Zelfstandig ondernemer https://bit.ly/411bXde

Een ondernemer (ook: zakenman, zakenvrouw of entrepreneur) is eenieder die economische activiteiten ontplooit met winstoogmerk, gebruikmakend van eigen (of geleend) vermogen.

In Nederland gelden voor de verplichting tot inschrijving bij de Kamer van Koophandel en voor de omzetbelasting (btw) dezelfde criteria:

Er worden goederen of diensten geleverd.
De ondernemer vraagt meer dan een symbolische vergoeding voor de goederen of diensten.
De ondernemer neemt deel aan het normale economische verkeer en doet dat ook geregeld (duurzaamheid).
Er is een organisatie van arbeid en kapitaal.
Er is meer dan één opdrachtgever/afnemer (zelfstandigheid).
De ondernemer heeft de vrijheid om de werkzaamheden naar eigen inzicht te verrichten.

5 wallpapers

#SelfEmployedPerson #ZelfstandigOndernmer #beroep #profession #SelbstständigerUnternehmer #Beruf #EmpresarioAutónomo #profesión #СамозанятыйПредприниматель #профессия

Linkse Raad van State wil asielbeleid houden zoals het is.
Belang asielzoeker zwaarder gewogen dan belang Nederlandse burger.

Minister Marjolein Faber (PVV) diende in december 2024 twee wetsvoorstellen in met als doel de asielinstroom te beperken. Gisteren publiceerde de Raad van State daarover zijn kritische advies. Een politiek advies, waarbij de belangen van de asielzoeker centraal staan en niet die van de Nederlandse burger en waarin wetenschappelijk onderzoek wordt genegeerd. Links Nederland juicht de kritiek toe. Het kabinet-Schoof kan maar één ding doen: het advies naast zich neerleggen.

Op 10 februari 2025 heeft de Raad van State twee adviezen uitgebracht over de voorgenomen asielmaatregelen van minister Marjolein Faber (PVV) van het kabinet Schoof. Eerder was door toedoen van NSC op aandringen van de linkse oppositie de asielcrisiswet geblokkeerd. Minister Faber was daardoor gedwongen het traject van de noodwetgeving te gaan.

Op 20 december 2024 heeft zij twee wetsontwerpen ingediend bij de Raad van State: het wetsvoorstel tot invoering van een twee statusstelsel en het wetsvoorstel asielnoodmaatregelenwet. Na anderhalve maand komt de Raad van State nu met zijn advies. Er was al uitgelekt dat sprake was van een zogenoemd C-advies, dat wil zeggen dat er nogal wat kritiek zou zijn op de ingediende wetsvoorstellen.

Dit uitlekken past in de manier waarop de linkse oppositie bezig is met de asielcrisis in Nederland. Die komt erop neer om de plannen van asielminister Faber zoveel mogelijk te dwarsbomen. Het valt op dat de mainstreammedia en de NPO meegingen met dit uitlekken en alvast een voorschot namen. De teneur was dat minister Faber er weer eens niets van gebakken had en haar werk over moest doen. De tekst van het advies was nog niet beschikbaar, maar de dames en heren van deze vooringenomen MSM van Nederland wisten het al: minister Faber had weer eens prutswerk geleverd. Geheel passend in de aanpak van het bashen van de PVV, waar mogelijk.

Nu is een dergelijke aanpak in flagrante strijd met de Code van Bordeaux, de ‘grondwet’ voor beroepsmatig werken als journalist. Daarin staat het zoeken naar de waarheid centraal en dient op basis van feiten van deugdelijke bronnen te worden opgeschreven wat er echt aan de hand is. Laat ik dat dan doen op basis van de tekst van beide adviezen van de Raad van State.

