Sander Schimmelpenninck bewijst opnieuw: fatsoensrakker zonder fatsoen - Leedvermaak om moeder dodelijk vuurwerkslachtoffer.

Er zijn klootzakken, en er is Sander Schimmelpenninck. De omhooggevallen columnist en zelfverklaard fatsoensrakker heeft wederom bewezen dat hij het predicaat ‘onuitstaanbaar’ met vlag en wimpel verdient. Dit keer richtte hij zijn ongezouten en totaal misplaatste oordeel op de moeder van een overleden 14-jarig vuurwerkslachtoffer. Zijn woorden op het ‘woke’ platform Bluesky spreken boekdelen: “De moeder van het overleden 14-jarige vuurwerkslachtoffer reageert precies zoals je van een vuurwerktokkie verwacht: schaamteloos, wild om zich heen slaand, en alle eigen verantwoordelijkheid wegwuivend.”

Laten we dit even op ons inwerken. Een moeder die het onvoorstelbare heeft meegemaakt – het verlies van haar kind – wordt op deze manier publiekelijk door de mangel gehaald. En waarom? Omdat Schimmelpenninck vindt dat hij als moralist mag oordelen over hoe een rouwende moeder zich zou moeten gedragen. Wierd Duk deelde dit walgelijke bericht op X en kwam met een rake observatie: “Empathisch platform hoor, dat Bluecry.” Een terechte sneer naar een platform waar omhooggevallen figuren zoals Schimmelpenninck zich in hun veilige bubbel wanen.

Dit gaat niet alleen over een gebrek aan empathie, maar over pure arrogantie en classicisme. Schimmelpenninck plaatst zichzelf keer op keer boven de ‘gewone’ Nederlander, die hij steevast afdoet als “Domrechts” of, in dit geval, “vuurwerktokkie.” Dit is dezelfde minachting waarmee de elite generaties lang gewone mensen wegzette. Zoals oud-Europarlementariër Rob Roos op X scherp stelde: “Zo’n mening over iemand die je totaal niet kent. Mensen aan het begin van een rouwproces – van het ergste dat je kan overkomen – het verlies van je eigen kind. Schandalig.”

Het meest wrange? Schimmelpenninck lijkt geen enkel zelfbewustzijn te hebben. Hij heeft zichzelf uitgeroepen tot kampioen van het fatsoen en de vooruitgang, maar zijn eigen woorden druipen van de haat en het dedain. Als vader zou je toch verwachten dat hij zich kan inleven in het immense verdriet van een rouwende ouder. Maar nee, in plaats daarvan kiest hij ervoor om zijn superieure oordeel te ventileren alsof hij daarmee een publiek belang dient.

Bluesky, het platform waar Schimmelpenninck zijn ware aard laat zien, heeft zichzelf hiermee ook niet bepaald een dienst bewezen. Wierd Duk’s nieuwe bijnaam voor het platform – “Bluecry” – is een rake samenvatting van een plek waar zogenaamd empathische progressieven zich wentelen in hun eigen gelijk, terwijl ze met een vingertje wijzen naar iedereen die niet in hun straatje past.

Sander Schimmelpenninck heeft zichzelf opnieuw ontmaskerd. Zijn gebrek aan empathie, arrogantie en neiging om anderen de maat te nemen, maken hem niet alleen een karikatuur van zichzelf, maar ook een schoolvoorbeeld van alles wat er mis is met de zogenaamde progressieve elite. Misschien moet hij, voordat hij anderen de les leest, eens in de spiegel kijken. Maar ja, dat vereist natuurlijk zelfreflectie – en dat is nou net iets wat je van een omhooggevallen proleet als Schimmelpenninck niet kunt verwachten.

‘De Verenigde Staten zijn geen rechts land’

Amerikaanse liberale media geven kleine partijen de schuld van het verlies van de Democraten. Ben je het daarmee eens?

Nee, Donald Trumps overwinning is volledig de schuld van de Democratische Partij. Die is de afgelopen jaren verantwoordelijk voor een catastrofale daling van de levensstandaard in het land. Ze heeft miljoenen mensen van zich vervreemd.

De Democraten zijn nooit uit eigen beweging naar links gekanteld. Bovendien steunden linkse sociale bewegingen en vakbonden de Harris-campagne in plaats van oppositie te voeren. Dat gaf Harris de ruimte om naar rechts te bewegen. Ze dacht: onze beste gok is om gematigde Republikeinen aan te spreken die in het kamp van Liz Cheney of Nikki Haley zitten, zodat we er een nipte overwinning uit kunnen slepen.

Tegen de solidariteitsbeweging met Palestina gebruikten de regering-Biden, liberale burgemeesters en universiteitsbestuurders brute repressie. Ze probeerden deze de nek om te draaien. Bovendien steunen ze Israëls genocide als onderdeel van het afdwingen van de Amerikaanse hegemonie over het Midden-Oosten en zijn oliereserves.

Er is veel strategische verwarring over hoe we rechts kunnen verslaan. Mensen denken: we hebben geprotesteerd en gestemd, maar wat nu? We zullen ons moeten wenden tot strategieën en tactieken van klassiek-radicaal links: in eerste instantie moeten we defensieve gevechten en ontwrichtende acties organiseren om Trump te stoppen. Wat we ook doen, het moet onafhankelijk zijn van de Democratische Partij, want ‘demonstreren om voor de Democraten te stemmen’ is een mislukte strategie.

