Neem Friendweb Green

  • Topman ProRail wil private investeringen in het spoor.

    Pensioenfondsen en verzekeraars zouden ook in Nederland moeten kijken naar investeren in het spoor, zegt topman John Voppen van spoorwegbeheerder ProRail in BNR Zakendoen. Voppen noemt private investeringen 'een pad voor de toekomst'. Dat de Nederlandse staat de enige aandeelhouder is, staat private investeringen niet in de weg, aldus Voppen.

    Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen.
    Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen.

    'Ooit bij de Noord-Zuidlijn (...) hebben we daar heel intensief naar gekeken, want het is eigenlijk nergens in de wereld zo dat wanneer je naar de nationale luchthaven gaat, je niet een klein premium betaalt op je prijs en dat daar ook private investeringen aan ten grondslag liggen.'

    Weliswaar is destijds daarover gezegd dat dat publiek gefinancierd moest worden, volgens Voppen moet met het oog op de huidige beschikbare hoeveelheid publiek geld en de uitdagingen waar Nederland voor staat, zeker naar private investeringen gekeken worden. De Nederlandse staat is weliswaar ProRails enige aandeelhouder, maar dat staat private investeringen niet in de weg, denkt Voppen.

    Als voorbeeld geeft Voppen de havenspoorlijn voor het goederenvervoer waar zowel door het Havenbedrijf als door derden (lees: private investeerders) investeringen zijn gedaan om die spoorinfrastructuur op orde te krijgen.

    Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen. 'Er zijn een aantal fantastische lijnen in Nederland waar je heel veel rendement kunt maken, maar die wil iedereen wel voor zijn rekening nemen. Maar er zijn ook heel veel lijnen die ontzettend belangrijk zijn voor de mobiliteit van mensen of voor het spoorgoederenvervoer waar geld van de overheid bij moet om het gewoon rond te kunnen krijgen.'

    Voppen denkt dat wanneer dat geld niet wordt geïnvesteerd, Nederland dat duidelijk gaat voelen in de economie. 'Ik denk dat de infrastructuur één van de redenen is dat wij zo welvarend zijn in Nederland, maar dat zit niet in je directe calculatie.'

    Voor nu heeft ProRail institutionele partijen en private beleggers weliswaar te weinig te bieden, maar Voppen ziet mogelijkheden voor goede modellen. 'Daar kun je wel degelijk voor bijvoorbeeld een luchthaven een premium vragen op de prijs. Maar dat moet de politiek wel willen.' Volgens Voppen moet de politiek een keuze maken: of er is publiek geld, of we accepteren de infrastructuur hoe die is, of je maakt het mogelijk om ook private investeringen toe te staan.
    Topman ProRail wil private investeringen in het spoor. Pensioenfondsen en verzekeraars zouden ook in Nederland moeten kijken naar investeren in het spoor, zegt topman John Voppen van spoorwegbeheerder ProRail in BNR Zakendoen. Voppen noemt private investeringen 'een pad voor de toekomst'. Dat de Nederlandse staat de enige aandeelhouder is, staat private investeringen niet in de weg, aldus Voppen. Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen. Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen. 'Ooit bij de Noord-Zuidlijn (...) hebben we daar heel intensief naar gekeken, want het is eigenlijk nergens in de wereld zo dat wanneer je naar de nationale luchthaven gaat, je niet een klein premium betaalt op je prijs en dat daar ook private investeringen aan ten grondslag liggen.' Weliswaar is destijds daarover gezegd dat dat publiek gefinancierd moest worden, volgens Voppen moet met het oog op de huidige beschikbare hoeveelheid publiek geld en de uitdagingen waar Nederland voor staat, zeker naar private investeringen gekeken worden. De Nederlandse staat is weliswaar ProRails enige aandeelhouder, maar dat staat private investeringen niet in de weg, denkt Voppen. Als voorbeeld geeft Voppen de havenspoorlijn voor het goederenvervoer waar zowel door het Havenbedrijf als door derden (lees: private investeerders) investeringen zijn gedaan om die spoorinfrastructuur op orde te krijgen. Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen. 'Er zijn een aantal fantastische lijnen in Nederland waar je heel veel rendement kunt maken, maar die wil iedereen wel voor zijn rekening nemen. Maar er zijn ook heel veel lijnen die ontzettend belangrijk zijn voor de mobiliteit van mensen of voor het spoorgoederenvervoer waar geld van de overheid bij moet om het gewoon rond te kunnen krijgen.' Voppen denkt dat wanneer dat geld niet wordt geïnvesteerd, Nederland dat duidelijk gaat voelen in de economie. 'Ik denk dat de infrastructuur één van de redenen is dat wij zo welvarend zijn in Nederland, maar dat zit niet in je directe calculatie.' Voor nu heeft ProRail institutionele partijen en private beleggers weliswaar te weinig te bieden, maar Voppen ziet mogelijkheden voor goede modellen. 'Daar kun je wel degelijk voor bijvoorbeeld een luchthaven een premium vragen op de prijs. Maar dat moet de politiek wel willen.' Volgens Voppen moet de politiek een keuze maken: of er is publiek geld, of we accepteren de infrastructuur hoe die is, of je maakt het mogelijk om ook private investeringen toe te staan.
    Neutraal
    1
    ·81 x bekeken
  • Kabinet ondanks kritisch rapport: geboortezorg AZC's wel toegankelijk

    Asielzoekers hebben vaker complicaties. Faber wijst naar de reis die ze aflegden, terwijl onderzoekers tekortkomingen zien in de zorg hier.

