkweb / Darkweb / Menu Nieuws & Trends | Cybercrimeinfo
    Het laatste nieuws en analyses over cybercrime, cyberwar en darkweb.
    Verdrietig
    1
    ·1K x bekeken
  • Trump Grijpt In: Bescherming voor Blanke Afrikaners in Zuid-Afrika.

    Het is een verhaal dat rechtstreeks uit een dystopische roman lijkt te komen, maar helaas is het bittere realiteit: blanke Zuid-Afrikanen, de Afrikaners, worden in hun eigen land systematisch gediscrimineerd en van hun rechten beroofd. En nu heeft de Zuid-Afrikaanse regering een wet aangenomen die het mogelijk maakt om grond, huizen en boerderijen van blanke burgers af te pakken, simpelweg omdat ze blank zijn. Dit is geen fictie, dit is pure, onverbloemde rassendiscriminatie.

    Gelukkig is er iemand die hier niet langer naar wil toekijken: Donald Trump. De voormalige Amerikaanse president heeft een nieuw decreet uitgevaardigd dat niet alleen alle hulp aan Zuid-Afrika stopzet, maar ook Afrikaners de mogelijkheid biedt om als vluchtelingen naar de Verenigde Staten te komen. Het is een krachtig signaal aan het adres van de Zuid-Afrikaanse regering: dit gedrag is onacceptabel.

    Voor wie het niet weet: Afrikaners zijn de blanke inwoners van Zuid-Afrika, vaak afstammelingen van Nederlandse kolonisten. Al jarenlang zijn zij het slachtoffer van gruwelijke misdaden, bekend als de Plaasmoorden. Boeren en hun families worden op hun eigen land vermoord, vaak op de barbaarste manieren. De Zuid-Afrikaanse overheid doet weinig tot niets om deze misdaden te stoppen. Sterker nog, ze lijkt het geweld te tolereren, zo niet aan te moedigen.

    En nu is er dan de nieuwe onteigeningswet. Deze wet maakt het mogelijk om grond van blanke Zuid-Afrikanen af te nemen en te herverdelen onder zwarte burgers. Het is een schrijnend voorbeeld van hoe rassendiscriminatie in de 21e eeuw nog steeds bestaat. Blanke Zuid-Afrikanen worden gestraft voor hun huidskleur.

    Donald Trump heeft altijd duidelijk gemaakt dat hij een voorvechter is van rechtvaardigheid en gelijke rechten voor iedereen, ongeacht ras of afkomst. Zijn nieuwe decreet is daar een krachtig bewijs van. Door alle hulp aan Zuid-Afrika stop te zetten, stuurt hij een duidelijk signaal: de Verenigde Staten zullen geen land steunen dat zijn eigen burgers op basis van hun ras onderdrukt.

    Maar Trump gaat verder. Hij biedt Afrikaners de mogelijkheid om als vluchtelingen naar de VS te komen. Het is een humanitaire daad die laat zien dat Amerika nog steeds een baken van hoop kan zijn voor mensen die elders worden vervolgd. Voor veel Afrikaners, die al jarenlang in angst leven, kan dit decreet een reddingsboei betekenen.

    De Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa heeft de nieuwe wet verdedigd, waarbij hij stelt dat het doel is om raciale verschillen in grondbezit weg te nemen. Maar laten we duidelijk zijn: dit is geen rechtvaardigheid, dit is wraak. Het afpakken van grond van blanke burgers, simpelweg omdat ze blank zijn, is geen oplossing voor de problemen van het verleden. Het is een daad van haat die alleen maar meer verdeeldheid zaait.

    Ramaphosa’s opmerking dat Zuid-Afrika "zich niet laat pesten" is ronduit schaamteloos. De enigen die hier gepest worden zijn zijn blanke burgers. Zie die idioot dat zelf niet?

    De situatie in Zuid-Afrika is een schrijnend voorbeeld van hoe rassendiscriminatie nog steeds bestaat in onze moderne wereld. Het feit dat blanke burgers worden gestraft voor hun huidskleur is onacceptabel en verdient onze volle aandacht.

