De wind in de zeilen hebben https://bit.ly/4ac4HiS

Succes boeken dankzij gunstige omstandigheden.

3 wallpapers

#wind #zeilen #sailing #viento #navegación #Segeln #ветер #парусныйспорт #uitdrukkingen #expressions #Ausdrücke #expresiones #выражения

Hasje en Wietje
Er leefde eens een arme hennepteler, zijn naam was Pa Rihuana.
Hij had een heel bezige vrouw: Ma Rihuana.
Ze hadden 2 kinderen gekregen die ze Hasje en Wietje hadden gedoped.
Wietje speelde met haar barbietuurtjes en Hasj met zijn hond Stuffie en zijn kat Morfientje.
Pa en Ma Rihuana hadden problemen, want zij hadden haast niets meer te eten.
"We moeten iets doen", zei Ma Rihuana.
Pa Rihuana snoof eens diep maar wist niks te zeggen.
Toen bedacht Ma Rihuana een boos plan:
ze zouden met z`n vieren een tripje naar het bos gaan
maken en dan zouden Pa en Ma Rihuana Hasj en Wietje achterlaten.
Maar de slimme Hasj had alles gehoord en stak snel een mesje in zijn zak.
De volgende dag gingen ze dus een tripje in het bos maken,
waar de wind door de bomen blowde, die erg high waren.
`s Middags deden Hasj en Wietje een dutje en hun ouders gingen er met speed vandoor.
Maar Hasj had met zijn mesje lijntjes in de sneeuw getrokken, dus konden ze de weg
gemakkelijk terug vinden.
Ze durfden niet meer naar huis, dus gingen ze naar Opium en Omium.
De zaten vredig op hun canapee naar de LSD-speler te luisteren, waaruit juist deze hit klonk:
Altijd snuift Kortjakje wiet-Middenin de week maar zondag`s niet.
Zondag`s neemt hij Heroine met een snufje cocaine. Altijd rookt Kortjakje wiet-Middenin
de week maar zondag`s niet.
Toen Opium en Omium hun kleinkinderen zagen, begroetten ze hen uitbundig.
"High" riepen ze. "High" riepen Hasj en Wietje terug, terwijl ze een cracker
aangeboden kregen. "Hoe gaat het?" vroegen Hasj en Wietje beleefd.
"Ach, je weet hoe dat gaat he: drug, drug, drug", antwoordde Opium.
"Hebben julie honger?" vroeg Opium. "Jaaaaa!", riepen Hasj en Wietje,
"laten we gaan Chinezen!" "Goed" zei Omium, "Ik coke wel".
De volgende dag werden Hasj en Wietje thuis gebracht. Pa Rihuana was blij,
maar Ma Rihuana niet. Toen ze later weer een tripje gingen maken in het bos,
lette Ma Rihuana extra goed op Hasj, zodat hij geen lijntjes meer in de sneeuw kon maken.
Toen ze weer alleen achterbleven, waren ze echt verdwaald. Plotseling hoorden ze een vogel
fluiten: "Wiedewiedewiet, wiedewiedewiet". Ze volden de vogel en kwamen bij een huisje dat
helemaal van coke gemaakt was. Ze begonnen te snuiven, maar terwijl ze daarmee bezig waren,
werden ze bespeed door een boze H-XTC die in het huisje woonde.
De H-XTC kwam naar buiten en zei met een lief stemmetje: "sniffel snaffel snuifje,
wie snuift daar aan mijn huisje?" Hasj en wietje keken stoned op en de H-XTC zei weer:
"Kom maar binnen, daar heb ik lekkere spacekace voor jullie", terwijl de H-XTC erg op Hasj kickte.
Na een tijdje zaten Hasj en Wietje stoned naast
elkaar bij de H-XTC aan tafel. Zij wilde Hasj en Wietje nu wel coken- ze konden niet
meer ontkomen. "Hennep, hennep" riep Hasj. "Stick" riep Wietje. Nu moest Wietje in het
cokehok gaan kijken of de temperatuur al hoog genoeg was en zei tegen de H-XTC dat
ze het niet kon zien. Dus kwam de H-XTC zelf kijken en Wietje duwde haar gauw het
cokehok in en deed de deur goed op slot. "Hennep, hennep" krijste de H-XTC, maar
Hasj en Wietje gingen er met speed vandoor. Ze staken het huisje in brand en "Crack" zei het.
Het wiedewiedewiet vogeltje wees hen weer de weg naar huis terug.
Toen ze thuiskwamen, was Pa Rihuana heel High, maar Ma Rihuana
was bezweken aan een overdosis. Zo leefden ze nog lang en gelukkig.