    Het kabinet is van mening dat asielzoekers kunnen rekenen op professionele en toegankelijke geboortezorg, ondanks dat onderzoekers van het Erasmus MC recent concludeerden dat de situatie problematisch is. Dat blijkt uit antwoorden van minister Faber op schriftelijke vragen van meerdere partijen. Het kabinet erkent wel dat de grootschalige inzet van noodopvanglocaties zorgt voor ‘uitdagingen’.

    De onderzoekers van het Erasmus concludeerden medio november 2024 onder andere dat zwangere asielzoekers niet op tijd zorg krijgen. Dat geldt niet alleen voor vrouwen die al zwanger zijn als ze Nederland binnenkomen: ook vrouwen die in de opvang zwanger worden en zelfs vrouwen die al een verblijfsvergunning hebben krijgen vaak pas laat toegang tot de juiste zorg. Daarnaast is de continuïteit van die zorg gebrekkig omdat er veelvuldig overplaatsingen plaatsvinden.

    De cijfers zijn verontrustend: er is sprake van een hogere babysterfte rondom de geboorte, meer kinderen met een lager geboortegewicht en verminderde gezondheidsscores. De onderzoekers verwijten die voor een deel aan de minder goed georganiseerde geboortezorg voor zwangere asielzoekers. Stress en andere nadelige omstandigheden spelen ook mee. Verder wordt er vaker (onnodig) een spoedkeizersnede gebruikt, mogelijk vanwege taalbarrières.

    In de Tweede Kamer ontstond veel ophef over de cijfers. Verschillende partijen stelden daarop vragen aan de minister. Het kabinet geeft in een reactie daarop aan de cijfers te betreuren, maar zet ook vraagtekens bij de conclusie dat dit zou komen door gebrekkige geboortezorg. ‘De toegang tot zorg is in Nederland goed geregeld en asielzoekers kunnen rekenen op professionele en toegankelijke zorg’, schrijft Faber. In plaats daarvan wijst ze op externe factoren en het feit dat ongeveer de helft van de zwangere vrouwen al zwanger is wanneer ze in Nederland aankomen.

    ‘Dat betekent dat ze in de eerste periode van hun zwangerschap mogelijk niet dezelfde zorg hebben gehad als wij in Nederland gewend zijn. Daarbij komt dat deze vrouwen vaak een zware reis achter de rug hebben op het moment dat ze in Nederland aankomen. Dit kan ook effect hebben op de ontwikkeling van het nog ongeboren kind en daarmee het geboortegewicht of geboorte-uitkomsten', aldus de minister.

    Volgens de minister staat het buiten kijf dat ernstige complicaties onder zwangere vrouwen in opvanglocaties voorkomen moeten worden, maar daar wordt volgens haar ook al veel aan gedaan. Zo hebben alle opvanglocaties een speciale aandachtsfunctionaris die het aanspreekpunt is voor de betrokken zorgverleners en weet wie de zwangeren zijn. Ook is de zorg volgens Faber toegankelijk doordat er afspraken worden gemaakt met verloskundepraktijken in de omgeving.
    Noodopvang

    Ondanks dat de zorg volgens het kabinet dus doorgaans goed geregeld is erkend Faber wel dat de grootschalige inzet van noodopvanglocaties voor obstakels zorgt. Dit terwijl het uitgangspunt is dat in de noodopvang zo min mogelijk kwetsbare personen worden opgevangen. Het gebruik van noodopvang, dat vaak voor korte duur is, maakt het ingewikkelder om bijvoorbeeld de begeleiding van de aandachtsfunctionarissen en de verloskundigen goed te organiseren. Faber zegt toe de conclusies uit het Erasmus-onderzoek in overweging te nemen.
    Kabinet ondanks kritisch rapport: geboortezorg AZC's wel toegankelijk Asielzoekers hebben vaker complicaties. Faber wijst naar de reis die ze aflegden, terwijl onderzoekers tekortkomingen zien in de zorg hier. Het kabinet is van mening dat asielzoekers kunnen rekenen op professionele en toegankelijke geboortezorg, ondanks dat onderzoekers van het Erasmus MC recent concludeerden dat de situatie problematisch is. Dat blijkt uit antwoorden van minister Faber op schriftelijke vragen van meerdere partijen. Het kabinet erkent wel dat de grootschalige inzet van noodopvanglocaties zorgt voor ‘uitdagingen’. De onderzoekers van het Erasmus concludeerden medio november 2024 onder andere dat zwangere asielzoekers niet op tijd zorg krijgen. Dat geldt niet alleen voor vrouwen die al zwanger zijn als ze Nederland binnenkomen: ook vrouwen die in de opvang zwanger worden en zelfs vrouwen die al een verblijfsvergunning hebben krijgen vaak pas laat toegang tot de juiste zorg. Daarnaast is de continuïteit van die zorg gebrekkig omdat er veelvuldig overplaatsingen plaatsvinden. De cijfers zijn verontrustend: er is sprake van een hogere babysterfte rondom de geboorte, meer kinderen met een lager geboortegewicht en verminderde gezondheidsscores. De onderzoekers verwijten die voor een deel aan de minder goed georganiseerde geboortezorg voor zwangere asielzoekers. Stress en andere nadelige omstandigheden spelen ook mee. Verder wordt er vaker (onnodig) een spoedkeizersnede gebruikt, mogelijk vanwege taalbarrières. In de Tweede Kamer ontstond veel ophef over de cijfers. Verschillende partijen stelden daarop vragen aan de minister. Het kabinet geeft in een reactie daarop aan de cijfers te betreuren, maar zet ook vraagtekens bij de conclusie dat dit zou komen door gebrekkige geboortezorg. ‘De toegang tot zorg is in Nederland goed geregeld en asielzoekers kunnen rekenen op professionele en toegankelijke zorg’, schrijft Faber. In plaats daarvan wijst ze op externe factoren en het feit dat ongeveer de helft van de zwangere vrouwen al zwanger is wanneer ze in Nederland aankomen. ‘Dat betekent dat ze in de eerste periode van hun zwangerschap mogelijk niet dezelfde zorg hebben gehad als wij in Nederland gewend zijn. Daarbij komt dat deze vrouwen vaak een zware reis achter de rug hebben op het moment dat ze in Nederland aankomen. Dit kan ook effect hebben op de ontwikkeling van het nog ongeboren kind en daarmee het geboortegewicht of geboorte-uitkomsten', aldus de minister. Volgens de minister staat het buiten kijf dat ernstige complicaties onder zwangere vrouwen in opvanglocaties voorkomen moeten worden, maar daar wordt volgens haar ook al veel aan gedaan. Zo hebben alle opvanglocaties een speciale aandachtsfunctionaris die het aanspreekpunt is voor de betrokken zorgverleners en weet wie de zwangeren zijn. Ook is de zorg volgens Faber toegankelijk doordat er afspraken worden gemaakt met verloskundepraktijken in de omgeving. Noodopvang Ondanks dat de zorg volgens het kabinet dus doorgaans goed geregeld is erkend Faber wel dat de grootschalige inzet van noodopvanglocaties voor obstakels zorgt. Dit terwijl het uitgangspunt is dat in de noodopvang zo min mogelijk kwetsbare personen worden opgevangen. Het gebruik van noodopvang, dat vaak voor korte duur is, maakt het ingewikkelder om bijvoorbeeld de begeleiding van de aandachtsfunctionarissen en de verloskundigen goed te organiseren. Faber zegt toe de conclusies uit het Erasmus-onderzoek in overweging te nemen.
    ·73 x bekeken
  • Nationaal Archief haalt duizenden namen uit collaboratieregister WO II