Links is niet zodanig georganiseerd dat het opgewassen is om de taken die voor ons liggen uit te voeren. De DSA is een schim van wat het ooit was, omdat haar oriëntatie op de Democraten mislukte. En de Groene Partij is geen grote organisatie. Ze heeft geen activisten in haar gelederen en doet alleen mee aan verkiezingen.

We hebben een strategische heroriëntatie van links nodig: een voorwaarde voor de opbouw van een echte partij. Die kunnen we dus niet zomaar even uitroepen, maar komt voort uit een proces van strijd en een nieuwe voorhoede van arbeiders en onderdrukten.
Wat zijn de belangrijkste discussies binnen radicaal-links over de verkiezing van Trump?

We een heropleving van kampistische politiek binnen links waarbij het principe is ‘de vijand van mijn vijanden is mijn vriend’. En bestaat een zeer softe houding vergeleken met het Russische imperialisme in Oekraïne en het Chinese kapitalisme. Echter, : elke samenleving ter wereld is kapitalistisch. Ook al verschillen de omstandigheden waarin mensen leven van land tot land, allemaal kampen ze met ernstige uitbuiting.

We hebben daarom een internationalisme van onderaf nodig dat mensen verenigt in een solidaire beweging. Wereldwijd revolutionair socialisme ligt nog ver van ons af en kampistische politiek verstoort essentiële solidariteit: het zorgt ervoor dat linkse mensen zich identificeren met dictatoriale regimes in andere landen. Als die dictatoriale regimes het alternatief zijn, wie wil er dan in dat alternatief leven?

Trump wil bovendien ongeveer twaalf miljoen migranten deporteren, die belangrijke arbeidskrachten vormen voor het Amerikaanse kapitalisme. Zo hoopt hij de concurrentiepositie te herstellen. Ik denk dat het een rampzalig programma is dat het Amerikaanse kapitalisme naar meer crisis en inflatie zal leiden. Meteen zullen mensen gedwongen worden om hogere prijzen te betalen voor alles, van voedsel tot auto’s.

Zijn sociale beleid herstelt zogenaamde verloren sociale hiërarchieën van natie, ras, geslacht en gender. Hij geeft mensen ‘een psychologisch loon’: het gevoel dat ze bij de miljardairsclub van rijke, witte mannen horen om het Amerikaanse kapitalisme in hun voordeel te runnen en de ‘woke-agenda’ aan de kant te schuiven.

Verder wil Trump het Amerikaanse staatsbestel op een vrij fundamentele en autoritaire manier hervormen. Hier zit een economische logica van extreem neoliberalisme achter om de staat af te breken zodat een gedereguleerd kapitalisme mogelijk wordt.

Trump wil dat de NAVO-landen de rekening voor hun eigen defensie betalen in plaats van Amerikaanse subsidiëring. De VS zal onder Trump net zo militaristisch, intimiderend en agressief zijn, alleen met een andere strategie en tactiek. De test voor links in de VS en daarbuiten is of we effectief verzet kunnen opbouwen tegen Trump en extreemrechts. Het is bovendien van belang om te zien hoe we van daaruit radicale strijd kunnen voeren voor het veranderen van onze maatschappij in een samenleving die mens en planeet op de eerste plaats zet.

Ongewenste inmenging.

Inmiddels kermen politici (lees: aangewezen ‘Volksvertegenwoordigers’) van links tot rechts over “ongewenste politieke inmenging” door de vers gekozen VS-president Trump en diens kompaan Musk in de Europese politiek. Het zijn krokodillentranen.

De gesubsidieerde, linkse NGO’s zoals Greenpeace zien hun exquise bullshit-banen in gevaar komen en zullen alles uit de kast halen om te voorkomen dat er korte metten met hun sprookjeshandel wordt gemaakt. Hun collaborateurs in politiek en media zijn niet te beroerd om hun NGO-afnemers en dus ook politieke achterbannen te bedienen en dat is dan ook precies wat we hier zien.

Trump heeft bijvoorbeeld al aangekondigd dat er van een soort van ‘Greendeal’ geen enkele sprake meer zal zijn in de VS onder zijn leiding. Het opwekken van energie met Chinese troep zoals windmolens, waarvan de productie vele malen vervuilender is dan wat het ooit aan ‘schone’ energie kan opleveren, is wat de VS betreft verleden tijd. Dat is opvallend, want ook zijn kompaan Musk, die zelf tot de oksels in de handel van elektrische auto’s zit, zal in dat geval zelf een flinke veer moeten laten. Maar kennelijk staat het belang van de VS als natie bij hem wat hoger op de agenda dan zijn eigen belang. Kom er eens om in Europa …

De Europese pijlen zijn vooral gericht op Musk, die als eigenaar van ‘X’ (v/h Twitter) regelmatig zijn mening geeft over de Europese politiek. Nadat Musk een opinieartikel schreef over de Duitse politiek en het daarbij opnam voor met name AfD, was de heersende Duitse en Europese politieke elite compleet overstuur: “ongeoorloofde politieke inmenging!” Inmiddels kermen naast de Duitse Bondskanselier Scholz de communist Starmer in het Verenigd Koninkrijk en de Franse president Macron ook al over ‘verkiezingsinmenging’.

