#diy #stempel

https://www.flowmagazine.nl/slow-life/diy-stempel-maken/

Een schandaal van globale omvang: USAID betaalde duizenden journalisten – en het verdachte zwijgen van de media.

Wat verkocht werd als “hulp”, ontpopt zich als een gigantische manipulatie: gestaag komt aan het licht dat USAID, een Amerikaanse regeringsorganisatie, meer dan 6200 journalisten in 707 mediahuizen evenals 279 zogenaamde “Media”-NGO´s gefinancierd heeft – waaronder negen van de tien mediaondernemingen in de Oekraïne. Het doel? De globale opinie sturen, propaganda voor de Amerikaanse belangen te verbreiden en critici monddood te maken.

USAID heeft bijna een half miljard dollar ($ 472,6 miljoen) door een geheim, door de Amerikaanse regering gefinancierde NRO, “Internews Network” (IN), gepompt, dat met 4.291 media “samengewerkt” en in een jaar 4.799 uur uitzendingen geproduceerd heeft, die tot 778 miljoen mensen bereikten, en het heeft meer dan 9000 journalisten “opgeleid” (cijfers van 2023). IN heeft ook initiatieven voor de censuur van de sociale media ondersteund.

De onderneming geeft aan “bureaus” in meer dan 30 landen te hebben, waaronder hoofdkantoren in de VS, Londen, Parijs evenals regionale hoofdkwartieren in Kiev, Bangkok en Nairobi. De onderneming wordt geleid door Jeanne Bourgault, die zichzelf $ 451.000,- per jaar betaalt. Bourgault werkte in de vroege jaren ´90 vanuit de Amerikaanse ambassade in Moskou, waar ze verantwoordelijk was voor een budget van $ 250 miljoen, en ze was op kritieke moment in andere opstanden of conflicten verwikkeld, voordat ze na zes jaar bij USAID officieel overstapte naar IN.

De onthulling: media als handlangers van politieke agenda´s

Deze onthullingen, die door Wikileaks aan het licht kwamen, bevestigen wat velen al lang vermoedden: een groot deel van de mainstream media is niet onafhankelijk, maar wordt direct of indirect voor politiek gewenste berichtgeving betaald. In dit geval met Amerikaanse belastinggelden, die eigenlijk voor humanitaire doeleinden voorzien waren. In plaats van echte hulp werd met deze gelden een globaal netwerk van manipulatie opgebouwd.

Waarom zwijgen de media?

Terwijl alternatieve media en onderzoeksjournalisten dit schandaal blootleggen, is het verdacht stil in de grote vooraanstaande media. Waarom? Omdat velen van hen deel van dit systeem zijn! De media, die zogenaamd voor objectieve journalistiek staan, hebben zich door deze betalingen in handlangers van een gigantische misleiding manoeuvre veranderd.

Hoeveel nieuwsberichten hebben we gelezen, die niets anders dan pr-campagnes voor Amerikaanse belangen waren?
Hoe vaak werd aan ons een oorlog verkocht als “zonder alternatief”, omdat in de pers gezegd werd dat het om democratie of mensenrechten zou gaan?
Hoeveel kritische stemmen werden als “samenzweringstheoretici” bestempeld, omdat ze zich tegen deze manipulatie hebben verzet?

Welke media kun je nog vertrouwen?

Deze onthullingen werpen een schrikbarende vraag op: wie controleert onze nieuwsberichten? Wanneer zelfs de grootste mediahuizen blijkbaar gecorrumpeerd werden, waar blijft dan de onafhankelijke journalistiek?

Dit schandaal laat zien: media, die zich niet duidelijk over deze onthullingen uitlaten, hebben een geloofwaardigheidsprobleem. Want zwijgen is in dit geval een schuldbekentenis. Wie zich niet van deze gekochte berichtgeving distantieert, maakt zich medeschuldig.

De mensen werden bedrogen. Jarenlang, zo niet decennia lang. Ze werden met leugens gevoerd, terwijl de media de rol van de pr-afdeling van regeringen en globale belangen overnamen.

Een wekroep aan iedereen

Het wordt tijd om kritisch te vragen naar wie welke nieuwsberichten levert en welke belangen ze dienen. Onafhankelijke journalistiek wordt in toenemende mate door een gestuurde berichtgeving vervangen – en wie daar op wijst, wordt zwartgemaakt. Maar deze onthullingen laten zien: de “samenzweringstheoretici” waren in werkelijkheid vaak dichter bij de realiteit dan ons lief was.