    Het Nationaal Archief heeft in de afgelopen week 25.000 namen van de lijst met mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog mogelijk met de nazi's samenwerkten gehaald. Het gaat om mensen van wie onduidelijk is waarom ze na de oorlog zijn onderzocht.

    Het Nationaal Archief heeft namen verwijderd van mensen die wel in de online kaartenbak staan, maar van wie geen dossier in het oorlogsarchief zit. Daardoor is onduidelijk waarom ze zijn onderzocht. Zo zou het kunnen dat ze geen dader, maar juist getuige of slachtoffer waren in een zaak. Het is ook mogelijk dat besloten is om iemand niet te vervolgen of dat een dossier simpelweg is zoekgeraakt.

    Op de lijst zouden namen moeten staan van mensen die na de Tweede Wereldoorlog zijn onderzocht vanwege mogelijke samenwerking met de Duitsers.

    Eerder werd bekend dat mogelijk ook dodelijke slachtoffers van de nazi's op de lijst met 425.000 namen staan. "Er zitten ook dossiers in het archief van mensen bij wie al snel duidelijk was dat die verdenking onterecht was en we weten dat er indertijd bij het opstellen van de dossiers in het archief fouten kunnen zijn gemaakt", zei minister Eppo Bruins (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) daar maandag over.

    Het namenregister van het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging (CABR) is vorige week gepubliceerd op de website van het project Oorlog voor de Rechter. De namenlijst zou volledig openbaar worden en deels digitaal te bekijken zijn. Maar na een waarschuwing van de Autoriteit Persoonsgegevens is dat uitgesteld. Het uitgebreide oorlogsarchief blijft daarom tot 1 januari 2026 beperkt openbaar.
    Nationaal Archief haalt duizenden namen uit collaboratieregister WO II Het Nationaal Archief heeft in de afgelopen week 25.000 namen van de lijst met mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog mogelijk met de nazi's samenwerkten gehaald. Het gaat om mensen van wie onduidelijk is waarom ze na de oorlog zijn onderzocht. Het Nationaal Archief heeft namen verwijderd van mensen die wel in de online kaartenbak staan, maar van wie geen dossier in het oorlogsarchief zit. Daardoor is onduidelijk waarom ze zijn onderzocht. Zo zou het kunnen dat ze geen dader, maar juist getuige of slachtoffer waren in een zaak. Het is ook mogelijk dat besloten is om iemand niet te vervolgen of dat een dossier simpelweg is zoekgeraakt. Op de lijst zouden namen moeten staan van mensen die na de Tweede Wereldoorlog zijn onderzocht vanwege mogelijke samenwerking met de Duitsers. Eerder werd bekend dat mogelijk ook dodelijke slachtoffers van de nazi's op de lijst met 425.000 namen staan. "Er zitten ook dossiers in het archief van mensen bij wie al snel duidelijk was dat die verdenking onterecht was en we weten dat er indertijd bij het opstellen van de dossiers in het archief fouten kunnen zijn gemaakt", zei minister Eppo Bruins (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) daar maandag over. Het namenregister van het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging (CABR) is vorige week gepubliceerd op de website van het project Oorlog voor de Rechter. De namenlijst zou volledig openbaar worden en deels digitaal te bekijken zijn. Maar na een waarschuwing van de Autoriteit Persoonsgegevens is dat uitgesteld. Het uitgebreide oorlogsarchief blijft daarom tot 1 januari 2026 beperkt openbaar.
    ·109 x bekeken
  • Pats! Wilders fluit PVV-minister Beljaarts terug: meneer moet gepland bezoek aan WEF in Davos annuleren.