Als deze drie musketiers echter even naar hun eigen handel en wandel kijken, dan zien we dat zijzelf alle drie actief ingrepen in het verkiezingsgeweld in de VS door het sturen van ‘campagnemedewerkers’. Voor de Democratische kandidaat Harris uiteraard, die desondanks keihard werd afgedroogd in de presidentsverkiezingen. Wat te denken van de onlangs nog geëerde grootinvesteerder Soros, die met zijn Open Society Foundation in Europa niet anders doet dan ‘progressieve’ invloed opkopen (Volt) om zijn handeltjes van lokale wetgeving te voorzien.

Frankrijk wist ternauwernood op slinkse wijze een regeringswissel in de richting van het Rassemblement National van Marine Le Pen te voorkomen en in Duitsland probeert men de AfD via de bevriende rechtelijke macht uit de politiek te weren. Dan zou je als gewone burger toch wel op wat meer invloed vanuit de VS hopen, want zelf komen we er amper nog doorheen: onze stem telt kennelijk niet meer en anders wordt die stem wel verboden.
Defensie vs. Subsidies

Trump heeft ook aangekondigd dat hij de defensie-inspanningen bij de (Europese) NAVO-landen het liefst op 5% van het BNP ziet komen. In zijn vorige termijn stelde hij kortweg dat wie geen 2% van het BNP bijdraagt, door de VS onder zijn leiding niet verdedigd zal worden. Het duurde desondanks nog ruim vier jaar voordat bijv. Nederland daarbij in de buurt kwam. Dat Trump nu op 5% koerst, is niet gek. In de eerste plaats omdat dit de NAVO-landen financieel zou dwingen om de knettergekke subsidies aan linkse hobby’s grondig te herzien. Daarnaast biedt hij de Amerikaanse defensie-industrie, die tot dusver de Democraten steunden, een perspectief want de Europeanen zullen hoe dan ook meer moeten uitgeven aan hun defensie. Maar dat zal ook wel weer ‘ongewenste inmenging’ zijn van Trump c.s.

Dat de nieuwe NAVO-chef Rutte de Europese burgers adviseert om alvast in de schuilkelder te gaan zitten en brood mee te nemen, heeft met defensie overigens net zoveel te maken als een walrus met schaken. Sterker: de oproep om meer dan 2% uit te geven aan defensie, had van de NAVO-chef moeten komen en niet vanuit de VS. Een zwakke defensie noopt namelijk tot verblijf in de schuilkelders, terwijl een ijzersterke defensie ervoor zorgt dat niemand, laat staan Poetin of Xi Ping, het ook maar in z’n hersens haalt om een NAVO-land aan te vallen.
Klimaattafels

Al met al ziet het er naar uit de belangstelling vanuit de VS een welkom tegenwicht vormt voor de Europese slordigheid, politieke lamlendigheid en onverholen subsidiecorruptie. Onder de Klimaattafeladviseurs bevonden zich geen burgers, maar die bestonden vooral uit wetenschappers en ondernemers die inmiddels een meer dan royale boterham verdienen met het huidige klimaatbeleid. Hun handel hangt van subsidie aan elkaar en slaat rechtsstatelijk als een tang op een varken: wetten laten maken om subsidie op te strijken. We kunnen alleen maar benieuwd zijn hoe en wanneer dit in Europa wordt ontmanteld.

Aan Trump en Musk zal het niet liggen.

Meta gaat factcheckers verwijderen en meer politieke content aanbevelen.
Mark Zuckerberg zegt dat het bedrijf Meta de censuur op Facebook, Instagram en Threads ‘drastisch zal verminderen’

Meta gaat factcheckers afschaffen, “de hoeveelheid censuur drastisch verminderen” en meer politieke content aanbevelen op haar platforms, waaronder Facebook, Instagram en Threads, zo heeft oprichter Mark Zuckerberg aangekondigd .

In een videoboodschap beloofde Zuckerberg prioriteit te geven aan de vrijheid van meningsuiting na de terugkeer van Donald Trump in het Witte Huis en zei dat hij, te beginnen in de VS, “factcheckers zou afschaffen en ze zou vervangen door community notes vergelijkbaar met X”.

X, het socialemediaplatform van Elon Musk, is afhankelijk van andere gebruikers om kanttekeningen en context te plaatsen bij controversiële berichten.

Zuckerberg zei dat Meta’s “factcheckers gewoon te politiek bevooroordeeld zijn en meer vertrouwen hebben vernietigd dan ze hebben gecreëerd”. De contentmoderatieteams van het technologiebedrijf worden verplaatst van Californië naar Texas “waar er minder bezorgdheid is over de vooringenomenheid van onze teams”, zei hij. Hij gaf toe dat veranderingen in de manier waarop Meta content filtert, zouden betekenen dat “we minder slechte dingen zullen vangen”.