    Donald Trump’s besluit om in te grijpen is een stap in de goede richting. Het is een duidelijk signaal dat rassendiscriminatie, in welke vorm dan ook, niet getolereerd zal worden. De vraag is: wanneer doet Nederland nadrukkelijk hetzelfde? Dit zijn nazaten van onze burgers waar we het hier over hebben!
    Trump Grijpt In: Bescherming voor Blanke Afrikaners in Zuid-Afrika. Het is een verhaal dat rechtstreeks uit een dystopische roman lijkt te komen, maar helaas is het bittere realiteit: blanke Zuid-Afrikanen, de Afrikaners, worden in hun eigen land systematisch gediscrimineerd en van hun rechten beroofd. En nu heeft de Zuid-Afrikaanse regering een wet aangenomen die het mogelijk maakt om grond, huizen en boerderijen van blanke burgers af te pakken, simpelweg omdat ze blank zijn. Dit is geen fictie, dit is pure, onverbloemde rassendiscriminatie. Gelukkig is er iemand die hier niet langer naar wil toekijken: Donald Trump. De voormalige Amerikaanse president heeft een nieuw decreet uitgevaardigd dat niet alleen alle hulp aan Zuid-Afrika stopzet, maar ook Afrikaners de mogelijkheid biedt om als vluchtelingen naar de Verenigde Staten te komen. Het is een krachtig signaal aan het adres van de Zuid-Afrikaanse regering: dit gedrag is onacceptabel. Voor wie het niet weet: Afrikaners zijn de blanke inwoners van Zuid-Afrika, vaak afstammelingen van Nederlandse kolonisten. Al jarenlang zijn zij het slachtoffer van gruwelijke misdaden, bekend als de Plaasmoorden. Boeren en hun families worden op hun eigen land vermoord, vaak op de barbaarste manieren. De Zuid-Afrikaanse overheid doet weinig tot niets om deze misdaden te stoppen. Sterker nog, ze lijkt het geweld te tolereren, zo niet aan te moedigen. En nu is er dan de nieuwe onteigeningswet. Deze wet maakt het mogelijk om grond van blanke Zuid-Afrikanen af te nemen en te herverdelen onder zwarte burgers. Het is een schrijnend voorbeeld van hoe rassendiscriminatie in de 21e eeuw nog steeds bestaat. Blanke Zuid-Afrikanen worden gestraft voor hun huidskleur. Donald Trump heeft altijd duidelijk gemaakt dat hij een voorvechter is van rechtvaardigheid en gelijke rechten voor iedereen, ongeacht ras of afkomst. Zijn nieuwe decreet is daar een krachtig bewijs van. Door alle hulp aan Zuid-Afrika stop te zetten, stuurt hij een duidelijk signaal: de Verenigde Staten zullen geen land steunen dat zijn eigen burgers op basis van hun ras onderdrukt. Maar Trump gaat verder. Hij biedt Afrikaners de mogelijkheid om als vluchtelingen naar de VS te komen. Het is een humanitaire daad die laat zien dat Amerika nog steeds een baken van hoop kan zijn voor mensen die elders worden vervolgd. Voor veel Afrikaners, die al jarenlang in angst leven, kan dit decreet een reddingsboei betekenen. De Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa heeft de nieuwe wet verdedigd, waarbij hij stelt dat het doel is om raciale verschillen in grondbezit weg te nemen. Maar laten we duidelijk zijn: dit is geen rechtvaardigheid, dit is wraak. Het afpakken van grond van blanke burgers, simpelweg omdat ze blank zijn, is geen oplossing voor de problemen van het verleden. Het is een daad van haat die alleen maar meer verdeeldheid zaait. Ramaphosa’s opmerking dat Zuid-Afrika "zich niet laat pesten" is ronduit schaamteloos. De enigen die hier gepest worden zijn zijn blanke burgers. Zie die idioot dat zelf niet? De situatie in Zuid-Afrika is een schrijnend voorbeeld van hoe rassendiscriminatie nog steeds bestaat in onze moderne wereld. Het feit dat blanke burgers worden gestraft voor hun huidskleur is onacceptabel en verdient onze volle aandacht. Donald Trump’s besluit om in te grijpen is een stap in de goede richting. Het is een duidelijk signaal dat rassendiscriminatie, in welke vorm dan ook, niet getolereerd zal worden. De vraag is: wanneer doet Nederland nadrukkelijk hetzelfde? Dit zijn nazaten van onze burgers waar we het hier over hebben!
    Leuk
    3
    7 Reacties ·550 x bekeken
  • Arib verliest zaak: onderzoek naar gedrag oud-Kamervoorzitter terecht ingesteld.

    Het onderzoek naar het gedrag van voormalig Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib mocht worden ingesteld. Dat oordeelt de rechter woensdag in een zaak die door Arib zelf werd aangespannen.

    Het onderzoek naar Aribs gedrag werd ingesteld na anonieme meldingen van grensoverschrijdend gedrag. In de media zijn bronnen over "een schrikbewind, machtsmisbruik en grensoverschrijdend gedrag".

    Uit het onderzoek kwam uiteindelijk een wisselend beeld naar voren. Er zou sprake zijn geweest van "een sociaal onveilige werkomgeving", maar niet alle anonieme klachten werden bevestigd. Arib werd daarnaast ook omschreven als "attent" en "betrokken".

    Arib spande in het najaar een rechtszaak aan om haar naam te zuiveren. Haar advocaat Geert-Jan Knoops stelde dat het onderzoek onrechtmatig was. Volgens hem mag het dagelijks bestuur van de Kamer, het presidium, geen onderzoek instellen naar een Kamerlid. Ook mag dit volgens hem niet gedaan worden door de ambtelijke top van de Kamer.