    Het nieuws dat een PVV-minister toch maar besloot om NIET naar de WEF-bijeenkomst in Davos te gaan, is een triomf voor het gezond verstand en patriottisme. Geert Wilders heeft gisteren publiekelijk duidelijk gemaakt dat geen enkele PVV-bewindspersoon zich in het hol van de globalistische leeuw hoeft te begeven. En dat is maar goed ook. Want Beljaatrs was van plan wél te gaan. Wut?

    Dirk Beljaarts, de PVV-minister van Economische Zaken, stond op de gastenlijst voor Davos. Ongelooflijk dat hij überhaupt dacht dat dit een goed idee was. Het lijkt erop dat hij een heldere reprimande van Wilders heeft gekregen, want hij heeft nu snel afgezegd. Zijn excuus? Een volle agenda. Ja, vast. Gelukkig heeft Wilders zonder zijn naam te noemen duidelijk gemaakt dat dit soort escapades niet door de beugel kunnen. Een patriottisch politicus hoort niet thuis in Davos, waar de wereldelite elkaar de hand boven het hoofd houdt, ver van de burger en kiezer.

    Laten we eerlijk zijn: Davos is geen samenzweringstheorie, het is een samenzweringsfeit. Duizenden politici, ondernemers, wetenschappers en journalisten komen samen in de Zwitserse Alpen om de wereld naar hun hand te zetten, zonder inspraak van het gewone volk. Wat Beljaarts dacht daar te bereiken, blijft een raadsel. Maar dat het een epische vergissing was, staat vast. Nederland heeft geen WEF nodig, en zeker geen PVV-ministers die daar naartoe gaan.

    Het is niets anders dan een globalistische club superrijken en supermachtigen die afspraken maken, waarna de wetenschappers en de journalisten hun rol moeten spelen. De eersten door dingen te ontwikkelen om die doelen te bereiken; de laatsten door propaganda te verspreiden.
    Wanstaltige Tegenstanders

    Het is wanstalig en totaal onacceptabel dat ministers van de VVD en NSC, en zelfs premier Schoof zelf, wel naar Davos gaan. Dit toont aan dat er binnen de coalitie een breuklijn is over wat belangrijk is voor Nederland. BBB en PVV moeten hier publiekelijk stelling tegen nemen en kritiek leveren in het parlement. Dit is niet de manier waarop Nederlandse politici zich moeten gedragen. Ze zouden zich richten op de problemen hier, niet op de geheimzinnige deals in een skioord.

    Wilders en Van der Plas willen niet dat hun eigen bewindsleden naar Davos gaan. Prima. Maar die andere bewindsleden horen er ook niet thuis. Hier moeten moties over worden ingediend. Er moet een poging gedaan worden om die VVD'ers, NSC'ers en PvdA'ers (Schoof) ook thuis te houden.

    Conclusie

    Geert Wilders heeft het juiste gedaan door deze stap te zetten. Het is een duidelijke boodschap tegen de globalistische onzin en voor de Nederlandse soevereiniteit. Dit is hoe je patriottische politiek bedrijft: door te luisteren naar de burgers en niet naar de elite in Davos. Laten we hopen dat dit een les is voor alle politici die denken dat ze ergens anders belangrijker zijn dan in ons eigen land.
    Pats! Wilders fluit PVV-minister Beljaarts terug: meneer moet gepland bezoek aan WEF in Davos annuleren. Het nieuws dat een PVV-minister toch maar besloot om NIET naar de WEF-bijeenkomst in Davos te gaan, is een triomf voor het gezond verstand en patriottisme. Geert Wilders heeft gisteren publiekelijk duidelijk gemaakt dat geen enkele PVV-bewindspersoon zich in het hol van de globalistische leeuw hoeft te begeven. En dat is maar goed ook. Want Beljaatrs was van plan wél te gaan. Wut? Dirk Beljaarts, de PVV-minister van Economische Zaken, stond op de gastenlijst voor Davos. Ongelooflijk dat hij überhaupt dacht dat dit een goed idee was. Het lijkt erop dat hij een heldere reprimande van Wilders heeft gekregen, want hij heeft nu snel afgezegd. Zijn excuus? Een volle agenda. Ja, vast. Gelukkig heeft Wilders zonder zijn naam te noemen duidelijk gemaakt dat dit soort escapades niet door de beugel kunnen. Een patriottisch politicus hoort niet thuis in Davos, waar de wereldelite elkaar de hand boven het hoofd houdt, ver van de burger en kiezer. Laten we eerlijk zijn: Davos is geen samenzweringstheorie, het is een samenzweringsfeit. Duizenden politici, ondernemers, wetenschappers en journalisten komen samen in de Zwitserse Alpen om de wereld naar hun hand te zetten, zonder inspraak van het gewone volk. Wat Beljaarts dacht daar te bereiken, blijft een raadsel. Maar dat het een epische vergissing was, staat vast. Nederland heeft geen WEF nodig, en zeker geen PVV-ministers die daar naartoe gaan. Het is niets anders dan een globalistische club superrijken en supermachtigen die afspraken maken, waarna de wetenschappers en de journalisten hun rol moeten spelen. De eersten door dingen te ontwikkelen om die doelen te bereiken; de laatsten door propaganda te verspreiden. Wanstaltige Tegenstanders Het is wanstalig en totaal onacceptabel dat ministers van de VVD en NSC, en zelfs premier Schoof zelf, wel naar Davos gaan. Dit toont aan dat er binnen de coalitie een breuklijn is over wat belangrijk is voor Nederland. BBB en PVV moeten hier publiekelijk stelling tegen nemen en kritiek leveren in het parlement. Dit is niet de manier waarop Nederlandse politici zich moeten gedragen. Ze zouden zich richten op de problemen hier, niet op de geheimzinnige deals in een skioord. Wilders en Van der Plas willen niet dat hun eigen bewindsleden naar Davos gaan. Prima. Maar die andere bewindsleden horen er ook niet thuis. Hier moeten moties over worden ingediend. Er moet een poging gedaan worden om die VVD'ers, NSC'ers en PvdA'ers (Schoof) ook thuis te houden. Conclusie Geert Wilders heeft het juiste gedaan door deze stap te zetten. Het is een duidelijke boodschap tegen de globalistische onzin en voor de Nederlandse soevereiniteit. Dit is hoe je patriottische politiek bedrijft: door te luisteren naar de burgers en niet naar de elite in Davos. Laten we hopen dat dit een les is voor alle politici die denken dat ze ergens anders belangrijker zijn dan in ons eigen land.
    Geweldig
    1
    2 Reacties ·175 x bekeken
  • Voor de serie ‘Dagelijkse Migratie- en Asielellende’ blijven we vandaag in eigen land: niet zozeer vanwege dat brandje, maar meer met aandacht voor de politiewoordvoerder – niet bepaald een Einstein, zeg.