Duitsland: man (41) en kind (2) doodgestoken in park, Afghaan gearresteerd.

In het Schöntalpark in het Beierse Aschaffenburg zijn een 41-jarige man en een 2-jarige jongen om het leven gebracht bij een steekpartij. Twee andere slachtoffers raakten zwaargewond en worden in het ziekenhuis behandeld. De Duitse politie heeft een 28-jarige Afghaan als verdachte aangehouden.

Volgens voorlopige informatie vond de steekpartij plaats om 11.45 uur in het Schöntalpark, gelegen in het centrum van Aschaffenburg. Het motief achter de fatale aanval is nog onduidelijk.

De politie bevestigt dat de vermoedelijke dader, een 28-jarige Afghaanse man, in hechtenis is genomen, meerdere verdachten worden uitgesloten. In een eerder bericht op het sociale mediaplatform X werd gesproken over twee voorlopige arrestaties, maar de tweede persoon bleek een getuige te zijn die wordt verhoord.

De verdachte zou volgens een ooggetuige “in een wurggreep” zijn afgevoerd.

De nationaliteit van de twee dodelijke slachtoffers is nog niet bekend en ook worden geen details gedeeld over de gewonden.

Schöntalpark afgezet, geen gevaar voor bevolking

Het treinverkeer bij het zuidstation werd tijdelijk stilgelegd, omdat de verdachte zou hebben geprobeerd via de spoorlijnen te vluchten.

Het negen hectare grote Schöntalpark is volledig afgezet. Volgens een woordvoerder van de politie is er echter geen gevaar voor de bevolking.

In november vorig jaar bestempelde de politie delen van het park als een “gevaarlijke locatie” vanwege overvallen en geweldsincidenten in het drugsmilieu, aldus politiechef Frank Eckhardt. Regelmatige voetpatrouilles in het park hebben mogelijk bijgedragen aan de snelle arrestatie van de verdachte.

Aschaffenburg ligt in de deelstaat Beieren, op minder dan 40 kilometer ten zuidoosten van Frankfurt am Main.

Op dag één van zijn tweede termijn heeft president Donald Trump meteen stevig zijn stempel gedrukt. De CBP One-app, een handig digitaal platform waarmee migranten toegang tot de VS konden aanvragen, is per direct in de prullenbak gekieperd.

De CBP One-app, gelanceerd in 2020 door Customs and Border Protection, was een uitkomst voor veel migranten. Hiermee konden ze online afspraken maken bij acht grensovergangen tussen de VS en Mexico. Met dagelijks zo’n 1.450 afspraken zorgde de app voor een vlotter asielproces. Sterker nog, sinds de lancering hebben bijna een miljoen mensen via dit platform toegang gekregen tot de Verenigde Staten. Maar dat is nu verleden tijd.

De stopzetting van de app treft meteen duizenden migranten, waaronder een groot aantal Haïtianen, die hun hoop op de app hadden gevestigd. Afspraken die al maanden geleden waren ingepland? Foetsie. Onzekerheid alom. Voor veel van deze mensen was de app een levenslijn.

Volgens Trump is de afschaffing van de CBP One-app onderdeel van een “bredere strategie” – lees: een snoeiharde aanpak – om de immigratiestroom naar de VS flink in te dammen. Tijdens zijn inauguratie herhaalde hij zijn stokpaardjes: een "nationale noodtoestand aan de zuidelijke grens" en een belofte om "illegale toegang onmiddellijk te stoppen".

(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS maken we onze GROTE zorgen om de globalisten en dan met name het WEF en Klaus Schwab. Daarom ondersteunen wij een initiatief van onze vrienden van Cultuur Onder Vuur. Teken de petitie waarin geëist wordt dat Nederland de banden met de globalisten van het WEF voor eens en altijd verbreekt. Het kost je maar 30 seconden, maar die tijd is het meer dan waard. Laten we samen een vuist maken tegen de enge Klaus Schwab!

