Vergeet de #ratten, nog even en we kunnen spreken over een ware wolvenplaag.
#wolf

Bild - “ ‘Ze zijn overal’: Wolven gespot op skihelling in Italië”

https://www.oost.nl/nieuws/3029816/wolf-gezien-op-landgoed-twickel-wandelaars-krijgen-deze-instructies-mee

https://www.bild.de/news/ausland/sie-sind-ueberall-woelfe-auf-skipiste-in-italien-gesichtet-675d5d428011081334d94a0a

Bluesky: welkom in de echokamer (Door: Bart Nijman)

Is het X van Elon Musk echt zo’n rechtse echokamer? Ik denk dat het erg meevalt, maar als de maatgevende mensen uit linksprogressieve hoek inderdaad massaal naar Twitterklooon Bluesky vertrekken, en hun eigen ideologische achterban, gelijkgestemden en klapvee meelokken, dan kan het dat vanzelf alsnog worden.

Deze echokamer bevat een betaalmuur en is alleen toegankelijk voor paid subscribers, of met een eenmalig token te openen voor wie zich met een email-adres gratis inschrijft:

Bluesky is in ieder geval wél een echokamer, vooralsnog. Ik nam er een kijkje (ik heb anderhalf jaar terug een account vastgelegd, maar nooit gebruikt) en op een plukje mensen na die doen alsof het een nostalgische versie van Twitter is, is het één grote zelffelicitatie dat het tenminste geen X is. Hier kunnen mensen elkaar weer gelijk geven, zonder door vermeende trollenlegers, haatzaaiers en extreemrechtse anoniempjes weersproken, pardon: aangevallen te worden.

Maar zoals Frans Timmermans al ruim een jaar sinds hij geen premier werd aantoont, wil het met de zelfreflectie en een fris nieuw verhaal nog niet zo lukken. Het aloude ‘het is de schuld van hullie’ is de norm, en Bluesky is het digitale debatcentrum waar die mening onder volledige instemming kan worden ingebracht. Screenshots van uitingen van de zogenaamd meest vreselijke accounts op X dienen ter onderbouwing. Het wil op het Nederlandse deel van Bluesky alleen nog niet zo vlotten met de likes en shares, want zo massaal is de Xodus richting de schone blauwe luchten (nog) niet.

Het platform kan min of meer twee dingen doen: wegzakken (zoals Mastodon hiervoor al deed), of uitgroeien tot een platform zoals alle andere - inclusief trollen, bots, spammende meme-accounts, reclame, cryptochasers en (OMG!) afwijkende meningen. Voor nu is de sfeer echter dat bsky een spiegelbeeld van X wil zijn:
De extreemlinkse moraalpolitie is natuurlijk al present op Bsky

Voor nu tekent de Nederlandstalige sectie van platform een terugtrekking in een eigen nieuwe zuil en hoewel dat eigenlijk een betreurenswaardige ontwikkeling is, verbaast het me niet dat het open internet voor dit soort uitsplitsingen komt te staan. Webfora en zeker sociale media zijn een plek waar mensen het kortstondig interessant vonden om in elkaars online aura te verkeren, maar nu niet meer. Ooit organiseerde - nota bene, zou ik nu willen zeggen - Yoeri Albrecht in De Balie nog borrels namens ThePostOnline, waar bloggers en columnisten van alle zijden van het opiniespectrum met elkaar borrelden (of liever: zich een stuk in de kraag zopen).

Maar uiteindelijk brengt het internet vooral veel mensen bij elkaar die elkaar niets te vertellen hebben, niet begrijpen en - in ultimo - ook helemaal niet per sé willen kennen. Jaren terug hadden we het al over ‘filterbubbels’ en toen probeerden we de algoritmes nog te betichten van de wig die tussen ons gedreven werd.

Let’s be honest: we zijn zelf het probleem. Of nee wacht: DE ANDER is natuurlijk het probleem!

Zelf zijn we heilig. Normaal. Het redelijke en vooruit, soms ietwat onredelijke midden. Maar het zijn de anderen die extreem zijn. Onredelijk. Agressief. Complotdenkers en desinformatiezaaiers. Domrechts. Luie deugers. Islamofoben. Islamisten. Een vijfde colonne van geitenneukers, of de racistische onderbuik. De poortwachters van de ivoren moraal versus de rattenvangers van het populisme. Digitale kleine oorlogjes die leiden tot wederzijds wantrouwen dat zelfs naar het echte leven begint over te stromen - van URL naar IRL.

We passen allemaal wel in minstens één zo’n categorisering van De Ander, en van die Ander moet je tegenwoordig tot overmaat van ramp ook nog actief afstand nemen om bij je eigen groep in het gevlei te blijven, of je status daarbinnen te vergroten.

We zoeken dus bijna logischerwijs meer en meer onze eigen kliekjes terug op, want we praten het liefst onder elkaar. Wat journalisten, podcasters en bloggers betreft produceren we allemaal onze content, gericht op ons eigen publiek, onze eigen in-crowd en voor een eigen achterban. Zeker op links kijken ze er nogal vies bij als ze dat ‘een verdienmodel’ noemen (het wordt zelfs als defamerende term gebruikt), maar uiteindelijk werken alle media & makers zo, van TikTok-vloggers tot de grootste mainstream mediakartels.