    De rechtbank is het hier niet mee eens en oordeelt dat de Tweede Kamer als werkgever "verplicht was om de concrete signalen over een onveilige werkomgeving die ze had ontvangen op feitelijke juistheid te onderzoeken". Die plicht vervalt volgens de rechtbank niet als het gaat om "iemand met een bijzondere hoedanigheid, zoals een onafhankelijk Kamerlid".

    Nadat bekend werd dat er onderzoek gedaan zou worden naar haar gedrag, sprak Arib van "opnieuw een anonieme, politieke dolksteek in de rug". Ze stapte kort daarna op. Advocaten van het presidium en hoogleraren die betrokken waren bij het onderzoek spraken eerder dit najaar in de rechtszaal tegen dat het ging om een politieke afrekening.

    Het besluit om een onderzoek in te stellen is unaniem genomen door het presidium. Daarin zitten acht Kamerleden van verschillende politieke partijen, beargumenteerden zij.

    De rechtbank erkent dat het onderzoek naar Arib niet zonder risico's was, omdat "de reputatie van politici van wezenlijk belang is om die functie goed te kunnen uitoefenen". Maar de onderzoekers en opdrachtgever hebben hier volgens de rechtbank voldoende rekening mee gehouden.

    De rechtbank benadrukt dat het onderzoek zich alleen richtte op het functioneren als Kamervoorzitter en niet op de uitoefening van Aribs taken als Kamerlid. Ook werd het gedrag van Arib in de Kamer, in het openbare leven en haar privéleven niet onderzocht.
    Beeld uit video: Bergkamp over onderzoek Arib: 'Zorgvuldig tot stand gekomen: 04
    Bergkamp over onderzoek Arib: 'Zorgvuldig tot stand gekomen'

    De rechtbank vindt ook dat Arib voldoende mogelijkheden heeft gekregen om deel te nemen aan het onderzoek. Aribs advocaat betoog in de rechtszaak juist het omgekeerde. De voormalig Kamervoorzitter zou haar medewerking hebben verleend, maar een half jaar lang niets te horen hebben gekregen. De advocaten van de tegenpartij bestreden dit. Arib zou minstens vier keer de boot hebben afgehouden.

    De advocaat van Arib laat in een reactie weten de uitspraak van de rechter "buitengewoon teleurstellend" te vinden. Knoops blijft erbij dat andere Kamerleden niet mogen besluiten om een onderzoek in te stellen naar collega's. Ook stelt hij opnieuw dat Arib niet kon verweren tegen de beschuldigingen. Volgens Knoops creëert het vonnis van de rechtbank een "gevaarlijk precedent waarin volksvertegenwoordigers vogelvrij verklaard kunnen worden op basis van anonieme beschuldigingen".
    Arib verliest zaak: onderzoek naar gedrag oud-Kamervoorzitter terecht ingesteld. Het onderzoek naar het gedrag van voormalig Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib mocht worden ingesteld. Dat oordeelt de rechter woensdag in een zaak die door Arib zelf werd aangespannen. Het onderzoek naar Aribs gedrag werd ingesteld na anonieme meldingen van grensoverschrijdend gedrag. In de media zijn bronnen over "een schrikbewind, machtsmisbruik en grensoverschrijdend gedrag". Uit het onderzoek kwam uiteindelijk een wisselend beeld naar voren. Er zou sprake zijn geweest van "een sociaal onveilige werkomgeving", maar niet alle anonieme klachten werden bevestigd. Arib werd daarnaast ook omschreven als "attent" en "betrokken". Arib spande in het najaar een rechtszaak aan om haar naam te zuiveren. Haar advocaat Geert-Jan Knoops stelde dat het onderzoek onrechtmatig was. Volgens hem mag het dagelijks bestuur van de Kamer, het presidium, geen onderzoek instellen naar een Kamerlid. Ook mag dit volgens hem niet gedaan worden door de ambtelijke top van de Kamer. De rechtbank is het hier niet mee eens en oordeelt dat de Tweede Kamer als werkgever "verplicht was om de concrete signalen over een onveilige werkomgeving die ze had ontvangen op feitelijke juistheid te onderzoeken". Die plicht vervalt volgens de rechtbank niet als het gaat om "iemand met een bijzondere hoedanigheid, zoals een onafhankelijk Kamerlid". Nadat bekend werd dat er onderzoek gedaan zou worden naar haar gedrag, sprak Arib van "opnieuw een anonieme, politieke dolksteek in de rug". Ze stapte kort daarna op. Advocaten van het presidium en hoogleraren die betrokken waren bij het onderzoek spraken eerder dit najaar in de rechtszaal tegen dat het ging om een politieke afrekening. Het besluit om een onderzoek in te stellen is unaniem genomen door het presidium. Daarin zitten acht Kamerleden van verschillende politieke partijen, beargumenteerden zij. De rechtbank erkent dat het onderzoek naar Arib niet zonder risico's was, omdat "de reputatie van politici van wezenlijk belang is om die functie goed te kunnen uitoefenen". Maar de onderzoekers en opdrachtgever hebben hier volgens de rechtbank voldoende rekening mee gehouden. De rechtbank benadrukt dat het onderzoek zich alleen richtte op het functioneren als Kamervoorzitter en niet op de uitoefening van Aribs taken als Kamerlid. Ook werd het gedrag van Arib in de Kamer, in het openbare leven en haar privéleven niet onderzocht. Beeld uit video: Bergkamp over onderzoek Arib: 'Zorgvuldig tot stand gekomen: 04 Bergkamp over onderzoek Arib: 'Zorgvuldig tot stand gekomen' De rechtbank vindt ook dat Arib voldoende mogelijkheden heeft gekregen om deel te nemen aan het onderzoek. Aribs advocaat betoog in de rechtszaak juist het omgekeerde. De voormalig Kamervoorzitter zou haar medewerking hebben verleend, maar een half jaar lang niets te horen hebben gekregen. De advocaten van de tegenpartij bestreden dit. Arib zou minstens vier keer de boot hebben afgehouden. De advocaat van Arib laat in een reactie weten de uitspraak van de rechter "buitengewoon teleurstellend" te vinden. Knoops blijft erbij dat andere Kamerleden niet mogen besluiten om een onderzoek in te stellen naar collega's. Ook stelt hij opnieuw dat Arib niet kon verweren tegen de beschuldigingen. Volgens Knoops creëert het vonnis van de rechtbank een "gevaarlijk precedent waarin volksvertegenwoordigers vogelvrij verklaard kunnen worden op basis van anonieme beschuldigingen".
    Verdrietig
    2
    1 Reacties ·350 x bekeken
  • De kop in het zand steken https://bit.ly/4gpzbzF