Daar blijft het niet bij. Trump wil het beruchte “Remain in Mexico”-beleid weer invoeren, zodat asielzoekers hun lot in Mexico mogen afwachten. En dat “catch-and-release”-beleid? Vergeet het maar. Migranten blijven voortaan vastzitten totdat hun rechtszaken zijn afgerond.

Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, heeft Trump ook zijn zinnen gezet op het voltooien van zijn iconische grensmuur. Bovendien wil hij het leger inzetten om die muur te bewaken. Dat dit eerder juridische problemen opleverde? Ach, details. Trump lijkt vastberaden om zijn harde koers voort te zetten.

Te mooi om waar te zijn? Donkere chocolade lijkt geassocieerd met lager risico op diabetes type 2.

Een grote Amerikaanse studie gepubliceerd in vakblad The BMJ suggereert dat het regelmatig eten van donkere chocolade geassocieerd is met een 21 procent lager risico op deze chronische aandoening.

Diabetes type 2 is wereldwijd een groeiend probleem. Meer dan 450 miljoen mensen lijden aan de chronische ziekte, en volgens sommige studies zal dat stijgen naar 700 miljoen patiënten in 2045. Diabetes type 2 is een chronische aandoening waarbij het lichaam moeite heeft om de bloedsuikerspiegel (glucose) te reguleren. Dit komt doordat de cellen minder gevoelig worden voor insuline, het hormoon dat helpt glucose vanuit het bloed naar de cellen te transporteren. Dit wordt insulineresistentie genoemd. Naarmate de ziekte vordert, kan de alvleesklier ook minder insuline gaan aanmaken, wat de problemen verergert.

Preventie via een gezonde levensstijl is essentieel om de aandoening te voorkomen en donkere chocolade kan een onverwacht steuntje in de rug bieden. Donkere chocolade bevat flavanolen, stoffen die ook in groenten en fruit voorkomen, die mogelijk een beschermend effect hebben. Maar waarom donkere chocolade beter scoort dan melkchocolade, blijft een mysterie.

Om dit te onderzoeken, analyseerden wetenschappers data van meer dan 190.000 Amerikaanse patiënten. Deze mensen, waaronder verpleegkundigen en zorgprofessionals, hadden bij aanvang van de studie geen diabetes, hartziekten of kanker. Gedurende een periode van 25 jaar vulden zij elke vier jaar gedetailleerde vragenlijsten in over hun eetgewoonten, waaronder hun chocoladeconsumptie.

De resultaten zijn opmerkelijk: mensen die minstens vijf porties donkere chocolade per week aten, hadden een significant lager risico op diabetes type 2, van gemiddeld 10 procent. Eén portie stond gelijk aan ongeveer 30 gram chocolade. Elke extra portie donkere chocolade per week leek het risico op diabetes verder te verkleinen met zo’n 3 procent. Melkchocolade leverde daarentegen geen meetbare voordelen op. Integendeel: hogere consumptie gaat samen met gewichtstoename, wat het risico op diabetes juist kan verhogen.

De onderzoekers benadrukken dat hun studie een zogenoemde observationele studie is. Dit betekent dat er alleen verbanden zijn gevonden, en geen directe oorzaak-gevolgrelaties kunnen worden vastgesteld. Daarnaast waren de meeste deelnemers oudere, witte Amerikanen, wat de vraag oproept of de bevindingen ook gelden voor jongere of meer diverse bevolkingsgroepen. “Verdere gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken zijn nodig om deze bevindingen te repliceren en de mechanismen verder te onderzoeken”, stellen de onderzoekers. Toch lijkt het verband stevig te staan. Ook na correcties voor factoren als leefstijl en dieet, bleef het beschermende effect van donkere chocolade overeind. “

Het nieuws klinkt als muziek in de oren voor liefhebbers van chocolade, maar word niet te enthousiast. Donkere chocolade kan zeker onderdeel zijn van een gezond dieet, maar het blijft belangrijk om met mate te genieten. Te veel suiker en vet kunnen ook nadelige effecten hebben, hoe geweldig die flavanolen ook zijn. Voorlopig is het dus nog te vroeg om donkere chocolade officieel te bestempelen als ‘superfood’. Maar als deze resultaten in vervolgstudies worden bevestigd, kan een bescheiden stukje donkere chocolade misschien wel een verrassend krachtige bondgenoot blijken in de strijd tegen diabetes type 2.