Uit het advies blijkt de positie die de Raad van State in het asieldebat inneemt. Onder de kop ‘Asiel en migratie in Nederland’ maakt de Raad in een paar zinnen duidelijk waar hij politiek staat. Ik schrijf bewust ‘politiek’, want de passages die ik ga aanhalen geven aan dat deze Raad niet objectief in het debat staat, noch geven die er blijk van dat deze Raad voldoende besef heeft van de asielcrisis in Nederland. De volgorde van de zinnen valt op.

Eerst de zin: “Veel mensen vinden dat mensen die vluchten voor oorlog of vervolging een veilig heenkomen moet worden geboden.” Daarna volgt de zin: “Tegelijkertijd zijn veel mensen bezorgd of de Nederlandse samenleving de komst van grote groepen migranten wel kan dragen.”

Deze volgorde is bepalend in het advies. De Raad van State gaat steevast uit van de belangen van de asielzoekers en geeft geen blijk van voldoende besef van de asielcrisis die Nederland al vele jaren treft. Het is die volgorde die voortdurend valt te lezen in het advies van de Raad van State.

Volgens de Raad gaan die zorgen van de burgers over de sociale samenhang in ons land, maar ook over de toegang tot voorzieningen zoals huisvesting, zorg en onderwijs. De Raad vraagt aan de regering om een zorgvuldige analyse te maken van het maatschappelijke probleem dat de wetgever beoogt aan te pakken.

De Raad wijst zelf op het belang van het gebruikmaken van kennis uit de asielpraktijk of de wetenschap. Het valt op dat de Raad in geen van beide adviezen verwijst naar het wetenschappelijk onderzoek “Migratiemagneet Nederland – Mythen. Feiten. Oplossingen” van dr. Jan van de Beek (2024), “De Asielloterij – Het Europese vluchtelingenbeleid van 2015 tot de Oekraïneoorlog” van prof. Ruud Koopmans (2023), en “Deutschland schafft sich ab” van dr. Thillo Sarazin. Deze omissie laat zien dat de Raad grote woorden heeft richting de regering, maar zelf voorbijgaat aan een behoorlijke wetenschappelijke basis.

Ook zou de Raad hebben kunnen vaststellen dat sprake is van een verdienmodel van mensensmokkelaars die hun ‘klanten’ werven, zich fors laten betalen en ze sturen naar de landen die het aantrekkelijkste voorzieningenpakket hebben voor asielzoekers. Nederland staat in de lijstjes van deze smokkelaars hoog op de lijst. In het advies staat geen enkel besef van deze realiteit. Ook de belasting van de politie- en justitieketen door onevenredige ‘participatie’ van asielzoekers in de misdaadcijfers speelt in het advies geen rol.

Gasprijs in jaar tijd verdubbeld, koud weer drijft vraag op.

De gasprijs is in een jaar tijd bijna verdubbeld. Sinds het voorjaar van 2023 was de prijs voor de brandstof niet zo hoog als nu. De prijs staat nu op ongeveer 52 euro per megawattuur, hetzelfde niveau werd in oktober 2023 bereikt. Het koude weer en problemen met gaswinning in Noorwegen drijven de prijs omhoog.

De oorzaak voor de hoge prijs is het koude weer op het Europees continent; de vrieskou drijft de vraag omhoog. Hoewel lagere windsnelheden worden voorspeld, zal de temperatuur weer warmer worden met een lichte tot matige nachtvorst.

Europese landen moesten door de kou een beroep doen op de gasvoorraden, de toevoer uit Noorwegen bereikte zijn limiet. Uit gasvelden in Troll, Gullfaks, en Asgard kon geen gas gewonnen worden in verband met storingen, daardoor was de Noorse toevoer lager dan normaal.

De gasvoorraden in de Europese Unie zijn voor 53,5 procent gevuld, vorig jaar rond deze tijd was dat nog 71,79 procent. Het koude weer zou de uitputting van de voorraden de komende dagen versnellen. De vullingsgraad van de ondergrondse gasvoorraden in Nederland is nu 37,1 procent.