    #Eindhoven #AZC #kansenparels #omvolking

    https://nos.nl/artikel/2550836-brand-in-asielzoekerscentrum-eindhoven-man-aangehouden-voor-brandstichting
    Voor de serie ‘Dagelijkse Migratie- en Asielellende’ blijven we vandaag in eigen land: niet zozeer vanwege dat brandje, maar meer met aandacht voor de politiewoordvoerder – niet bepaald een Einstein, zeg. #Eindhoven #AZC #kansenparels #omvolking https://nos.nl/artikel/2550836-brand-in-asielzoekerscentrum-eindhoven-man-aangehouden-voor-brandstichting
    ·107 x bekeken
  • Biopik https://bit.ly/4aa7j0Y

    In Rotterdam, een stad bekend om zijn gedurfde kunst en architectuur, staat ‘Biopik’, een gigantische gele fallus gecreëerd door de beroemde beeldhouwer Joep van Lieshout.
    Dit opvallende kunstwerk, oorspronkelijk geplaatst in 1992 in de tuinen van het Museum Boijmans Van Beuningen, belichaamt Van Lieshout’s thema’s zoals domesticatie en politiek en de hercontextualisering van bekende objecten.

    Ondanks de controverse die het veroorzaakte en zijn latere verplaatsing, waardoor het enigszins in de vergetelheid raakte, blijft ‘Biopik’ een krachtig symbool van reproductieve drift, dat onverschillig staat tegenover publieke opinie en zich onverstoord manifesteert binnen de stedelijke omgeving.

    3 wallpapers

    #Biopik #kunst #Rotterdam #arte #Биопик #искусство #art
    Biopik https://bit.ly/4aa7j0Y In Rotterdam, een stad bekend om zijn gedurfde kunst en architectuur, staat ‘Biopik’, een gigantische gele fallus gecreëerd door de beroemde beeldhouwer Joep van Lieshout. Dit opvallende kunstwerk, oorspronkelijk geplaatst in 1992 in de tuinen van het Museum Boijmans Van Beuningen, belichaamt Van Lieshout’s thema’s zoals domesticatie en politiek en de hercontextualisering van bekende objecten. Ondanks de controverse die het veroorzaakte en zijn latere verplaatsing, waardoor het enigszins in de vergetelheid raakte, blijft ‘Biopik’ een krachtig symbool van reproductieve drift, dat onverschillig staat tegenover publieke opinie en zich onverstoord manifesteert binnen de stedelijke omgeving. 3 wallpapers #Biopik #kunst #Rotterdam #arte #Биопик #искусство #art
    BIT.LY
    Biopik
    In Rotterdam, een stad bekend om zijn gedurfde kunst en architectuur, staat ‘Biopik’, een gigantische gele fallus gecreëerd door de beroemde...
    Leuk
    2
    ·136 x bekeken
  • Onbegrijpelijk dat het woord ‘radicaal’ alleen in gebruik is voor rechtse partijen.

    In ‘kwaliteitskranten’ wordt volop gewaarschuwd voor het gevaar van radicaal-rechts. Voor links lijken andere regels te gelden. Het is naïef om te denken dat alleen rechtse partijen schade kunnen toebrengen aan de democratie, schrijft Afshin Ellian.

    Horen jullie de voetstappen van het fascisme niet? Deze waarschuwing kregen we te horen van de progressieven die in 2024 de verkiezingen verloren. En radicaal-links? De Franse president Emmanuel Macron nam in 2024 wellicht de grootste gok van zijn politieke leven om het parlement te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Het pakte voor hem en voor Frankrijk desastreus uit. Kleis Jager schreef in zijn realistische artikel over de winnaar van de Franse verkiezingen dat de linkse agitator Jean-Luc Mélenchon mikt op chaos.