Meta heeft wereldwijd meer dan 3 miljard gebruikers. In een uitgebreide verklaring zei Zuckerberg dat Meta ook “een hoop beperkingen op onderwerpen als immigratie en gender zou afschaffen die gewoon niet in het reguliere discours passen” en “met president Trump zou samenwerken om regeringen over de hele wereld terug te dringen die Amerikaanse bedrijven achterna zitten en aandringen op meer censuur”.

Hij noemde Europa als een plek met “steeds meer wetten die censuur institutionaliseren en het moeilijk maken om iets innovatiefs op te bouwen” en zei: “Latijns-Amerikaanse landen hebben geheime rechtbanken die bedrijven kunnen bevelen om dingen in stilte te verwijderen.

Zuckerberg presenteerde het besluit om factcheckers af te schaffen als een terugkeer naar een argument ten gunste van de vrijheid van meningsuiting dat hij in oktober 2019 aan de Georgetown University hield . Hij zei dat de Amerikaanse presidentsverkiezingen van november voelden als “een cultureel omslagpunt richting, nogmaals, het prioriteren van meningsuiting”.

De aankondiging komt enkele dagen nadat Nick Clegg, de voormalige vicepremier van het Verenigd Koninkrijk, aankondigde dat hij zou aftreden als voorzitter van Meta’s afdeling internationale zaken en zou worden vervangen door de prominente Republikein Joel Kaplan.

De toezichthoudende raad van Meta, onder voorzitterschap van onder anderen de voormalige premier van Denemarken Helle Thorning-Schmidt, reageerde op de aankondiging van wat in feite een crowdsourced aanpak is voor factchecking met een verklaring waarin stond: “We kijken ernaar uit om de komende weken met Meta samen te werken om de veranderingen gedetailleerder te begrijpen, zodat de nieuwe aanpak zo effectief en spraakvriendelijk mogelijk kan zijn.”

Het verwelkomde de aankondiging dat Meta zijn aanpak van factchecking zou herzien, maar zei: “Het is essentieel dat beslissingen over inhoud worden genomen met maximale inbreng van stemmen buiten Meta, inclusief van de mensen die zijn platforms elke dag gebruiken.”

Het concludeerde: “We willen ook van deze gelegenheid gebruikmaken om Nick Clegg te bedanken die, als president van global affairs bij Meta, instrumenteel was in het toezicht op de oprichting van de toezichtsraad en een sterke pleitbezorger is geweest voor de vrijheid van meningsuiting op de platforms van Meta. We kijken uit naar Joel Kaplans leiderschap in het voortzetten van dit belangrijke werk.”

In zijn verklaring van vijf minuten zei Zuckerberg: Overheden en traditionele media hebben steeds meer geprobeerd te censureren. Veel hiervan is duidelijk politiek, maar er is ook veel legitiem slecht spul, drugs, terrorisme, kinderuitbuiting. Dit zijn dingen die we heel serieus nemen en ik wil ervoor zorgen dat we er verantwoord mee omgaan.

“We hebben dus een hoop complexe systemen gebouwd om content te modereren, maar het probleem met complexe systemen is dat ze fouten maken, zelfs als ze per ongeluk, maar 1% van de posts censureren, dat zijn miljoenen mensen, en we hebben een punt bereikt waarop het gewoon te veel fouten en te veel censuur zijn. De recente verkiezingen voelen ook als een cultureel omslagpunt richting, nogmaals, het prioriteren van spraak.”

Onbegrijpelijk dat het woord ‘radicaal’ alleen in gebruik is voor rechtse partijen.

In ‘kwaliteitskranten’ wordt volop gewaarschuwd voor het gevaar van radicaal-rechts. Voor links lijken andere regels te gelden. Het is naïef om te denken dat alleen rechtse partijen schade kunnen toebrengen aan de democratie, schrijft Afshin Ellian.

Horen jullie de voetstappen van het fascisme niet? Deze waarschuwing kregen we te horen van de progressieven die in 2024 de verkiezingen verloren. En radicaal-links? De Franse president Emmanuel Macron nam in 2024 wellicht de grootste gok van zijn politieke leven om het parlement te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Het pakte voor hem en voor Frankrijk desastreus uit. Kleis Jager schreef in zijn realistische artikel over de winnaar van de Franse verkiezingen dat de linkse agitator Jean-Luc Mélenchon mikt op chaos.

Het linkse establishment in de media gebruikt het woord ‘radicaal’ alleen voor (uiterst) rechtse partijen. EW Magazine kwalificeerde Jean-Luc Mélenchon (72) terecht als de leider van links-radicalen. Mélenchons NFP bestaat uit een gelegenheidscoalitie van socialisten, groenen, communisten en het radicale La France insoumise. Mélenchon had en heeft enorme bewondering voor linkse despoten als Lenin, Castro en Chávez.