St. Helens https://bit.ly/4jyKQ1T

St Helens is een Engels district in het stedelijk graafschap Merseyside en telt 179.331 inwoners.
Hoofdplaats is St. Helens.
Van de bevolking is 15,6% ouder dan 65 jaar.
De werkloosheid bedraagt 4,1% van de beroepsbevolking.

5 wallpapers

#StHelens #Merseyside #Engeland #England #travel #tourism #SantaHelena #Inglaterra #СентХеленс #Англия

𝐑𝐔𝐓𝐓𝐄 𝐖𝐈𝐋𝐃𝐄 𝐎𝐍𝐃𝐄𝐑 𝐆𝐄𝐄𝐍 𝐁𝐄𝐃𝐈𝐍𝐆 𝐄𝐄𝐍 𝐓𝐎𝐏𝐅𝐔𝐍𝐂𝐓𝐈𝐄 𝐁𝐈𝐉 𝐃𝐄 𝐍𝐀𝐕𝐎 𝐎𝐅 𝐃𝐄 𝐄𝐔, 𝐄𝐍 𝐃𝐄 𝐎𝐄𝐊𝐑𝐀𝐈̈𝐍𝐄 𝐙𝐎𝐔 𝐍𝐈𝐄𝐓 𝐓𝐎𝐄𝐓𝐑𝐄𝐃𝐄𝐍 𝐓𝐎𝐓 𝐃𝐄 𝐄𝐔 𝐄𝐍/𝐎𝐅 𝐍𝐀𝐕𝐎
Tot zover, beroepsleugenaar Mark Rutte.

Toekomst NS op het spel: Europees Hof buigt zich over monopoliepositie.

Tot grote onvrede van concurrenten als Arriva en Qbuzz mag alleen de NS rijden op spoorverbindingen tussen de grote steden. Eerder werden er daarom zaken tegen de staat gevoerd om die monopoliestatus – verleend door de overheid – onderuit te halen.

In het najaar van 2023 verlengde het vorige kabinet de vervoerconcessie van NS op het hoofdrailnet. Dat gebeurde onderhands, zonder andere bedrijven te benaderen of marktonderzoek te doen. Daardoor werd het treinbedrijf tot 2033 verzekerd van het vervoeren van reizigers op de belangrijkste spoortrajecten in Nederland. Regionale vervoerders waren het daar echter niet mee eens. Daarop tekenden de regionale ov-bedrijven beroep aan tegen dat besluit.

Het College van Beroep voor het bedrijfleven (CBb) onderzoekt die zaak nog. Wel heeft het beroepscollege aan de krant aangegeven dat advies wordt gevraagd aan het Europese Hof. Die moet dan besluiten of de staat meer onderzoek had moeten doen naar de markt en/of NS zomaar actief mag blijven op het hoofdrailnet.

De Europese Commissie heeft zich recent ook gekeerd tegen het besluit van de staat. De Nederlandse regering is door Brussel opgeroepen om zich aan de EU-mededingingsregels te houden. Daardoor liggen ook mogelijk boetes en dwangsommen in het verschiet, mocht Nederland een nadelige uitspraak negeren van de Europese rechter.

Het Krankzinnigen Instituut der Nederlanden.

Iemand kan tbs opgelegd krijgen voor een strafbaar feit waar minstens vier jaar cel voor staat. Ook moet er sprake zijn van een stoornis, zoals een persoonlijkheidsstoornis of verstandelijke beperking. Daarnaast moet de veiligheid van anderen in gevaar zijn vanwege de kans op herhaling. Het doel van de tbs-maatregel is iemand weer veilig terug laten keren in de samenleving. Naast tbs kan iemand ook gevangenisstraf krijgen. De groep patiënten met een langere celstraf in combinatie met tbs is de laatste jaren groter geworden.