    Het linkse establishment in de media gebruikt het woord ‘radicaal’ alleen voor (uiterst) rechtse partijen. EW Magazine kwalificeerde Jean-Luc Mélenchon (72) terecht als de leider van links-radicalen. Mélenchons NFP bestaat uit een gelegenheidscoalitie van socialisten, groenen, communisten en het radicale La France insoumise. Mélenchon had en heeft enorme bewondering voor linkse despoten als Lenin, Castro en Chávez.

    Nederlandse ‘kwaliteitskranten’ zien de werkelijkheid voortdurend over het hoofd. Geerten Waling interviewde afgelopen jaar de Canadese oud-politicus, intellectueel en journalist Michael Ignatieff over actuele vraagstukken. Ook ik had een paar jaar geleden een uitvoerig gesprek met Ignatieff. Hij is een zachte liberaal, zoekend naar de balans tussen politiek handelen en zijn eigen idealen. Ligt het probleem van de liberale democratie aan de flanken van uiterst-links en -rechts? Ignatieffs antwoord is leerzaam, ook voor Frans Timmermans:

    Dat is eigenlijk een andere manier om te zeggen dat het probleem juist in het politieke midden ligt. Voor mijn progressieve vrienden hier in Nederland zal dit voelen als een schok, maar ik heb geen probleem met Geert Wilders. En ook niet met Marine Le Pen in Frankrijk of met de partij AfD in Duitsland. Mits, en dat is heel belangrijk, ze de Grondwet respecteren. Je hoeft niet dol te zijn op hun partijprogramma of hun retoriek, maar ze hebben het recht om te zeggen wat ze zeggen. Zolang ze de spelregels van het democratische spel maar volgen. Die zijn niet abstract, maar juist heel duidelijk. Je mag geen geweld gebruiken om je politieke doelen te bereiken en je moet accepteren dat je verkiezingen ook kunt verliezen.

    Het probleem ligt dus in het politieke midden. Dat was precies het onderwerp van ons gesprek bij het Cleveringadiner. Toen stelde ik hem de volgende vraag: kun je in naam van alle mensen in Canada een ongelimiteerde uitnodiging sturen naar heel Afrika en het Midden-Oosten? Het antwoord was en is nee. Zodra je het vreemdelingenrecht beperkt, kom je inhumaan en harteloos over. En dus benadrukte Ignatieff, om misverstanden te voorkomen, en ik zal dat hier nogmaals onderstrepen, dat hij nul komma nul heeft met PVV, Le Pen en AfD.

    In het interview vatte Ignatieff de grondige wijziging van het vreemdelingenrecht en de effecten daarvan samen in een indringend voorbeeld. Op een gegeven moment moet de staat een lieve familie vanuit Rotterdam naar Zimbabwe uitzetten, omdat de familie geen recht heeft op verblijf in Nederland: ‘De menselijke kant daarvan is verschrikkelijk. Maar het kan niet anders. De legitimiteit van de rechtsstaat hangt ervan af. Immigratie is alleen mogelijk als mensen weten dat de nieuwkomers legaal zijn en een bestaan als Nederlands burger kunnen opbouwen.’

    Wij zijn niet naïef. Sommige partijen van uiterst-links en -rechts kunnen schade toebrengen aan de democratische rechtsstaat. Maar de vraag is of het establishment daarmee gerechtigd is om telkens van fascisme te spreken. Een paar recente voorbeelden uit de fascisme-trommel:

    ‘Fascisme is terug van nooit weggeweest,’ schreef Willem Schinkel op 24 november 2024. Diezelfde Willem Schinkel vond eerder in Trouw de coronarellen juist ‘een hoopvol teken: vooral jongeren pikken het niet meer. Eindelijk wordt de macht uitgedaagd.’ Eigenlijk vindt hij het niet erg als de democratische rechtsorde in gevaar komt door complotliefhebbers. Willem had in de negentiende eeuw moeten leven. Dan was hij geen dorpsgek geweest, maar een links-anarchistische beroemdheid.