Ongewenste inmenging.

Inmiddels kermen politici (lees: aangewezen ‘Volksvertegenwoordigers’) van links tot rechts over “ongewenste politieke inmenging” door de vers gekozen VS-president Trump en diens kompaan Musk in de Europese politiek. Het zijn krokodillentranen.

De gesubsidieerde, linkse NGO’s zoals Greenpeace zien hun exquise bullshit-banen in gevaar komen en zullen alles uit de kast halen om te voorkomen dat er korte metten met hun sprookjeshandel wordt gemaakt. Hun collaborateurs in politiek en media zijn niet te beroerd om hun NGO-afnemers en dus ook politieke achterbannen te bedienen en dat is dan ook precies wat we hier zien.

Trump heeft bijvoorbeeld al aangekondigd dat er van een soort van ‘Greendeal’ geen enkele sprake meer zal zijn in de VS onder zijn leiding. Het opwekken van energie met Chinese troep zoals windmolens, waarvan de productie vele malen vervuilender is dan wat het ooit aan ‘schone’ energie kan opleveren, is wat de VS betreft verleden tijd. Dat is opvallend, want ook zijn kompaan Musk, die zelf tot de oksels in de handel van elektrische auto’s zit, zal in dat geval zelf een flinke veer moeten laten. Maar kennelijk staat het belang van de VS als natie bij hem wat hoger op de agenda dan zijn eigen belang. Kom er eens om in Europa …

De Europese pijlen zijn vooral gericht op Musk, die als eigenaar van ‘X’ (v/h Twitter) regelmatig zijn mening geeft over de Europese politiek. Nadat Musk een opinieartikel schreef over de Duitse politiek en het daarbij opnam voor met name AfD, was de heersende Duitse en Europese politieke elite compleet overstuur: “ongeoorloofde politieke inmenging!” Inmiddels kermen naast de Duitse Bondskanselier Scholz de communist Starmer in het Verenigd Koninkrijk en de Franse president Macron ook al over ‘verkiezingsinmenging’.

Als deze drie musketiers echter even naar hun eigen handel en wandel kijken, dan zien we dat zijzelf alle drie actief ingrepen in het verkiezingsgeweld in de VS door het sturen van ‘campagnemedewerkers’. Voor de Democratische kandidaat Harris uiteraard, die desondanks keihard werd afgedroogd in de presidentsverkiezingen. Wat te denken van de onlangs nog geëerde grootinvesteerder Soros, die met zijn Open Society Foundation in Europa niet anders doet dan ‘progressieve’ invloed opkopen (Volt) om zijn handeltjes van lokale wetgeving te voorzien.