In Rotterdam was er in december een seriemoordenaar actief: Sendric S., een Curaçaoënaar die opgroeide in Rotterdam. Hij stond volgens de politie niet bekend als ‘verward persoon’. Wel heeft hij een bescheiden strafblad, waar met name vermogensdelicten op staan. Hij zal ongetwijfeld een gevangenisstraf met tbs opgelegd krijgen. Maar hoeveel zin heeft dat laatste eigenlijk?

Op 16 juni 2005 besloot de Tweede Kamer een parlementair onderzoek in te stellen naar het tbs-stelsel. Aanleiding was de betrokkenheid van een tbs’er die zich aan zijn verlof had onttrokken bij een moord. Doel van het onderzoek was te achterhalen waarom het tbs-stelsel in de huidige vorm onvoldoende in staat zou zijn de maatschappij te beschermen tegen mensen die na behandeling opnieuw ernstige misdrijven plegen.

In januari 2006 bracht de inmiddels benoemde Tijdelijke commissie tbs-stelsel, die voorgezeten werd door de VVD’er Arno Visser, werkbezoeken aan Engeland en Duitsland. Daarna volgden besloten gesprekken in februari, ook op locatie. Van 13 tot en met 24 maart 2006 sprak de commissie met deskundigen, mensen uit het veld en (oud-)bewindslieden. Deze laatste openbare gesprekken werden live uitgezonden.

Op 16 mei 2006 verscheen het eindrapport: “Het tbs-stelsel hoefde niet herzien te worden, maar moest wel op een aantal punten worden aangepast”, zo concludeerde de commissie.

Het kabinet heeft naar aanleiding van het rapport op verzoek van de Kamer een plan van aanpak opgesteld, dat op 10 oktober 2006 naar de Kamer gestuurd is. Ook zou het kabinet de Kamer halfjaarlijks informeren over de voortgang.

In de eerste voortgangsrapportage die daarop verscheen, kondigde staatssecretaris Albayrak aan dat vanaf 1 januari 2008 een onafhankelijke commissie de verlofaanvragen voor tbs’ers zal toetsen.

Na talrijke ‘incidenten’ werd Nederland pas echt opgeschrikt door de dood van Anne Faber. De jonge vrouw was sinds 29 september 2017 vermist. Twee weken later werd haar lichaam nabij Soest gevonden. Ze bleek meerdere keren te zijn verkracht en met opzet om het leven te zijn gebracht.

In juli 2018 werd de 28-jarige Michael Panhuis voor het ontvoeren, verkrachten en doden van Faber in eerste aanleg veroordeeld tot 28 jaar celstraf, tbs met dwangverpleging en het betalen van een schadevergoeding van ruim een ton. In hoger beroep werd hij in juli 2019 opnieuw tot dezelfde celstraf en tbs veroordeeld; de schadevergoeding viel iets hoger uit. De Hoge Raad verlaagde in juni 2020 de opgelegde celstraf met vier maanden.

De zaak kreeg extra aandacht, omdat de dader tijdens het misdrijf geplaatst was in een psychiatrische instelling waar hij veel vrijheden genoot. Procedures voor zijn overplaatsing waren onzorgvuldig verlopen, evenals hoe hem de vrijheden waren verleend. Het leidde tot strengere landelijke regelgeving. Het Anne Faber Stipendium is naar het slachtoffer vernoemd.

Begin januari dit jaar werd een 76-jarige inwoonster uit Den Dolder vermoord door een verdachte uit de psychiatrische instelling aldaar. Dat is bevestigd door de instelling zelf via een bericht op haar website. In de kliniek worden mensen behandeld met een psychiatrische stoornis die voor de samenleving of voor zichzelf een gevaar vormen.

“De politie heeft een signalement verspreid en tips gevraagd”, aldus het bericht. “Naar aanleiding hiervan hebben wij een melding gedaan waarop de politie donderdagavond laat in een van onze klinieken een patiënt heeft aangehouden ten behoeve van het onderzoek, waarvan wij het resultaat afwachten.”