Nederlandse ‘kwaliteitskranten’ zien de werkelijkheid voortdurend over het hoofd. Geerten Waling interviewde afgelopen jaar de Canadese oud-politicus, intellectueel en journalist Michael Ignatieff over actuele vraagstukken. Ook ik had een paar jaar geleden een uitvoerig gesprek met Ignatieff. Hij is een zachte liberaal, zoekend naar de balans tussen politiek handelen en zijn eigen idealen. Ligt het probleem van de liberale democratie aan de flanken van uiterst-links en -rechts? Ignatieffs antwoord is leerzaam, ook voor Frans Timmermans:

Dat is eigenlijk een andere manier om te zeggen dat het probleem juist in het politieke midden ligt. Voor mijn progressieve vrienden hier in Nederland zal dit voelen als een schok, maar ik heb geen probleem met Geert Wilders. En ook niet met Marine Le Pen in Frankrijk of met de partij AfD in Duitsland. Mits, en dat is heel belangrijk, ze de Grondwet respecteren. Je hoeft niet dol te zijn op hun partijprogramma of hun retoriek, maar ze hebben het recht om te zeggen wat ze zeggen. Zolang ze de spelregels van het democratische spel maar volgen. Die zijn niet abstract, maar juist heel duidelijk. Je mag geen geweld gebruiken om je politieke doelen te bereiken en je moet accepteren dat je verkiezingen ook kunt verliezen.

Het probleem ligt dus in het politieke midden. Dat was precies het onderwerp van ons gesprek bij het Cleveringadiner. Toen stelde ik hem de volgende vraag: kun je in naam van alle mensen in Canada een ongelimiteerde uitnodiging sturen naar heel Afrika en het Midden-Oosten? Het antwoord was en is nee. Zodra je het vreemdelingenrecht beperkt, kom je inhumaan en harteloos over. En dus benadrukte Ignatieff, om misverstanden te voorkomen, en ik zal dat hier nogmaals onderstrepen, dat hij nul komma nul heeft met PVV, Le Pen en AfD.

In het interview vatte Ignatieff de grondige wijziging van het vreemdelingenrecht en de effecten daarvan samen in een indringend voorbeeld. Op een gegeven moment moet de staat een lieve familie vanuit Rotterdam naar Zimbabwe uitzetten, omdat de familie geen recht heeft op verblijf in Nederland: ‘De menselijke kant daarvan is verschrikkelijk. Maar het kan niet anders. De legitimiteit van de rechtsstaat hangt ervan af. Immigratie is alleen mogelijk als mensen weten dat de nieuwkomers legaal zijn en een bestaan als Nederlands burger kunnen opbouwen.’

Wij zijn niet naïef. Sommige partijen van uiterst-links en -rechts kunnen schade toebrengen aan de democratische rechtsstaat. Maar de vraag is of het establishment daarmee gerechtigd is om telkens van fascisme te spreken. Een paar recente voorbeelden uit de fascisme-trommel:

‘Fascisme is terug van nooit weggeweest,’ schreef Willem Schinkel op 24 november 2024. Diezelfde Willem Schinkel vond eerder in Trouw de coronarellen juist ‘een hoopvol teken: vooral jongeren pikken het niet meer. Eindelijk wordt de macht uitgedaagd.’ Eigenlijk vindt hij het niet erg als de democratische rechtsorde in gevaar komt door complotliefhebbers. Willem had in de negentiende eeuw moeten leven. Dan was hij geen dorpsgek geweest, maar een links-anarchistische beroemdheid.

Zo kunnen we doorgaan met het opsommen van lachwekkende voorbeelden van goedkoop en vooral partijdig geklets over de rechtsstaat. Het is te hopen dat de gevestigde linkse media zich in 2025 buigen over de aanpak van de echte problemen, en minder de komst van de nieuwe Benito Mussolini profeteren. Wat altijd voor de Rooms-Katholieke Kerk heeft gegolden, geldt ook voor de democratie: complexio oppositorum, oftewel een complex van tegenstellingen.

Europa: De val van het Heilige Hernieuwbare Rijk.

Bij ongunstige weersomstandigheden neemt de zonne- en windstroomproductie drastisch af. Dat gebeurt in werkelijkheid elk jaar meerdere keren. Deze toestand heeft echter ondertussen verstrekkende economische en ecologische gevolgen en openbaart de tekortkomingen van een energiepolitiek, die op hernieuwbare energieën met tussenpozen is gebaseerd.

In de afgelopen vijftien jaar heeft Duitsland enorm in zonne- en windenergie geïnvesteerd en tegelijk zijn eigen kerncentrales gesaboteerd. In het jaar 2023 maakten hernieuwbare energieën 55% van de stroomproductie in het land uit. In het jaar 2022 waren het maar 48%.

De grootste bijdrage aan de hernieuwbare energie levert de windkracht met 31% van de totale productie, gevolgd door zonne-energie met 12%, biomassa met 8% en andere hernieuwbare bronnen zoals waterkracht met de resterende 3 tot 4%. In het jaar 2024 maakten hernieuwbare energieën in het eerste halfjaar bijna 60% van de Duitse stroomproductie uit. Dit productieniveau is echter over een bepaalde periode verdeeld en weerspiegelt geen crisismomenten zoals de “donkerflauwte”.

Donkerflauwte onderscheidt zich door gelijktijdig gebrek aan wind en zon in de winter, wanneer de stroombehoefte in Duitsland het grootst is. Deze episodes duren enkele dagen tot meerdere weken, waarbij de productie van wind- en zonnestroom vaak daalt naar minder dan 20% van hun capaciteit, vaak zelfs naar nul. Op 12 december vorig jaar bedroeg de Duitse stroomproductie uit wind- en zonnekracht bijvoorbeeld maar 1/30 deel van de behoefte.