Frankrijk wist ternauwernood op slinkse wijze een regeringswissel in de richting van het Rassemblement National van Marine Le Pen te voorkomen en in Duitsland probeert men de AfD via de bevriende rechtelijke macht uit de politiek te weren. Dan zou je als gewone burger toch wel op wat meer invloed vanuit de VS hopen, want zelf komen we er amper nog doorheen: onze stem telt kennelijk niet meer en anders wordt die stem wel verboden.
Defensie vs. Subsidies

Trump heeft ook aangekondigd dat hij de defensie-inspanningen bij de (Europese) NAVO-landen het liefst op 5% van het BNP ziet komen. In zijn vorige termijn stelde hij kortweg dat wie geen 2% van het BNP bijdraagt, door de VS onder zijn leiding niet verdedigd zal worden. Het duurde desondanks nog ruim vier jaar voordat bijv. Nederland daarbij in de buurt kwam. Dat Trump nu op 5% koerst, is niet gek. In de eerste plaats omdat dit de NAVO-landen financieel zou dwingen om de knettergekke subsidies aan linkse hobby’s grondig te herzien. Daarnaast biedt hij de Amerikaanse defensie-industrie, die tot dusver de Democraten steunden, een perspectief want de Europeanen zullen hoe dan ook meer moeten uitgeven aan hun defensie. Maar dat zal ook wel weer ‘ongewenste inmenging’ zijn van Trump c.s.

Dat de nieuwe NAVO-chef Rutte de Europese burgers adviseert om alvast in de schuilkelder te gaan zitten en brood mee te nemen, heeft met defensie overigens net zoveel te maken als een walrus met schaken. Sterker: de oproep om meer dan 2% uit te geven aan defensie, had van de NAVO-chef moeten komen en niet vanuit de VS. Een zwakke defensie noopt namelijk tot verblijf in de schuilkelders, terwijl een ijzersterke defensie ervoor zorgt dat niemand, laat staan Poetin of Xi Ping, het ook maar in z’n hersens haalt om een NAVO-land aan te vallen.
Klimaattafels

Al met al ziet het er naar uit de belangstelling vanuit de VS een welkom tegenwicht vormt voor de Europese slordigheid, politieke lamlendigheid en onverholen subsidiecorruptie. Onder de Klimaattafeladviseurs bevonden zich geen burgers, maar die bestonden vooral uit wetenschappers en ondernemers die inmiddels een meer dan royale boterham verdienen met het huidige klimaatbeleid. Hun handel hangt van subsidie aan elkaar en slaat rechtsstatelijk als een tang op een varken: wetten laten maken om subsidie op te strijken. We kunnen alleen maar benieuwd zijn hoe en wanneer dit in Europa wordt ontmanteld.

Aan Trump en Musk zal het niet liggen.

Pats! Wilders fluit PVV-minister Beljaarts terug: meneer moet gepland bezoek aan WEF in Davos annuleren.

Het nieuws dat een PVV-minister toch maar besloot om NIET naar de WEF-bijeenkomst in Davos te gaan, is een triomf voor het gezond verstand en patriottisme. Geert Wilders heeft gisteren publiekelijk duidelijk gemaakt dat geen enkele PVV-bewindspersoon zich in het hol van de globalistische leeuw hoeft te begeven. En dat is maar goed ook. Want Beljaatrs was van plan wél te gaan. Wut?

Dirk Beljaarts, de PVV-minister van Economische Zaken, stond op de gastenlijst voor Davos. Ongelooflijk dat hij überhaupt dacht dat dit een goed idee was. Het lijkt erop dat hij een heldere reprimande van Wilders heeft gekregen, want hij heeft nu snel afgezegd. Zijn excuus? Een volle agenda. Ja, vast. Gelukkig heeft Wilders zonder zijn naam te noemen duidelijk gemaakt dat dit soort escapades niet door de beugel kunnen. Een patriottisch politicus hoort niet thuis in Davos, waar de wereldelite elkaar de hand boven het hoofd houdt, ver van de burger en kiezer.

Laten we eerlijk zijn: Davos is geen samenzweringstheorie, het is een samenzweringsfeit. Duizenden politici, ondernemers, wetenschappers en journalisten komen samen in de Zwitserse Alpen om de wereld naar hun hand te zetten, zonder inspraak van het gewone volk. Wat Beljaarts dacht daar te bereiken, blijft een raadsel. Maar dat het een epische vergissing was, staat vast. Nederland heeft geen WEF nodig, en zeker geen PVV-ministers die daar naartoe gaan.