    Zo kunnen we doorgaan met het opsommen van lachwekkende voorbeelden van goedkoop en vooral partijdig geklets over de rechtsstaat. Het is te hopen dat de gevestigde linkse media zich in 2025 buigen over de aanpak van de echte problemen, en minder de komst van de nieuwe Benito Mussolini profeteren. Wat altijd voor de Rooms-Katholieke Kerk heeft gegolden, geldt ook voor de democratie: complexio oppositorum, oftewel een complex van tegenstellingen.
    Onbegrijpelijk dat het woord ‘radicaal’ alleen in gebruik is voor rechtse partijen. In ‘kwaliteitskranten’ wordt volop gewaarschuwd voor het gevaar van radicaal-rechts. Voor links lijken andere regels te gelden. Het is naïef om te denken dat alleen rechtse partijen schade kunnen toebrengen aan de democratie, schrijft Afshin Ellian. Horen jullie de voetstappen van het fascisme niet? Deze waarschuwing kregen we te horen van de progressieven die in 2024 de verkiezingen verloren. En radicaal-links? De Franse president Emmanuel Macron nam in 2024 wellicht de grootste gok van zijn politieke leven om het parlement te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Het pakte voor hem en voor Frankrijk desastreus uit. Kleis Jager schreef in zijn realistische artikel over de winnaar van de Franse verkiezingen dat de linkse agitator Jean-Luc Mélenchon mikt op chaos. Het linkse establishment in de media gebruikt het woord ‘radicaal’ alleen voor (uiterst) rechtse partijen. EW Magazine kwalificeerde Jean-Luc Mélenchon (72) terecht als de leider van links-radicalen. Mélenchons NFP bestaat uit een gelegenheidscoalitie van socialisten, groenen, communisten en het radicale La France insoumise. Mélenchon had en heeft enorme bewondering voor linkse despoten als Lenin, Castro en Chávez. Nederlandse ‘kwaliteitskranten’ zien de werkelijkheid voortdurend over het hoofd. Geerten Waling interviewde afgelopen jaar de Canadese oud-politicus, intellectueel en journalist Michael Ignatieff over actuele vraagstukken. Ook ik had een paar jaar geleden een uitvoerig gesprek met Ignatieff. Hij is een zachte liberaal, zoekend naar de balans tussen politiek handelen en zijn eigen idealen. Ligt het probleem van de liberale democratie aan de flanken van uiterst-links en -rechts? Ignatieffs antwoord is leerzaam, ook voor Frans Timmermans: Dat is eigenlijk een andere manier om te zeggen dat het probleem juist in het politieke midden ligt. Voor mijn progressieve vrienden hier in Nederland zal dit voelen als een schok, maar ik heb geen probleem met Geert Wilders. En ook niet met Marine Le Pen in Frankrijk of met de partij AfD in Duitsland. Mits, en dat is heel belangrijk, ze de Grondwet respecteren. Je hoeft niet dol te zijn op hun partijprogramma of hun retoriek, maar ze hebben het recht om te zeggen wat ze zeggen. Zolang ze de spelregels van het democratische spel maar volgen. Die zijn niet abstract, maar juist heel duidelijk. Je mag geen geweld gebruiken om je politieke doelen te bereiken en je moet accepteren dat je verkiezingen ook kunt verliezen. Het probleem ligt dus in het politieke midden. Dat was precies het onderwerp van ons gesprek bij het Cleveringadiner. Toen stelde ik hem de volgende vraag: kun je in naam van alle mensen in Canada een ongelimiteerde uitnodiging sturen naar heel Afrika en het Midden-Oosten? Het antwoord was en is nee. Zodra je het vreemdelingenrecht beperkt, kom je inhumaan en harteloos over. En dus benadrukte Ignatieff, om misverstanden te voorkomen, en ik zal dat hier nogmaals onderstrepen, dat hij nul komma nul heeft met PVV, Le Pen en AfD. In het interview vatte Ignatieff de grondige wijziging van het vreemdelingenrecht en de effecten daarvan samen in een indringend voorbeeld. Op een gegeven moment moet de staat een lieve familie vanuit Rotterdam naar Zimbabwe uitzetten, omdat de familie geen recht heeft op verblijf in Nederland: ‘De menselijke kant daarvan is verschrikkelijk. Maar het kan niet anders. De legitimiteit van de rechtsstaat hangt ervan af. Immigratie is alleen mogelijk als mensen weten dat de nieuwkomers legaal zijn en een bestaan als Nederlands burger kunnen opbouwen.’ Wij zijn niet naïef. Sommige partijen van uiterst-links en -rechts kunnen schade toebrengen aan de democratische rechtsstaat. Maar de vraag is of het establishment daarmee gerechtigd is om telkens van fascisme te spreken. Een paar recente voorbeelden uit de fascisme-trommel: ‘Fascisme is terug van nooit weggeweest,’ schreef Willem Schinkel op 24 november 2024. Diezelfde Willem Schinkel vond eerder in Trouw de coronarellen juist ‘een hoopvol teken: vooral jongeren pikken het niet meer. Eindelijk wordt de macht uitgedaagd.’ Eigenlijk vindt hij het niet erg als de democratische rechtsorde in gevaar komt door complotliefhebbers. Willem had in de negentiende eeuw moeten leven. Dan was hij geen dorpsgek geweest, maar een links-anarchistische beroemdheid. Zo kunnen we doorgaan met het opsommen van lachwekkende voorbeelden van goedkoop en vooral partijdig geklets over de rechtsstaat. Het is te hopen dat de gevestigde linkse media zich in 2025 buigen over de aanpak van de echte problemen, en minder de komst van de nieuwe Benito Mussolini profeteren. Wat altijd voor de Rooms-Katholieke Kerk heeft gegolden, geldt ook voor de democratie: complexio oppositorum, oftewel een complex van tegenstellingen.
    Leuk
    2
    ·244 x bekeken
  • Geert Wilders: 'Stuur Syriërs zonder werk terug!'

    In een post op X (voorheen Twitter) heeft Geert Wilders, de partijleider van de PVV en van de grootste partij in het huidige Nederlandse kabinet, een duidelijke oproep gedaan: Nederland moet het voorbeeld van Duitsland volgen en Syriërs die geen baan hebben en geen Nederlands spreken, terugsturen naar hun eigen land. "Heel goed," schrijft Wilders, "dat moeten wij ook snel gaan doen. Zoveel mogelijk Syriërs terugsturen."

    Wilders benadrukt het belang van deze maatregel door te stellen dat dit niet alleen financieel voordelig is, maar ook sociaal. "Ze moeten hun eigen land helpen heropbouwen," gaat hij verder. Dit bespaart ons een hele hoop geld, dat we vervolgens aan onze eigen mensen kunnen besteden, aldus Wilders. Hij wijst ook op het woningtekort in Nederland, waar deze maatregel een oplossing biedt. "Dit zorgt ervoor dat er meer woningen voor Nederlanders beschikbaar komen," stelt hij.

    Deze uitspraken van Wilders komen op een moment dat de situatie in Syrië veranderd is. Volgens de elites hebben zogenaamde 'democraten' nu de macht, omdat dictator Bashar al-Assad niet langer aan de macht is. Dit betekent dat Syrische vluchtelingen, zeker degenen die niet integreren en financieel afhankelijk zijn, geen reden meer hebben om in Nederland te blijven. Wilders stelt dat we hen hier niet langer moeten houden.