Een politiek voor hernieuwbare energieën zou te doen zijn, wanneer ze op een duurzame, van het weer onafhankelijke energiebron zoals atoomenergie gebaseerd zou zijn. In het jaar 2011 besloot Duitsland echter om in het kader van de catastrofe in Fukushima om abrupt te stoppen met kernenergie en schakelde stapsgewijs volledig functionerende kerncentrales uit.

Het stoppen met kernenergie heeft ertoe geleid dat Duitsland in het bijzonder tijdens een donkerflauwte niet in staat is zichzelf van energie te voorzien. Het land importeert in grote omvang stroom uit Frankrijk, Denemarken en Polen en moet voor de opwekking van stroom teruggrijpen op steenkool en bruinkool. De enorme stroomimporten van Duitsland leiden ook bij zijn buurlanden tot enorme stijgingen van de stroomprijs.

De prijzen zijn inderdaad adembenemend. In het jaar 2024 was de stroomprijs voor huishoudens in Duitland met € 400,-/MWh de hoogste in Europa en bereikte tijdens periodes van donkerflauwte waarden van € 900,-.MWh, vergeleken met een veel lager Europees gemiddelde. In vergelijking daarmee bedroeg de gemiddelde prijs in het van kerncentrales voorziene Frankrijk en Finland in dezelfde periode (2024) € 250,-/MWh. En in de Verenigde Staten zijn de bedragen 30% lager dan in Frankrijk. Hoe is dat allemaal “duurzaam” voor Europa?

Maar het is “voor de planeet”, nietwaar? Nog niet eens bij benadering. Ondanks zijn betrokkenheid voor zogenaamde groene energieën heeft Duitsland altijd nog een grote CO2-voetafdruk, omdat het in toenemende mate inzet op steenkool en bruinkool om energietekorten te compenseren. In het jaar 2024 blijft het land de op een na grootste CO2-uitstoter per in Europa geproduceerde energie-eenheid, waarbij een aanzienlijk aandeel van de stroom afkomstig is uit fossiele bronnen, tien keer zoveel CO2 per opgewekte energie-eenheid dan Frankrijk.

De hoge stroomprijzen in Duitsland leiden tot de verplaatsing van de Duitse industrie, omdat de ondernemingen op zoek zijn naar vestigingsplaatsen met voordeliger energiekosten. Hoe kan men overleven wanneer men voor stroom driemaal zoveel betaalt als de concurrentie? (bij de aardgasprijzen is het nog erger: in Europa zijn die vijfmaal zo hoog als in de VS)

Uiteindelijk heeft Duitslands toenemende afhankelijkheid bij de energievoorziening van zijn buurlanden tot spanningen in Europa geleid. De hoge stroomprijzen in Duitsland worden aan de buurlanden doorgegeven, wat stroom daar onbetaalbaar maakt en voor toenemende frustratie zorgt. In Europa vinden er discussies plaats om uit bepaalde energieakkoorden te stappen, in het bijzonder uit zulke die stroomimporten betreffen.

Kort gezegd is de donkerflauwte het symptoom van een diepe energiecrisis, die door een ideologische, autoritaire, irrationele en mislukte energietransitie werd veroorzaakt. De afhankelijkheid van onbetrouwbare energiebronnen (wind, zon) in verbinding met het haastige stoppen met kernenergie heeft van de Duitse stroom de duurste in Europa gemaakt en bedreigt de energieautonomie van het land – en uiteindelijk van het hele continent.

Gezien het demografische en economische gewicht van Duitsland blijkt deze laatste Duitse foute stap een verdere Europese catastrofe te zijn.

Den Dolder - Het ongeloof in Den Dolder is groot na het dodelijk steekincident van donderdag. In het wijkje waar een 76-jarige vrouw om het leven kwam, worden bloemen neergelegd. Het dorp kan nog niet bevatten wat er is gebeurd. "Ik hoorde het nieuws, en de tranen rolden over mijn wangen. Ik weet niet wie ze was, maar waarschijnlijk wel iemands oma of zus."
Meerdere ingepakte rozen liggen op een heg in de Duivenhorst, de straat waar het incident plaatsvond. Het is geen grote herdenkingsplek, maar de bloemen laten wel zien hoe erg Den Dolder meeleeft. Voor veel inwoners is het "te ongelofelijk voor woorden" dat een vrouw op klaarlichte dag om het leven is gebracht.
RTV Utrecht spreekt met verschillende inwoners over wat er is gebeurd. Sommige willen hun naam liever niet geven. Uit veiligheid, legt een man uit. "Want je weet maar nooit in zo'n raar dorp". De man woont op slechts honderd meter van de plek waar donderdag vele politieagenten op af kwamen. "Het is ontzettend triest. Iedereen dacht: wie heeft dit gedaan? Had dit niet voorkomen kunnen worden?" Voorzichtiger naar buiten
Gisteren pakte de politie een 27-jarige verdachte op. De man verbleef bij Fivoor, een kliniek in Den Dolder. Daar zat hij op een gesloten afdeling waar mensen met een licht verstandelijke beperking worden behandeld. Veel inwoners dachten onmiddellijk terug aan het eerdere incident bij deze kliniek. Michael P., die Anne Faber in 2017 doodde toen hij op verlof was, werd eveneens bij Fivoor behandeld. De 27-jarige verdachte zat wel op een andere afdeling, laat Fivoor weten.
De dood van de vrouw heeft impact op het dorp. Niet dat het ineens stil is op straat, maar mensen denken er wel meer over na. Vooral vrouwen zeggen in het donker liever niet alleen te fietsen. "Ik zorg er bijvoorbeeld voor dat ik mijn telefoon altijd binnen handbereik heb", zegt Romy, die in Den Dolder werkt. "Het is zo heftig dat dit die mevrouw is overkomen. Dat hadden we ook allemaal niet verwacht, zeker niet op klaarlichte dag. Daarom zijn er denk ik meer mensen die toch wat voorzichtiger zijn als ze naar buiten stappen. Je weet maar nooit."
Anonieme inwoner
Dit lijkt me het moment om te zeggen: zo kan het niet langer