Het is niets anders dan een globalistische club superrijken en supermachtigen die afspraken maken, waarna de wetenschappers en de journalisten hun rol moeten spelen. De eersten door dingen te ontwikkelen om die doelen te bereiken; de laatsten door propaganda te verspreiden.
Wanstaltige Tegenstanders

Het is wanstalig en totaal onacceptabel dat ministers van de VVD en NSC, en zelfs premier Schoof zelf, wel naar Davos gaan. Dit toont aan dat er binnen de coalitie een breuklijn is over wat belangrijk is voor Nederland. BBB en PVV moeten hier publiekelijk stelling tegen nemen en kritiek leveren in het parlement. Dit is niet de manier waarop Nederlandse politici zich moeten gedragen. Ze zouden zich richten op de problemen hier, niet op de geheimzinnige deals in een skioord.

Wilders en Van der Plas willen niet dat hun eigen bewindsleden naar Davos gaan. Prima. Maar die andere bewindsleden horen er ook niet thuis. Hier moeten moties over worden ingediend. Er moet een poging gedaan worden om die VVD'ers, NSC'ers en PvdA'ers (Schoof) ook thuis te houden.

Conclusie

Geert Wilders heeft het juiste gedaan door deze stap te zetten. Het is een duidelijke boodschap tegen de globalistische onzin en voor de Nederlandse soevereiniteit. Dit is hoe je patriottische politiek bedrijft: door te luisteren naar de burgers en niet naar de elite in Davos. Laten we hopen dat dit een les is voor alle politici die denken dat ze ergens anders belangrijker zijn dan in ons eigen land.

Het Krankzinnigen Instituut der Nederlanden.

Iemand kan tbs opgelegd krijgen voor een strafbaar feit waar minstens vier jaar cel voor staat. Ook moet er sprake zijn van een stoornis, zoals een persoonlijkheidsstoornis of verstandelijke beperking. Daarnaast moet de veiligheid van anderen in gevaar zijn vanwege de kans op herhaling. Het doel van de tbs-maatregel is iemand weer veilig terug laten keren in de samenleving. Naast tbs kan iemand ook gevangenisstraf krijgen. De groep patiënten met een langere celstraf in combinatie met tbs is de laatste jaren groter geworden.

In Rotterdam was er in december een seriemoordenaar actief: Sendric S., een Curaçaoënaar die opgroeide in Rotterdam. Hij stond volgens de politie niet bekend als ‘verward persoon’. Wel heeft hij een bescheiden strafblad, waar met name vermogensdelicten op staan. Hij zal ongetwijfeld een gevangenisstraf met tbs opgelegd krijgen. Maar hoeveel zin heeft dat laatste eigenlijk?

Op 16 juni 2005 besloot de Tweede Kamer een parlementair onderzoek in te stellen naar het tbs-stelsel. Aanleiding was de betrokkenheid van een tbs’er die zich aan zijn verlof had onttrokken bij een moord. Doel van het onderzoek was te achterhalen waarom het tbs-stelsel in de huidige vorm onvoldoende in staat zou zijn de maatschappij te beschermen tegen mensen die na behandeling opnieuw ernstige misdrijven plegen.

In januari 2006 bracht de inmiddels benoemde Tijdelijke commissie tbs-stelsel, die voorgezeten werd door de VVD’er Arno Visser, werkbezoeken aan Engeland en Duitsland. Daarna volgden besloten gesprekken in februari, ook op locatie. Van 13 tot en met 24 maart 2006 sprak de commissie met deskundigen, mensen uit het veld en (oud-)bewindslieden. Deze laatste openbare gesprekken werden live uitgezonden.

Op 16 mei 2006 verscheen het eindrapport: “Het tbs-stelsel hoefde niet herzien te worden, maar moest wel op een aantal punten worden aangepast”, zo concludeerde de commissie.