Roetveegpiet op zijn retour: I&O Research ziet populariteit voor de échte Piet toenemen.

Steeds meer Nederlanders zijn klaar met de bemoeienis van actiegroepen en de opgelegde veranderingen rond het sinterklaasfeest. Uit nieuw onderzoek van I&O Research blijkt namelijk dat het draagvlak voor de traditionele Zwarte Piet eindelijk weer groeit. Ondanks de jarenlange druk van groepen zoals KOZP weigert een deel van Nederland deze culturele traditie op te geven.

Jarenlang leek het alsof Zwarte Piet langzaam uit het straatbeeld werd verdrongen. Onder druk van een kleine, maar luidruchtige minderheid voelden gemeenten, scholen en media zich genoodzaakt de roetveegpiet in te voeren. De meerderheid van de Nederlanders keek met lede ogen toe hoe hun traditie werd uitgehold. Maar nu lijkt het tij te keren: 38% van de Nederlanders wil terug naar de klassieke Zwarte Piet, een stijging van 5 procentpunten vergeleken met twee jaar geleden.

De cijfers spreken boekdelen: in de grote steden, waar woke-activisten de dienst uitmaken, is de steun voor Zwarte Piet het laagst. Hier wordt alles wat traditioneel is zonder pardon als “racistisch” bestempeld. Maar in minder stedelijke gebieden, waar mensen nog trots zijn op hun cultuur, geeft een meerderheid (57%) aan dat Zwarte Piet moet blijven zoals hij altijd was.

Jarenlang hebben actiegroepen zoals KOZP geprobeerd het sinterklaasfeest te kapen. Met harde taal, demonstraties en zelfs het verstoren van intochten probeerden ze hun wil aan de samenleving op te leggen. Maar hun agressieve aanpak lijkt nu tegen hen te werken. Steeds minder mensen (30%) vinden dat de discussie over Zwarte Piet überhaupt nog gevoerd moet worden. Nederlanders zijn deze jaarlijkse relletjes meer dan zat.

Voorstanders van Zwarte Piet maken zich sterk voor het behoud van een belangrijk stuk Nederlands erfgoed. Ze wijzen erop dat de figuur van Zwarte Piet niets met racisme te maken heeft, maar alles met feestelijkheid en traditie. "Als mensen zich hierdoor gekwetst voelen, ligt dat aan hen, niet aan Zwarte Piet," zegt een deelnemer aan het onderzoek. Veel mensen zijn klaar met het politieke activisme dat onze cultuur wil ondermijnen.

Zo voert Denemarken het strengste asiel- en migratiebeleid.

De ontworteling van gevestigde bewoners uit ‘getto’s’ door Denemarken maakt deel uit van een agressief plan om niet-blanke bewoners te assimileren
Denemarken – De geschiedenis kent talloze voorbeelden van regeringen die gedwongen segregatie tegen etnische minderheden toepasten.

Van kolonialisten die inheemse volkeren dwongen om in reservaten te wonen , nazi’s die Joden dwongen om in getto’s te wonen , tot de Verenigde Staten die zwarte Amerikanen segregeerden door middel van redlining en bestemmingsplanbeleid : ontheemding en huisvesting vormen al lang de kern van institutioneel racisme.

Maar in het Europa van vandaag de dag ontstaat er een omgekeerde trend van gedwongen assimilatie in noordelijke landen die worstelen met hoge immigratieniveaus. Als onderdeel van wat is beschreven als zowel ” etnische engineering ” als een van de ” strengste immigratiebeleidsmaatregelen” ter wereld , ontwortelt Denemarken mensen met geweld uit buurten die zij “getto’s” noemen en stuurt hen naar alternatieve huisvesting.

Het ontwortelen van hele gemeenschappen is controversieel. Deze winter zal het hoogste gerechtshof van Europa, het Europees Hof van Justitie , bepalen of Denemarken de burger- en mensenrechten schendt van degenen die herhuisvest worden. Als expert op het gebied van ontheemding en integratie van immigranten , geloof ik dat de beslissing van het hof en de voortgang van het Deense programma grote gevolgen hebben voor de toekomst van de immigranten in Europa en de ware betekenis van het Europees burgerschap voor de gekleurde bevolking.