    De waarheid of het gevaar niet willen zien.
    Dit verwijst naar het bijgeloof dat struisvogels bij naderend gevaar hun kop in het zand steken.

    3 wallpapers

    #zand #gevaar #sand #danger #Gefahr #arena #peligro #песок #Опасность #uitdrukkingen #expressions #Ausdrücke #expresiones #выражения

    De kop in het zand steken https://bit.ly/4gpzbzF De waarheid of het gevaar niet willen zien. Dit verwijst naar het bijgeloof dat struisvogels bij naderend gevaar hun kop in het zand steken. 3 wallpapers #zand #gevaar #sand #danger #Gefahr #arena #peligro #песок #Опасность #uitdrukkingen #expressions #Ausdrücke #expresiones #выражения
    BIT.LY
    De kop in het zand steken
    De waarheid of het gevaar niet willen zien. Dit verwijst naar het bijgeloof dat struisvogels bij naderend gevaar hun kop in het zand steken...
    Leuk
    Geweldig
    2
    ·568 x bekeken
  • Dodelijke mening: wie de islam bekritiseert, riskeert zijn leven.

    De moord op de islamcriticus Salwan Momika zorgt voor grote ontzetting. Om kritiek op de islam te hebben, behoort in het Westen tot de gevaarlijkste meningen – een lijst met aanslagen laat dit op indrukwekkende wijze zien.

    De Irakees Salwan Momika (38) vestigde internationaal de aandacht op zichzelf door meerdere koran verbrandingen. Nu is hij dood. De islamcriticus werd in een woning in Södertälje, in de buurt van Stockholm, tijdens een live-stream op het sociale medium TikTok doodgeschoten.

    Momika is niet het eerste slachtoffer van “islamistisch” geweld. In de afgelopen jaren werden talrijke personen, die zich kritisch over de islam of het “islamisme” uitlieten, vermoord of overleefden ternauwernood aanslagen:

    Stéphane „Charb“ Charbonnier, hoofdredacteur van het Franse satirische tijdschrift “Charlie Hebdo”, werd in 2015 in Parijs samen met collega´s door “islamisten” vermoord. Hij stond al jarenlang op de dodenlijst van “islamistische” extremisten, omdat hij Mohammed-karikaturen had gepubliceerd.

    Theo van Gogh, een Nederlandse regisseur, werd in 2002 op straat neergestoken en doodgeschoten. Zijn moordenaar liet een met een mes in zijn lichaam bevestigde dreigbrief achter, waarin hij de dood van andere islamcritici eiste.

    Samuel Paty, een Franse leraar, die in 2020 door een jonge “islamist” werd onthoofd, omdat hij karikaturen van Mohammed in zijn les liet zien. De dader had daarvoor op de sociale netwerken informatie over Paty verzameld en zijn daad als vergelding aangekondigd.

    David Amess, een Britse parlementariër, werd in 2021 door een “islamist” doodgestoken. De dader gaf aan uit wraak voor westelijke militaire operaties in Syrië gehandeld te hebben.