Inwoners van het eerste uur zeggen gewend te zijn aan de nabijheid van de kliniek. Leven en laten leven, zeggen deze mensen. Inwoner Rein staat er ook zo in. "We wonen hier al dertig jaar en hebben ons nog nooit onveilig gevoeld. Maar na zo'n heftig incident denk ik wel: hoe goed kan deze kliniek inschatten wat hun cliënten wel en niet kunnen?"
Niet iedereen denkt er zo over. Sommige inwoners kunnen niet geloven dat er nog eens een incident rondom deze kliniek is geweest. Een twintiger die liever anoniem wil blijven, haalt zijn schouders op. Hij vindt het veelzeggend dat zijn zussen niet meer over straat gaan zonder af en toe achterom te kijken, zegt hij. "Dit lijkt me het moment om te zeggen: zo kan het niet langer. Ik weet nog niet hoe, maar we moeten iets aan dat onveilige gevoel gaan doen."
Medeleven
Hoe inwoners ook over de kliniek denken, hun medeleven gaat vooral uit naar de omgekomen vrouw. De rozen, die door de regendruppels nog iets verdrietiger ogen, getuigen daarvan. In het dorp leven vooral nog veel vragen: wie was deze mevrouw en heeft zij nabestaanden in de omgeving? Inwoner Rein zou bijvoorbeeld "met liefde" familieleden bijstaan. "We hebben hier allemaal het idee: we moeten toch iéts voor deze mevrouw doen?"
Den Dolder houdt haar hoofd omhoog en hoopt dat zo'n incident niet nog eens gebeurt - dat is duidelijk. Toch worden de emoties voor sommige inwoners net te veel. Voor Hennie, bijvoorbeeld. Ze is twee weken geleden naar dit dorp verhuisd en vraagt zich hardop af of dat wel een goede keuze was. "Al twee dagen lang denk ik aan die mevrouw. Ze was ongeveer mijn leeftijd en is - patsboem - uit het leven gerukt. Het is in en in triest."

Politie doet nog onderzoek
In het wijkje waar het incident plaatsvond, is de politie nog bezig met onderzoek. Agenten zoeken nog steeds naar het gebruikte steekwapen. Verdere informatie kan de politie op dit moment niet geven, zegt een woordvoerder.
De gemeente Zeist laat weten dat gisteravond een bijeenkomst is geweest voor mensen uit de wijk. "Die was bedoeld voor direct omwonenden, om de kans te geven hun zorgen te delen en vragen te stellen. Die ruimte is er geweest en dat werd door de aanwezigen gewaardeerd." Er waren ongeveer veertig mensen bij de bijeenkomst.

Kijk, met AI kun je leuke dingen doen: de vastgeroeste Duitse politiek trollen, bijvoorbeeld.

#Trump #Musk #Weidel4Kanzler #AfD

D66 wil leeftijdsgrens voor sociale media: een excuus voor totale controle.

Het lijkt wel of de knettergekke partij D66 niets beters te doen heeft dan zich te bemoeien met elk aspect van ons leven. Nu willen ze je kinderen nog meer uit je handen trekken met een nieuw voorstel: een wettelijke minimumleeftijd van 15 jaar voor sociale media, met name gericht op TikTok en Instagram. Waarom? Omdat ze de jeugd willen beschermen tegen de "verslavende" aard van deze platforms, zeggen ze zelf. Wie gelooft dat?

Laten we even door de woke-zaagsel heen kijken: dit is een strategische zet om conservatieve stemmen te smoren. Conservatieven hebben een manier gevonden om jongeren te bereiken via deze media, en dat steekt de woke-ideologen van D66 duidelijk. Ze willen hun propaganda ongestoord kunnen verspreiden zonder tegenspraak van de andere kant van het spectrum. Immers, dat doen ze steevast op scholen. Kinderen worden daar helemaal geïndoctrineerd met Woke. Een andere boodschap horen op sociale media? Oh nee, dát kan niet?