Het radicale huisvestingsbeleid van Denemarken is al jaren in de maak. In 2010 begonnen de autoriteiten van het land met het samenstellen van lijsten van ‘ niet-westerse’ wijken met een immigrantenmeerderheid die niet voldeden aan de gestelde normen op het gebied van rechtmatigheid, werkgelegenheid, inkomen en opleidingsniveau. Gebieden die tekortschoten op twee van de vier criteria werden officieel bestempeld als ‘getto’s’ of ’tough ghetto’s’ als ze niet voldeden aan meer dan twee criteria.

Hoewel in deze buurten mensen met uiteenlopende etnische achtergronden wonen , wordt dit gekenmerkt door het feit dat meer dan de helft van de bewoners een achtergrond heeft in niet-westerse landen, waaronder Syrië, Irak en Somalië.

Gebieden met ‘westerse’ meerderheden die niet aan dezelfde normen voldeden, werden als ‘kwetsbare gebieden’ bestempeld, in tegenstelling tot de ‘niet-westerse’ getto’s.

In 2018 lanceerde de sociaaldemocratische Deense regering het “Ghettopakket ”, een wetgevingsprogramma gericht op het opbreken van de “getto”-buurten – en de sociale structuren die hen in stand houden. Het pakket omvatte niet dezelfde maatregelen voor “kwetsbare gebieden.”

Voorstellen om dit te bereiken, hielden in dat de sociale woningbouw niet meer dan 40% van de totale huisvesting in de wijken mocht uitmaken en dat er maatregelen moesten worden genomen om blanke, rijkere bewoners aan te moedigen om er te komen wonen.

Als gevolg van het initiatief zijn duizenden mensen ontheemd en uit hun gezinswoningen verwijderd door middel van verkoop, sloop en gedwongen uitzettingen. Sommige huizen werden gerenoveerd in afwachting van nieuwe huurders, terwijl andere werden verkocht aan particuliere investeerders die van plan waren de huur met meer dan 50% te verhogen . Uitgezette bewoners krijgen doorgaans alternatieve huisvesting aangeboden in sociale huurwoningen in andere delen van de stad of regio, maar zonder controle over de locatie of kosten .

Het assimilatieprogramma van Denemarken stopt niet bij het opbreken van arme, overwegend immigrantenbuurten. Kinderen die geboren worden in “niet-westerse” gezinnen in door de staat aangewezen getto’s, moeten vanaf 1 jaar minimaal 25 uur per week speciale programma’s volgen , die ontworpen zijn om hen onder te dompelen in “Deense waarden”, waaronder christelijke feestdagen en Deens taalonderwijs. Ouders mogen hen niet vergezellen.

Inwoners en andere critici van het pakket maatregelen betogen dat de aanduiding ‘niet-westers’ in de praktijk ‘niet-blank’ of ‘moslim’ betekent, en wijzen erop dat niet-Europeanen zoals Australiërs en Nieuw-Zeelanders van de criteria zijn uitgesloten , en dat Oekraïense vluchtelingen die in 2022 op de vlucht waren voor de Russische invasie, toestemming kregen om in sociale huurwoningen te trekken die ‘niet-westerlingen’ gedwongen waren te verlaten.

Bovendien wordt het feit dat iemand de Deense nationaliteit heeft genaturaliseerd of in Denemarken is geboren, niet beschouwd als westers voor mensen van kleur. Niet-blanke immigranten van de tweede generatie worden formeel als niet-westers beschouwd in het kader van het programma, wat impliceert dat er criteria gelden voor de mate waarin iemand ergens bij hoort op basis van ras.

Vrouwen slapen minder en onrustiger dan mannen: wat muizen ons leren over onze nachtrust.

Goed slapen is superbelangrijk. Als onze nachtrust wordt verstoord, gaat er van alles mis. De mens lijkt biologisch gezien opvallend veel op een muis. Daarom zijn Amerikaanse onderzoekers eens dieper in de slaapgewoonten van deze kleine knaagdieren gedoken.

Hun nieuwe studie naar de biologische verschillen tussen vrouwtjes- en mannetjesmuizen laat zien dat vrouwtjes korter slapen, vaker wakker worden, en minder herstellende nachtrust krijgen. Wat zegt dat over ons?