Het kabinet heeft naar aanleiding van het rapport op verzoek van de Kamer een plan van aanpak opgesteld, dat op 10 oktober 2006 naar de Kamer gestuurd is. Ook zou het kabinet de Kamer halfjaarlijks informeren over de voortgang.

In de eerste voortgangsrapportage die daarop verscheen, kondigde staatssecretaris Albayrak aan dat vanaf 1 januari 2008 een onafhankelijke commissie de verlofaanvragen voor tbs’ers zal toetsen.

Na talrijke ‘incidenten’ werd Nederland pas echt opgeschrikt door de dood van Anne Faber. De jonge vrouw was sinds 29 september 2017 vermist. Twee weken later werd haar lichaam nabij Soest gevonden. Ze bleek meerdere keren te zijn verkracht en met opzet om het leven te zijn gebracht.

In juli 2018 werd de 28-jarige Michael Panhuis voor het ontvoeren, verkrachten en doden van Faber in eerste aanleg veroordeeld tot 28 jaar celstraf, tbs met dwangverpleging en het betalen van een schadevergoeding van ruim een ton. In hoger beroep werd hij in juli 2019 opnieuw tot dezelfde celstraf en tbs veroordeeld; de schadevergoeding viel iets hoger uit. De Hoge Raad verlaagde in juni 2020 de opgelegde celstraf met vier maanden.

De zaak kreeg extra aandacht, omdat de dader tijdens het misdrijf geplaatst was in een psychiatrische instelling waar hij veel vrijheden genoot. Procedures voor zijn overplaatsing waren onzorgvuldig verlopen, evenals hoe hem de vrijheden waren verleend. Het leidde tot strengere landelijke regelgeving. Het Anne Faber Stipendium is naar het slachtoffer vernoemd.

Begin januari dit jaar werd een 76-jarige inwoonster uit Den Dolder vermoord door een verdachte uit de psychiatrische instelling aldaar. Dat is bevestigd door de instelling zelf via een bericht op haar website. In de kliniek worden mensen behandeld met een psychiatrische stoornis die voor de samenleving of voor zichzelf een gevaar vormen.

“De politie heeft een signalement verspreid en tips gevraagd”, aldus het bericht. “Naar aanleiding hiervan hebben wij een melding gedaan waarop de politie donderdagavond laat in een van onze klinieken een patiënt heeft aangehouden ten behoeve van het onderzoek, waarvan wij het resultaat afwachten.”

In de kliniek leven ze erg mee: “Wij zijn erg geschrokken van een mogelijke betrokkenheid van een van onze patiënten. Onze gedachten en ons medeleven gaan uit naar de nabestaanden van het slachtoffer die wij alle sterkte toewensen. Ook denken wij aan al onze buren voor wie het gebeurde een grote schok moet zijn.”

En daar zal het bij blijven; niemand zal zijn verantwoordelijkheid nemen en ontslag indienen wegens “grove nalatigheid met de dood tot gevolg hebbend”.

“Het ministerie van Justitie en Veiligheid grijpt vooralsnog niet in bij de forensische instelling in Den Dolder, van waaruit een patiënt waarschijnlijk donderdag een 76-jarige vrouw doodstak. De eerder bekritiseerde organisatie stond na incidenten een jaar onder curatele van het departement, maar dat is volgens een woordvoerder niet meer het geval.”

Europa: De val van het Heilige Hernieuwbare Rijk.

Bij ongunstige weersomstandigheden neemt de zonne- en windstroomproductie drastisch af. Dat gebeurt in werkelijkheid elk jaar meerdere keren. Deze toestand heeft echter ondertussen verstrekkende economische en ecologische gevolgen en openbaart de tekortkomingen van een energiepolitiek, die op hernieuwbare energieën met tussenpozen is gebaseerd.