    Salman Rushdie, schrijver van “De duivelsverzen”, werd in 2022 in New York neergestoken en overleefde zwaargewond. Al in 1989 had de Iraanse ayatollah Khomeini een fatwa tegen hem opgelegd, die tot op de dag van vandaag geldt.

    Lars Vilks, een Zweedse kunstenaar, overleefde meerdere aanslagen. Hij stond bekend om zijn Mohammed-karikaturen en leefde jarenlang onder politiebescherming.

    Kurt Westergaard, een Deense karikaturist, ontsnapte in 2010 aan een bijlaanval. De aanvaller probeerde zijn deur met een bijl open te breken, terwijl Westergaard zich met zijn kleinkind in een veilige ruimte verstopte.

    Lars Hedegaard, een Deense publicist, overleefde in 2013 een moordpoging. Een als postbode verklede “Islamist” schoot op hem, maar het wapen weigerde, zodat Hedegaard zich kon verdedigen en kon ontsnappen.

    Michael Stürzenberger, een Duitse islamcriticus, werd in 2024 in Mannheim door een “islamist” neergestoken. De dader, een Afghaanse asielzoeker, vermoordde bij de aanval bovendien een politieagent.

    De moord op Momika laat eens temeer zien: islamcritici leven gevaarlijk in het Westen – en riskeren hun leven voor hun mening.
    Dodelijke mening: wie de islam bekritiseert, riskeert zijn leven. De moord op de islamcriticus Salwan Momika zorgt voor grote ontzetting. Om kritiek op de islam te hebben, behoort in het Westen tot de gevaarlijkste meningen – een lijst met aanslagen laat dit op indrukwekkende wijze zien. De Irakees Salwan Momika (38) vestigde internationaal de aandacht op zichzelf door meerdere koran verbrandingen. Nu is hij dood. De islamcriticus werd in een woning in Södertälje, in de buurt van Stockholm, tijdens een live-stream op het sociale medium TikTok doodgeschoten. Momika is niet het eerste slachtoffer van “islamistisch” geweld. In de afgelopen jaren werden talrijke personen, die zich kritisch over de islam of het “islamisme” uitlieten, vermoord of overleefden ternauwernood aanslagen: Stéphane „Charb“ Charbonnier, hoofdredacteur van het Franse satirische tijdschrift “Charlie Hebdo”, werd in 2015 in Parijs samen met collega´s door “islamisten” vermoord. Hij stond al jarenlang op de dodenlijst van “islamistische” extremisten, omdat hij Mohammed-karikaturen had gepubliceerd. Theo van Gogh, een Nederlandse regisseur, werd in 2002 op straat neergestoken en doodgeschoten. Zijn moordenaar liet een met een mes in zijn lichaam bevestigde dreigbrief achter, waarin hij de dood van andere islamcritici eiste. Samuel Paty, een Franse leraar, die in 2020 door een jonge “islamist” werd onthoofd, omdat hij karikaturen van Mohammed in zijn les liet zien. De dader had daarvoor op de sociale netwerken informatie over Paty verzameld en zijn daad als vergelding aangekondigd. David Amess, een Britse parlementariër, werd in 2021 door een “islamist” doodgestoken. De dader gaf aan uit wraak voor westelijke militaire operaties in Syrië gehandeld te hebben. Salman Rushdie, schrijver van “De duivelsverzen”, werd in 2022 in New York neergestoken en overleefde zwaargewond. Al in 1989 had de Iraanse ayatollah Khomeini een fatwa tegen hem opgelegd, die tot op de dag van vandaag geldt. Lars Vilks, een Zweedse kunstenaar, overleefde meerdere aanslagen. Hij stond bekend om zijn Mohammed-karikaturen en leefde jarenlang onder politiebescherming. Kurt Westergaard, een Deense karikaturist, ontsnapte in 2010 aan een bijlaanval. De aanvaller probeerde zijn deur met een bijl open te breken, terwijl Westergaard zich met zijn kleinkind in een veilige ruimte verstopte. Lars Hedegaard, een Deense publicist, overleefde in 2013 een moordpoging. Een als postbode verklede “Islamist” schoot op hem, maar het wapen weigerde, zodat Hedegaard zich kon verdedigen en kon ontsnappen. Michael Stürzenberger, een Duitse islamcriticus, werd in 2024 in Mannheim door een “islamist” neergestoken. De dader, een Afghaanse asielzoeker, vermoordde bij de aanval bovendien een politieagent. De moord op Momika laat eens temeer zien: islamcritici leven gevaarlijk in het Westen – en riskeren hun leven voor hun mening.
    Boos
    2
    ·628 x bekeken
  • PVV-minister Faber ‘bewijst hiermee dat Nederland is afgezakt tot een obscuur en griezelig landje’

    PVV-minister Faber verwerpt het bezwaar van David Icke tegen de verlenging van zijn inreisverbod omdat hij weigert een inhoudelijke discussie te voeren over de ‘juistheid’ van zijn gedachtegoed.