Maar er zit nog een ander, veel zorgwekkender, aspect aan dit verhaal. Want hoe gaan ze dit afdwingen? Dat is de hamvraag. Er zijn al leeftijdsgrenzen voor talloze websites, en niemand houdt zich eraan. Dus wat is D66's briljante plan? Kamerlid Hanneke van der Werf legt het onomwonden uit: "De techreuzen moeten zelf een waterdicht leeftijdsverificatiesysteem maken."

Ah. Dit betekent dus dat je straks een geldig ID-bewijs moet laten zien om TikTok-filmpjes te kunnen liken.

Ja, je leest het goed. Met dit systeem wordt de anonimiteit op sociale media afgeschaft. Iedereen die een account wil aanmaken, moet zichzelf identificeren met een paspoort of ID-kaart. De autoriteiten kunnen dan precies zien wie wat zegt. Een goudmijn voor censuur, want wie niet braaf meedoet met de woke-agenda kan worden geïdentificeerd en vervolgens gemarginaliseerd.

Dus, onder het mom van het beschermen van onze kinderen tegen "verslaving", wil D66 eigenlijk een systeem invoeren waar elke gebruiker van sociale media in een database wordt gestopt. Dit is niet alleen een schending van onze privacy, maar ook een directe aanval op de vrijheid van meningsuiting. Het is een regelrechte poging om te controleren wie wat mag zeggen online, zodat afwijkende meningen snel en effectief kunnen worden weggevaagd.

En ze doen dit allemaal met het excuus dat ze kinderen willen "beschermen." Dezelfde kinderen, neem ik aan, die door D66 (en de VVD) op hardhandige wijze weggesleurd werden bij hun onschuldige ouders in de Toeslagenaffaire.

Dit is geen bescherming van onze jeugd; dit is een excuus om de controle over ons allemaal te vergroten. Je moet werkelijk stekeblind zijn om dat niet te zien.

Dit Brabantse bedrijf wil dat jij over een paar jaar insecten eet met kerst.

Roergebakken sprinkhaan op een bedje van rucola, gevolgd door een meelwormen-burger met smokey krekelsaus en als dessert een soufflé van gekarameliseerde wasmotlarf. Zo ziet jouw kerstmenu er over een paar jaar misschien wel uit. Volgens New Generation Nutrition uit Den Bosch is dat een kwestie van tijd.

De meeste Brabanders zullen nog niet overlopen van enthousiasme voor een kerstmenu met insecten. Gasterij Wasven in Eindhoven trok de stoute schoenen aan en zette een salade met sprinkhanen op het menu. “Die liep totaal niet en hebben we van de kaart gehaald”, zegt teamleider horeca Rudi Spanjers. "Onze klanten waren huiverig om het te eten."

Wereldzaak Catering in Breda heeft andere ervaringen. Daar staan insecten wèl op de kaart. “De vraag varieert, maar mensen zijn altijd enthousiast", zegt Dorien Beekers. "Ik heb gebakken sprinkhanen, chocoladesprinkhanen en meelwormencake op het menu.”

Insecten hebben de toekomst. Tenminste, daarvan zijn ze overtuigd bij Protix in Bergen op Zoom. Deze grootste insectenkweker ter wereld kweekt per jaar 14.000 ton larven van de zwarte soldaatvlieg, nu nog voornamelijk voor het voeden van honden, katten, vis, varkens en kippen.

De vraag naar diervoeding met insecten groeit explosief. Bij kweker Protix in Bergen op Zoom werken bijna 200 mensen. De omzet steeg de afgelopen vier jaar steeds met 50% tot zo'n 10 miljoen euro in 2023. “Insecten hebben minder voer nodig en hebben een kleine ecologische voetafdruk", legt woordvoerder Elselina Battenberg van Protix uit. "We besparen veel land en water. Zo kweken we ze op resten die overblijven na het maken van friet of bier. Onze kwekerij draait dag en nacht. De sector op zichzelf bestaat nog niet heel lang. Er valt nog heel veel te ontdekken, er is veel innovatie mogelijk. We willen groeien en impact maken.”

Dat insecten een duurzaam alternatief zijn, zien ze ook op andere plaatsen in Brabant. Bij de HAS Green Academy Den Bosch bijvoorbeeld, daar is een insectenlab. Studenten die een voedingsmiddel willen ontwikkelen met insecten erin kunnen hier aan de slag. De HAS werkt daarvoor samen met het bedrijf New Generation Nutrition uit Den Bosch. Zij organiseren trainingen voor boeren die interesse hebben om zich om te scholen tot insectenkweker.

Volgens Shannon den Engelsman van New Generation Nutrition is het een kwestie van tijd voordat ook wij insecten gaan eten. “Insectenvlees is duurzamer dan bijvoorbeeld kippenvlees. Insecten zetten voeding ongeveer twee tot drie keer efficiënter om in vlees dan varkens of kippen. In vergelijking met runderen zijn insecten zelfs vijf keer zo efficiënt. Daarnaast kan ook een groter deel als vlees worden gebruikt: ongeveer 90 procent bij een insect tegenover 50 procent bij een koe of een varken. Insecten eten is dus een voor het klimaat een bewuste keuze”, legt ze uit. Zelf houdt ze van saucijzenbroodjes van krekels en meelwormen. Vooral als die gemaakt worden met verse insecten, want dan zijn ze lekker smeuïg”, lacht ze.