In de afgelopen vijftien jaar heeft Duitsland enorm in zonne- en windenergie geïnvesteerd en tegelijk zijn eigen kerncentrales gesaboteerd. In het jaar 2023 maakten hernieuwbare energieën 55% van de stroomproductie in het land uit. In het jaar 2022 waren het maar 48%.

De grootste bijdrage aan de hernieuwbare energie levert de windkracht met 31% van de totale productie, gevolgd door zonne-energie met 12%, biomassa met 8% en andere hernieuwbare bronnen zoals waterkracht met de resterende 3 tot 4%. In het jaar 2024 maakten hernieuwbare energieën in het eerste halfjaar bijna 60% van de Duitse stroomproductie uit. Dit productieniveau is echter over een bepaalde periode verdeeld en weerspiegelt geen crisismomenten zoals de “donkerflauwte”.

Donkerflauwte onderscheidt zich door gelijktijdig gebrek aan wind en zon in de winter, wanneer de stroombehoefte in Duitsland het grootst is. Deze episodes duren enkele dagen tot meerdere weken, waarbij de productie van wind- en zonnestroom vaak daalt naar minder dan 20% van hun capaciteit, vaak zelfs naar nul. Op 12 december vorig jaar bedroeg de Duitse stroomproductie uit wind- en zonnekracht bijvoorbeeld maar 1/30 deel van de behoefte.

Een politiek voor hernieuwbare energieën zou te doen zijn, wanneer ze op een duurzame, van het weer onafhankelijke energiebron zoals atoomenergie gebaseerd zou zijn. In het jaar 2011 besloot Duitsland echter om in het kader van de catastrofe in Fukushima om abrupt te stoppen met kernenergie en schakelde stapsgewijs volledig functionerende kerncentrales uit.

Het stoppen met kernenergie heeft ertoe geleid dat Duitsland in het bijzonder tijdens een donkerflauwte niet in staat is zichzelf van energie te voorzien. Het land importeert in grote omvang stroom uit Frankrijk, Denemarken en Polen en moet voor de opwekking van stroom teruggrijpen op steenkool en bruinkool. De enorme stroomimporten van Duitsland leiden ook bij zijn buurlanden tot enorme stijgingen van de stroomprijs.

De prijzen zijn inderdaad adembenemend. In het jaar 2024 was de stroomprijs voor huishoudens in Duitland met € 400,-/MWh de hoogste in Europa en bereikte tijdens periodes van donkerflauwte waarden van € 900,-.MWh, vergeleken met een veel lager Europees gemiddelde. In vergelijking daarmee bedroeg de gemiddelde prijs in het van kerncentrales voorziene Frankrijk en Finland in dezelfde periode (2024) € 250,-/MWh. En in de Verenigde Staten zijn de bedragen 30% lager dan in Frankrijk. Hoe is dat allemaal “duurzaam” voor Europa?

Maar het is “voor de planeet”, nietwaar? Nog niet eens bij benadering. Ondanks zijn betrokkenheid voor zogenaamde groene energieën heeft Duitsland altijd nog een grote CO2-voetafdruk, omdat het in toenemende mate inzet op steenkool en bruinkool om energietekorten te compenseren. In het jaar 2024 blijft het land de op een na grootste CO2-uitstoter per in Europa geproduceerde energie-eenheid, waarbij een aanzienlijk aandeel van de stroom afkomstig is uit fossiele bronnen, tien keer zoveel CO2 per opgewekte energie-eenheid dan Frankrijk.

De hoge stroomprijzen in Duitsland leiden tot de verplaatsing van de Duitse industrie, omdat de ondernemingen op zoek zijn naar vestigingsplaatsen met voordeliger energiekosten. Hoe kan men overleven wanneer men voor stroom driemaal zoveel betaalt als de concurrentie? (bij de aardgasprijzen is het nog erger: in Europa zijn die vijfmaal zo hoog als in de VS)

Uiteindelijk heeft Duitslands toenemende afhankelijkheid bij de energievoorziening van zijn buurlanden tot spanningen in Europa geleid. De hoge stroomprijzen in Duitsland worden aan de buurlanden doorgegeven, wat stroom daar onbetaalbaar maakt en voor toenemende frustratie zorgt. In Europa vinden er discussies plaats om uit bepaalde energieakkoorden te stappen, in het bijzonder uit zulke die stroomimporten betreffen.