    Alleen totalitaire systemen hebben angst dat kritiek het vertrouwen in de macht ondermijnt, zegt jurist Jeroen Pols. “In een vrije samenleving gaat alleen de rechter over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting, een minister heeft daar niets van te vinden.”

    De minister bewijst hiermee nogmaals dat Nederland is afgezakt tot een obscuur en griezelig landje dat ongewenste meningen keihard onderdrukt, benadrukt Pols.

    ‘Aangezien u in uw bezwaar aangeeft geen discussie aan te willen gaan over de juistheid van uw gedachtegoed en u dus ook niet ingaat op mijn uitgebreide motivering dat en waarom u door uw gedrag en het uitdragen van uw opvattingen een gevaar voor de openbare orde vormt, zie ik ook hierin geen reden om niet terug te verwijzen naar mijn uitgebreid gemotiveerde beslissing op dit punt’, schrijft de minister in een brief. Uit de beoordeling blijkt volgens haar dat zijn bezwaar ‘ongegrond is’.

    Jurist Jacob van der Veer wijst erop dat het woord ‘ondermijning’ steeds vaker door de Nederlandse overheid wordt gebruikt bij mensen zoals Icke, die niets strafbaars gedaan heeft, maar die vanwege zijn opvattingen uit de samenleving geweerd moet worden, in zijn geval door middel van een inreisverbod.

    “Als je dit een paar jaar geleden gezegd zou hebben, zou je voor gek verklaard worden, maar nu gebeurt het dus gewoon,” aldus Van der Veer.

    “Beseft de minister van Asiel en Integratie wel dat ze met dit soort maatregelen zelf de rechtstaat ondermijnt – en in georganiseerd verband nog wel?” vraagt hij.
    PVV-minister Faber ‘bewijst hiermee dat Nederland is afgezakt tot een obscuur en griezelig landje’ PVV-minister Faber verwerpt het bezwaar van David Icke tegen de verlenging van zijn inreisverbod omdat hij weigert een inhoudelijke discussie te voeren over de ‘juistheid’ van zijn gedachtegoed. Alleen totalitaire systemen hebben angst dat kritiek het vertrouwen in de macht ondermijnt, zegt jurist Jeroen Pols. “In een vrije samenleving gaat alleen de rechter over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting, een minister heeft daar niets van te vinden.” De minister bewijst hiermee nogmaals dat Nederland is afgezakt tot een obscuur en griezelig landje dat ongewenste meningen keihard onderdrukt, benadrukt Pols. ‘Aangezien u in uw bezwaar aangeeft geen discussie aan te willen gaan over de juistheid van uw gedachtegoed en u dus ook niet ingaat op mijn uitgebreide motivering dat en waarom u door uw gedrag en het uitdragen van uw opvattingen een gevaar voor de openbare orde vormt, zie ik ook hierin geen reden om niet terug te verwijzen naar mijn uitgebreid gemotiveerde beslissing op dit punt’, schrijft de minister in een brief. Uit de beoordeling blijkt volgens haar dat zijn bezwaar ‘ongegrond is’. Jurist Jacob van der Veer wijst erop dat het woord ‘ondermijning’ steeds vaker door de Nederlandse overheid wordt gebruikt bij mensen zoals Icke, die niets strafbaars gedaan heeft, maar die vanwege zijn opvattingen uit de samenleving geweerd moet worden, in zijn geval door middel van een inreisverbod. “Als je dit een paar jaar geleden gezegd zou hebben, zou je voor gek verklaard worden, maar nu gebeurt het dus gewoon,” aldus Van der Veer. “Beseft de minister van Asiel en Integratie wel dat ze met dit soort maatregelen zelf de rechtstaat ondermijnt – en in georganiseerd verband nog wel?” vraagt hij.
    Geweldig
    1
    1 Reacties ·489 x bekeken
  • De hetzers tegen sociale media zijn net zo kansloos als vroeger de tegenstanders van de boekdrukkunst.

    Telkens wanneer er nieuwe media opduiken, krijgen onze elites last van hun veldwachtersreflex: omdat ze bang zijn voor verlies van hun opiniemonopolie.

    Wie graag herinnerd wil worden als een visionaire redenaar, kan maar beter geen ex-commando en ex-bajesklant zijn met een reputatie als drankorgel en vrouwenverslinder. Ook helpt het niet als je jarenlang bent achtervolgd door het gerucht dat je een weigerachtige minnares van het balkon van je kantoor hebt geduwd.

    Toch heeft de in 2003 overleden omroepbaas en ‘Mister Veronica’ Rob Out – want over hem hebben we het – tenminste één keer in zijn leven memorabele woorden gesproken. Dat was op 31 augustus 1974, toen Radio Veronica – destijds nog opererend vanaf een zendschip op de Noordzee – door nieuwe wetgeving werd gedwongen haar uitzendingen te staken. Dat er al in 1976 een doorstart zou komen als Hilversumse omroep wist toen nog niemand; alles leek definitief over en voorbij.