    Heel goed dat moeten wij ook snel gaan doen: zoveel mogelijk Syriërs terugsturen!

    Laat ze hun eigen land helpen heropbouwen.

    Scheelt ons ook een hele hoop geld dat we aan onze eigen mensen kunnen besteden en er komen dan bovendien meer woningen voor Nederlanders beschikbaar!

    Wat echter opvalt, is de discrepantie tussen de ferme taal die Wilders op X gebruikt en de acties die hij in de politiek onderneemt. Als leider van de grootste partij in zowel het kabinet als de coalitie, en met Marjolein Faber, een PVV-minister, verantwoordelijk voor dit beleidsterrein, heeft Wilders nu de kans om zijn woorden in daden om te zetten. Critici vragen zich af: "Waarom roept Wilders dit heel dapper op X, maar doet hij er verder in de politiek niets aan?" Met de politieke macht die hij nu heeft, is dit het ideale moment om beleid te veranderen.

    In plaats van alleen maar mooie woorden te verspreiden op sociale media, moeten velen dat Wilders een vergadering belegt en het kabinet overtuigt om het Duitse beleid te kopiëren. "Het kabinet moet Duitsland kopiëren. Vandaag nog!" roept een stem uit de samenleving. Er is een groeiende druk op Wilders om niet alleen te praten, maar ook te handelen.

    De vraag blijft of Wilders' oproep op X zal leiden tot concrete stappen binnen de Nederlandse politiek, of dat dit slechts een van de vele uitspraken blijft zonder verdere uitwerking. De tijd zal het leren... Maar als hij hier niets mee doet, tja, dan moeten we vrezen dat ook dit PVV-kabinet in de kern niets verandert aan immigratie en asiel.
    Geert Wilders: 'Stuur Syriërs zonder werk terug!' In een post op X (voorheen Twitter) heeft Geert Wilders, de partijleider van de PVV en van de grootste partij in het huidige Nederlandse kabinet, een duidelijke oproep gedaan: Nederland moet het voorbeeld van Duitsland volgen en Syriërs die geen baan hebben en geen Nederlands spreken, terugsturen naar hun eigen land. "Heel goed," schrijft Wilders, "dat moeten wij ook snel gaan doen. Zoveel mogelijk Syriërs terugsturen." Wilders benadrukt het belang van deze maatregel door te stellen dat dit niet alleen financieel voordelig is, maar ook sociaal. "Ze moeten hun eigen land helpen heropbouwen," gaat hij verder. Dit bespaart ons een hele hoop geld, dat we vervolgens aan onze eigen mensen kunnen besteden, aldus Wilders. Hij wijst ook op het woningtekort in Nederland, waar deze maatregel een oplossing biedt. "Dit zorgt ervoor dat er meer woningen voor Nederlanders beschikbaar komen," stelt hij. Deze uitspraken van Wilders komen op een moment dat de situatie in Syrië veranderd is. Volgens de elites hebben zogenaamde 'democraten' nu de macht, omdat dictator Bashar al-Assad niet langer aan de macht is. Dit betekent dat Syrische vluchtelingen, zeker degenen die niet integreren en financieel afhankelijk zijn, geen reden meer hebben om in Nederland te blijven. Wilders stelt dat we hen hier niet langer moeten houden. Heel goed dat moeten wij ook snel gaan doen: zoveel mogelijk Syriërs terugsturen! Laat ze hun eigen land helpen heropbouwen. Scheelt ons ook een hele hoop geld dat we aan onze eigen mensen kunnen besteden en er komen dan bovendien meer woningen voor Nederlanders beschikbaar! Wat echter opvalt, is de discrepantie tussen de ferme taal die Wilders op X gebruikt en de acties die hij in de politiek onderneemt. Als leider van de grootste partij in zowel het kabinet als de coalitie, en met Marjolein Faber, een PVV-minister, verantwoordelijk voor dit beleidsterrein, heeft Wilders nu de kans om zijn woorden in daden om te zetten. Critici vragen zich af: "Waarom roept Wilders dit heel dapper op X, maar doet hij er verder in de politiek niets aan?" Met de politieke macht die hij nu heeft, is dit het ideale moment om beleid te veranderen. In plaats van alleen maar mooie woorden te verspreiden op sociale media, moeten velen dat Wilders een vergadering belegt en het kabinet overtuigt om het Duitse beleid te kopiëren. "Het kabinet moet Duitsland kopiëren. Vandaag nog!" roept een stem uit de samenleving. Er is een groeiende druk op Wilders om niet alleen te praten, maar ook te handelen. De vraag blijft of Wilders' oproep op X zal leiden tot concrete stappen binnen de Nederlandse politiek, of dat dit slechts een van de vele uitspraken blijft zonder verdere uitwerking. De tijd zal het leren... Maar als hij hier niets mee doet, tja, dan moeten we vrezen dat ook dit PVV-kabinet in de kern niets verandert aan immigratie en asiel.
    Leuk
    Geweldig
    4
    1 Reacties ·174 x bekeken
  • Ringstaartmaki
    Ringstaartmaki
    Leuk
    4
    ·120 x bekeken
  • Soms krijg ik wel aparte opdrachtjes, maar ook wel leuke
    Soms krijg ik wel aparte opdrachtjes, maar ook wel leuke 🤣
    Grappig
    4
    ·134 x bekeken
Zoekresultaten