Kort gezegd is de donkerflauwte het symptoom van een diepe energiecrisis, die door een ideologische, autoritaire, irrationele en mislukte energietransitie werd veroorzaakt. De afhankelijkheid van onbetrouwbare energiebronnen (wind, zon) in verbinding met het haastige stoppen met kernenergie heeft van de Duitse stroom de duurste in Europa gemaakt en bedreigt de energieautonomie van het land – en uiteindelijk van het hele continent.

Gezien het demografische en economische gewicht van Duitsland blijkt deze laatste Duitse foute stap een verdere Europese catastrofe te zijn.

Ondanks de snelle groei van windenergie, zijn er de laatste tijd obstakels ontstaan. De kosten voor de aanleg van windmolenparken zijn aanzienlijk gestegen door technische problemen en problemen in de toeleveringsketen. Daarnaast maken hogere rentes het minder aantrekkelijk om te investeren in nieuwe projecten.
Trump lijkt deze problemen aan te grijpen om zijn visie op energiebeleid te benadrukken. Hij stelt dat olie nog steeds van cruciaal belang is voor de energievoorziening en dat landen zoals bv het VK een strategische fout maken door de olie-industrie te verwaarlozen ten gunste van windenergie.
https://nieuwrechts.nl/101827-trump-opent-aanval-op-windmolens-op-de-noordzee-pleit-voor-terugkeer-fossiele-brandstofwinning

Opgelet: wie Windows 10 willen blijven gebruiken

Microsoft stopt met ingang van 14 Oktober met gratis veiligheidsupdate op Windows 10. Wie Windows 10 wil blijven gebruiken,moet vanaf 14 Oktober ervoor gaan betalen. De inschrijving begint al in de komende zomer. De ingreep geldt voor alle wereldlanden.

De verlengde Windows 10-updates gaan je 30 dollar kosten, omgerekend 28 euro. Voor dat geld krijg je nog een jaar extra belangrijke veiligheidsupdates, hoewel er geen nieuwe functies meer gaan verschijnen voor Windows 10.

Pas als de datum waarop je geen updates meer krijgt dichterbij komt, krijg je de optie om te gaan betalen voor de updates. Als je dat niet wil doen, dan krijg je na 14 oktober 2025 geen nieuwe software meer en wordt je computer zeer snel minder veilig.

Bedrijven kunnen langer updates krijgen

Waar het voor gewone Windows 10-gebruikers ophoudt na een jaar extra updates, heeft Microsoft nog een andere optie voor bedrijven. Zij kunnen namelijk tot drie jaar beveiligingsupdates krijgen. Dit is wel een stuk duurder: het eerste jaar kost omgerekend al 56 euro, het tweede jaar 112 euro en het derde jaar 224 euro. Bedrijven moeten dus veel meer gaan betalen dan thuisgebruikers.

Bron: Microsoft

Cultuur onder Vuur- Het fiasco van wind- en zonne-energie:
afhankelijkheid van het weer maakt elektriciteit onbetaalbaar !!!
https://www.dagelijksestandaard.nl/opinie/cultuur-onder-vuur-het-fiasco-van-wind-en-zonne-energie-afhankelijkheid-van-het-weer-maakt-elektriciteit-onbetaalbaar?fbclid=IwY2xjawHSCT9leHRuA2FlbQIxMQABHacE5L17tCmMqXvXl0eJ8CojdmaKWRhI2oAiW1m1byY1BhQSuEGRU8ibYg_aem_3_uysh2Sz03mP-R7h_Iy6A