    Terwijl de laatste minuten van Radio Veronica wegtikten, probeerde Out het verdwijnen van zijn zeezender – Neerlands eerste commerciële radiostation – in een historisch kader te plaatsen.

    ‘Duizenden jaren geleden,’ sprak hij met een duidelijke hoorbare snik in zijn stem, ‘ontdekte de mens hoe hij vuur kon maken. Hij is waarschijnlijk verbrand door zijn medemensen. Hij was een boosdoener, een piraat. Maar vanaf dat moment beschikten mensen over vuur om zich warm te houden, licht te maken en zelf voedsel te koken. Eeuwen later vond iemand het wiel uit. Hij is waarschijnlijk gevierendeeld op de pijnbank. Hij liet een geschenk na dat niet begrepen werd, maar de wegen naar alle delen van de wereld opende. Door alle eeuwen heen zijn er mensen geweest die de stoot gaven tot nieuwe ontwikkelingen. Met als enige wapen hun denkvermogen en hun creativiteit.

    De woorden van Out waren – eerlijk is eerlijk – grotendeels ontleend aan de beroemde roman The Fountainhead (1943) van Ayn Rand, maar ze leken inderdaad goed aan te sluiten bij de inspanningen die de verzuilde omroepen jarenlang hadden gepleegd om hun succesvolle concurrent Veronica het zwijgen op te leggen. Ons publieke omroepbestel, had Out er nog aan toe kunnen voegen, stond eigenlijk al van aanvang aan in het teken van angst voor nieuwigheden. Want was iedereen blij toen de legendarische Haagse ingenieur en fabrikant Hanso à Steringa Idzerda op 6 november 1919 – met een zender van eigen makelij – Neerlands eerste radio-uitzending verzorgde?

    Welnee. Vooral de politieke en godsdienstige elites die destijds in Nederland de lakens uitdeelden, hadden zware bedenkingen. Wat zou er bijvoorbeeld gebeuren als in radio-uitzendingen zomaar dansmuziek ten gehore werd gebracht? Zedenverwildering lag op de loer.

    Ook was het natuurlijk niet de bedoeling dat de eigen protestantse, katholieke of socialistische achterban via de radio zou worden geconfronteerd met de opvattingen van ‘andersdenkenden’. Om nog maar te zwijgen van het gevaar dat polemische redenaars de relaties met bevriende staatshoofden zouden kunnen verstoren.

    Niets leek derhalve dringender dan beheersing en controle. Een speciaal ‘Radioreglement’ liet er in 1930 geen misverstand over bestaan: voor een ‘zendmachtiging’ kwamen alleen organisaties in aanmerking die konden aantonen ‘dat zij in zodanige mate gericht zijn op de bevrediging van de in het volk levende culturele of godsdienstige behoeften, dat hare uitzendingen uit dien hoofde geacht kunnen worden van algemeen nut te zijn’. Vijf organisaties voldeden aan die eis. Ze werden verdeeld over een christelijke radiozender (KRO en NCRV) en een niet-christelijke radiozender (AVRO en VARA, aangevuld met de kleine VPRO).

    Elites die bang zijn dat burgers zomaar gaan zeggen wat ze op hun lever hebben en die, zodra er een nieuw massamedium opduikt, niets beters kunnen bedenken dan beheersing, controle en desnoods wettelijke verboden: waar doet die veldwachtersreflex aan denken?

    Misschien wel aan Volkskrant-hoofredacteur Pieter Klok, die onze politici onlangs opriep om ‘op te staan tegen sociale media’.

    Of aan literair-historicus en publicist René van Stipriaan, die in Trouw pleitte voor ‘schone sociale media’ die voldoen aan ‘Europese democratische staatsrechtelijke normen’.

    Of aan de gereformeerde theoloog Ad de Bruijne, die in het Nederlands Dagblad schreef dat wie nu nog X gebruikt, ‘medeplichtig wordt aan de vernietiging van vrijheid en democratie’.

    Of aan D66-prominent Kees Verhoeven, die bij EenVandaag een verbod van X bepleitte.