Goed ironisch bruggetje om hier een muurtje neer te zetten. Noem het een verdienmodel. Ik noem het: mijn betalende abonnees een extra blijk van waardering gunnen. Samen voor ons eigen - maar graag wel je eigen bier meebrengen.

Vrouwen slapen minder en onrustiger dan mannen: wat muizen ons leren over onze nachtrust.

Goed slapen is superbelangrijk. Als onze nachtrust wordt verstoord, gaat er van alles mis. De mens lijkt biologisch gezien opvallend veel op een muis. Daarom zijn Amerikaanse onderzoekers eens dieper in de slaapgewoonten van deze kleine knaagdieren gedoken.

Hun nieuwe studie naar de biologische verschillen tussen vrouwtjes- en mannetjesmuizen laat zien dat vrouwtjes korter slapen, vaker wakker worden, en minder herstellende nachtrust krijgen. Wat zegt dat over ons?

De verschillen in slaapgewoonten bij muizen zijn frappant. Ze werpen volgens wetenschappers van de University of Colorado Boulder ook nieuw licht op de verschillen in slaap tussen mannen en vrouwen en de biologische factoren die daaraan bijdragen. “Bij de mens worden slaapverschillen tussen mannen en vrouwen vaak toegeschreven aan leefstijl en het uitvoeren van zorgtaken”, legt hoofdonderzoeker Rachel Rowe uit. “Onze resultaten tonen aan dat biologische factoren mogelijk een grotere rol spelen dan eerder gedacht.”

Slaaponderzoek heeft de afgelopen jaren een enorme vlucht genomen, maar vrouwen zijn in veel onderzoeken nog steeds ondervertegenwoordigd. En ook in dierstudies komt de vrouwelijke kant er maar bekaaid vanaf. Dit leidt volgens het onderzoeksteam tot scheve conclusies over onder andere de effectiviteit en bijwerkingen van slaapmedicijnen.

Voor het onderzoek zijn 267 muizen uit de veelgebruikte C57BL/6J-stam in het lab bestudeerd. Met behulp van ultragevoelige bewegingssensoren is hun slaapgedrag minutieus vastgelegd. Het resultaat: mannetjesmuizen bleken gemiddeld 670 minuten per etmaal te slapen, bijna een uur meer dan vrouwtjes. Die extra slaap bij mannetjes bleek vooral te bestaan uit de ‘Non-Rapid Eye Movement’-slaap (NREM), de fase waarin het lichaam zichzelf herstelt.

Muizen zijn nachtdieren, we typeren ze als ‘polyfasische slapers’: ze slapen in korte periodes, worden even wakker om hun omgeving te checken, en vallen dan weer in slaap. Bij vrouwtjes blijken deze slaapperiodes nog korter en fragmentarischer te zijn dan bij mannetjes.

Dit patroon is niet uniek voor muizen. Ook bij andere dieren – zoals fruitvliegen, ratten en vogels – zijn vergelijkbare verschillen gevonden. Evolutionair gezien is dit logisch, vertelt Rowe. “Vrouwtjes zijn biologisch ontworpen om alerter te zijn en sneller te reageren op hun omgeving. Dit komt waarschijnlijk door hun rol in de zorg voor de jongen. Als vrouwen net zo diep zouden slapen als mannen, zouden we niet verder komen als soort.”

Stresshormonen zoals cortisol en geslachtshormonen spelen waarschijnlijk een belangrijke rol bij deze sekseverschillen. Wetenschappers leiden dit bijvoorbeeld af uit het feit dat vrouwen vaak slechter slapen in de fase van hun menstruatiecyclus waarin de oestrogeen- en progesteronspiegels laag zijn. Rowe benadrukt dat het heel normaal is dat vrouwen minder slapen: “Mogelijk stressen we onnodig over onze nachtrust, omdat we het slaappatroon vergelijken met dat van onze partner. We denken dat er iets mis is, maar het zou heel goed een normaal slaapprofiel kunnen zijn voor vrouwen.”

Deze studie toont aan dat er nog veel werk aan de winkel is wat betreft gendergelijkheid in wetenschappelijk onderzoek. Toen onderzoekers een slaaptherapie onder de loep namen die het beste werkt bij vrouwtjesmuizen, bleek die alleen effectief als de steekproef gelijk verdeeld was tussen mannetjes en vrouwtjes. Bij een scheve verdeling dreigt het gevaar dat de behandeling ten onrechte als ineffectief wordt bestempeld, of zien wetenschappers bijwerkingen voor vrouwen mogelijk over het hoofd. “Het duurt vaak decennia voordat een ontdekking in het lab haar weg vindt naar de kliniek”, zegt Rowe. “Misschien duurt dit zo lang omdat sekse niet voldoende wordt meegewogen.”

De onderzoekers pleiten voor een gelijke vertegenwoordiging van mannetjes en vrouwtjes in studies, aparte data-analyse per sekse en een heroverweging van eerdere onderzoeken waarin vrouwen zijn ondervertegenwoordigd. “Het meest verrassende aan dit onderzoek is niet dat mannetjes- en vrouwtjesmuizen verschillend slapen”, besluit Rowe. “Het is dat niemand dit eerder grondig heeft aangetoond. Dit hadden we al lang moeten weten.”