De verschillen in slaapgewoonten bij muizen zijn frappant. Ze werpen volgens wetenschappers van de University of Colorado Boulder ook nieuw licht op de verschillen in slaap tussen mannen en vrouwen en de biologische factoren die daaraan bijdragen. “Bij de mens worden slaapverschillen tussen mannen en vrouwen vaak toegeschreven aan leefstijl en het uitvoeren van zorgtaken”, legt hoofdonderzoeker Rachel Rowe uit. “Onze resultaten tonen aan dat biologische factoren mogelijk een grotere rol spelen dan eerder gedacht.”

Slaaponderzoek heeft de afgelopen jaren een enorme vlucht genomen, maar vrouwen zijn in veel onderzoeken nog steeds ondervertegenwoordigd. En ook in dierstudies komt de vrouwelijke kant er maar bekaaid vanaf. Dit leidt volgens het onderzoeksteam tot scheve conclusies over onder andere de effectiviteit en bijwerkingen van slaapmedicijnen.

Voor het onderzoek zijn 267 muizen uit de veelgebruikte C57BL/6J-stam in het lab bestudeerd. Met behulp van ultragevoelige bewegingssensoren is hun slaapgedrag minutieus vastgelegd. Het resultaat: mannetjesmuizen bleken gemiddeld 670 minuten per etmaal te slapen, bijna een uur meer dan vrouwtjes. Die extra slaap bij mannetjes bleek vooral te bestaan uit de ‘Non-Rapid Eye Movement’-slaap (NREM), de fase waarin het lichaam zichzelf herstelt.

Muizen zijn nachtdieren, we typeren ze als ‘polyfasische slapers’: ze slapen in korte periodes, worden even wakker om hun omgeving te checken, en vallen dan weer in slaap. Bij vrouwtjes blijken deze slaapperiodes nog korter en fragmentarischer te zijn dan bij mannetjes.

Dit patroon is niet uniek voor muizen. Ook bij andere dieren – zoals fruitvliegen, ratten en vogels – zijn vergelijkbare verschillen gevonden. Evolutionair gezien is dit logisch, vertelt Rowe. “Vrouwtjes zijn biologisch ontworpen om alerter te zijn en sneller te reageren op hun omgeving. Dit komt waarschijnlijk door hun rol in de zorg voor de jongen. Als vrouwen net zo diep zouden slapen als mannen, zouden we niet verder komen als soort.”

Stresshormonen zoals cortisol en geslachtshormonen spelen waarschijnlijk een belangrijke rol bij deze sekseverschillen. Wetenschappers leiden dit bijvoorbeeld af uit het feit dat vrouwen vaak slechter slapen in de fase van hun menstruatiecyclus waarin de oestrogeen- en progesteronspiegels laag zijn. Rowe benadrukt dat het heel normaal is dat vrouwen minder slapen: “Mogelijk stressen we onnodig over onze nachtrust, omdat we het slaappatroon vergelijken met dat van onze partner. We denken dat er iets mis is, maar het zou heel goed een normaal slaapprofiel kunnen zijn voor vrouwen.”

Deze studie toont aan dat er nog veel werk aan de winkel is wat betreft gendergelijkheid in wetenschappelijk onderzoek. Toen onderzoekers een slaaptherapie onder de loep namen die het beste werkt bij vrouwtjesmuizen, bleek die alleen effectief als de steekproef gelijk verdeeld was tussen mannetjes en vrouwtjes. Bij een scheve verdeling dreigt het gevaar dat de behandeling ten onrechte als ineffectief wordt bestempeld, of zien wetenschappers bijwerkingen voor vrouwen mogelijk over het hoofd. “Het duurt vaak decennia voordat een ontdekking in het lab haar weg vindt naar de kliniek”, zegt Rowe. “Misschien duurt dit zo lang omdat sekse niet voldoende wordt meegewogen.”

De onderzoekers pleiten voor een gelijke vertegenwoordiging van mannetjes en vrouwtjes in studies, aparte data-analyse per sekse en een heroverweging van eerdere onderzoeken waarin vrouwen zijn ondervertegenwoordigd. “Het meest verrassende aan dit onderzoek is niet dat mannetjes- en vrouwtjesmuizen verschillend slapen”, besluit Rowe. “Het is dat niemand dit eerder grondig heeft aangetoond. Dit hadden we al lang moeten weten.”