    Het is elke keer hetzelfde autoritaire liedje, dat waarschijnlijk voor het eerst werd gezongen in het Vaticaan, toen de boekdrukkunst haar intrede deed.
    De hetzers tegen sociale media zijn net zo kansloos als vroeger de tegenstanders van de boekdrukkunst. Telkens wanneer er nieuwe media opduiken, krijgen onze elites last van hun veldwachtersreflex: omdat ze bang zijn voor verlies van hun opiniemonopolie. Wie graag herinnerd wil worden als een visionaire redenaar, kan maar beter geen ex-commando en ex-bajesklant zijn met een reputatie als drankorgel en vrouwenverslinder. Ook helpt het niet als je jarenlang bent achtervolgd door het gerucht dat je een weigerachtige minnares van het balkon van je kantoor hebt geduwd. Toch heeft de in 2003 overleden omroepbaas en ‘Mister Veronica’ Rob Out – want over hem hebben we het – tenminste één keer in zijn leven memorabele woorden gesproken. Dat was op 31 augustus 1974, toen Radio Veronica – destijds nog opererend vanaf een zendschip op de Noordzee – door nieuwe wetgeving werd gedwongen haar uitzendingen te staken. Dat er al in 1976 een doorstart zou komen als Hilversumse omroep wist toen nog niemand; alles leek definitief over en voorbij. Terwijl de laatste minuten van Radio Veronica wegtikten, probeerde Out het verdwijnen van zijn zeezender – Neerlands eerste commerciële radiostation – in een historisch kader te plaatsen. ‘Duizenden jaren geleden,’ sprak hij met een duidelijke hoorbare snik in zijn stem, ‘ontdekte de mens hoe hij vuur kon maken. Hij is waarschijnlijk verbrand door zijn medemensen. Hij was een boosdoener, een piraat. Maar vanaf dat moment beschikten mensen over vuur om zich warm te houden, licht te maken en zelf voedsel te koken. Eeuwen later vond iemand het wiel uit. Hij is waarschijnlijk gevierendeeld op de pijnbank. Hij liet een geschenk na dat niet begrepen werd, maar de wegen naar alle delen van de wereld opende. Door alle eeuwen heen zijn er mensen geweest die de stoot gaven tot nieuwe ontwikkelingen. Met als enige wapen hun denkvermogen en hun creativiteit. De woorden van Out waren – eerlijk is eerlijk – grotendeels ontleend aan de beroemde roman The Fountainhead (1943) van Ayn Rand, maar ze leken inderdaad goed aan te sluiten bij de inspanningen die de verzuilde omroepen jarenlang hadden gepleegd om hun succesvolle concurrent Veronica het zwijgen op te leggen. Ons publieke omroepbestel, had Out er nog aan toe kunnen voegen, stond eigenlijk al van aanvang aan in het teken van angst voor nieuwigheden. Want was iedereen blij toen de legendarische Haagse ingenieur en fabrikant Hanso à Steringa Idzerda op 6 november 1919 – met een zender van eigen makelij – Neerlands eerste radio-uitzending verzorgde? Welnee. Vooral de politieke en godsdienstige elites die destijds in Nederland de lakens uitdeelden, hadden zware bedenkingen. Wat zou er bijvoorbeeld gebeuren als in radio-uitzendingen zomaar dansmuziek ten gehore werd gebracht? Zedenverwildering lag op de loer. Ook was het natuurlijk niet de bedoeling dat de eigen protestantse, katholieke of socialistische achterban via de radio zou worden geconfronteerd met de opvattingen van ‘andersdenkenden’. Om nog maar te zwijgen van het gevaar dat polemische redenaars de relaties met bevriende staatshoofden zouden kunnen verstoren. Niets leek derhalve dringender dan beheersing en controle. Een speciaal ‘Radioreglement’ liet er in 1930 geen misverstand over bestaan: voor een ‘zendmachtiging’ kwamen alleen organisaties in aanmerking die konden aantonen ‘dat zij in zodanige mate gericht zijn op de bevrediging van de in het volk levende culturele of godsdienstige behoeften, dat hare uitzendingen uit dien hoofde geacht kunnen worden van algemeen nut te zijn’. Vijf organisaties voldeden aan die eis. Ze werden verdeeld over een christelijke radiozender (KRO en NCRV) en een niet-christelijke radiozender (AVRO en VARA, aangevuld met de kleine VPRO). Elites die bang zijn dat burgers zomaar gaan zeggen wat ze op hun lever hebben en die, zodra er een nieuw massamedium opduikt, niets beters kunnen bedenken dan beheersing, controle en desnoods wettelijke verboden: waar doet die veldwachtersreflex aan denken? Misschien wel aan Volkskrant-hoofredacteur Pieter Klok, die onze politici onlangs opriep om ‘op te staan tegen sociale media’. Of aan literair-historicus en publicist René van Stipriaan, die in Trouw pleitte voor ‘schone sociale media’ die voldoen aan ‘Europese democratische staatsrechtelijke normen’. Of aan de gereformeerde theoloog Ad de Bruijne, die in het Nederlands Dagblad schreef dat wie nu nog X gebruikt, ‘medeplichtig wordt aan de vernietiging van vrijheid en democratie’. Of aan D66-prominent Kees Verhoeven, die bij EenVandaag een verbod van X bepleitte. Het is elke keer hetzelfde autoritaire liedje, dat waarschijnlijk voor het eerst werd gezongen in het Vaticaan, toen de boekdrukkunst haar intrede deed.
    Leuk
    1
    ·1K x bekeken
Zoekresultaten