In de kliniek leven ze erg mee: “Wij zijn erg geschrokken van een mogelijke betrokkenheid van een van onze patiënten. Onze gedachten en ons medeleven gaan uit naar de nabestaanden van het slachtoffer die wij alle sterkte toewensen. Ook denken wij aan al onze buren voor wie het gebeurde een grote schok moet zijn.”

En daar zal het bij blijven; niemand zal zijn verantwoordelijkheid nemen en ontslag indienen wegens “grove nalatigheid met de dood tot gevolg hebbend”.

“Het ministerie van Justitie en Veiligheid grijpt vooralsnog niet in bij de forensische instelling in Den Dolder, van waaruit een patiënt waarschijnlijk donderdag een 76-jarige vrouw doodstak. De eerder bekritiseerde organisatie stond na incidenten een jaar onder curatele van het departement, maar dat is volgens een woordvoerder niet meer het geval.”

Ombilin Coal Mining Heritage van Sawahlunto - Indonesië https://bit.ly/4fEdUlk

Gebouwd voor de winning, verwerking en het transport van hoogwaardige steenkool in een ontoegankelijke regio van Sumatra, werd deze industriële site ontwikkeld door de regering van Nederlands-Indië in de wereldwijd belangrijke periode van industrialisatie van eind 19e tot begin 20e eeuw.
De beroepsbevolking werd gerekruteerd uit de lokale Minangkabau-bevolking en aangevuld met Javaanse en Chinese contractarbeiders en veroordeelde arbeiders uit door Nederland gecontroleerde gebieden.
Het omvat de mijnsite en bedrijfsstad, kolenopslagfaciliteiten in de haven van Emmahaven en het spoorwegnetwerk dat de mijnen verbindt met de kustfaciliteiten.
De Ombilin Coal Mining Heritage werd gebouwd als een geïntegreerd systeem dat de efficiënte diepe boorwinning, verwerking, transport en verzending van steenkool mogelijk maakte.
Het is ook een uitstekend getuigenis van uitwisseling en fusie tussen lokale kennis en praktijken en Europese technologie.

5 wallpapers

#OmbilinCoal #Sawahlunto #mines #Indonesia #Indonesie #travel #tourism #UNESCO #werelderfgoed #WorldHeritage #Всемирногонаследия

Geen geld meer voor groene ngo’s “die EU-reputatie kunnen schaden”

Een van de vele geldpotten beheerd door de Europese commissie heet LIFE en is bedoeld ter ondersteuning van de milieu-, klimaat-en energietransitiepolitiek. Overheden kunnen er beroep op doen bij de ontplooiing van projecten, bedrijven kunnen ondersteuning krijgen voor innovatieve productontwikkeling of het op de markt brengen van groene producten. Maar ook non-profit organisaties kunnen subsidies bekomen “als ze bijdragen aan de verschuiving naar een duurzame, circulaire, energie-efficiënte, op hernieuwbare energie gebaseerde, klimaatneutrale en veerkrachtige economie”. Natuurlijk gaat maar een heel klein deeltje van de totale LIFE-pot van 5,4 miljard euro naar dergelijke ngo’s [1], maar het kan een belangrijke rol spelen voor hun leefbaarheid en bereik. En de Europese Commissie kan er fijntjes op wijzen dat ze niet alleen bedrijven subsidieert, maar zelfs organisaties die een kritische stem laten horen.

Maar voor conservatief, rechts en uiterst rechts Europa is “geld voor het klimaatgehuil” een doorn in het oog. Vooral de Europese Volkspartij (EVP), de dominante politieke kracht in de EU, is sinds geruime tijd een hetze bezig, waarbij gesuggereerd wordt dat subsidies en lobbywerk van bedrijven streng gecontroleerd worden, terwijl ngo’s zomaar subsidies krijgen. Het is niet toevallig de EVP die een uitstel voor de natuurherstelwet en de pesticidewetgeving bedong, de constructie van benzine- en dieselwagens ook na 2035 wil voortgezet zien, en voedselgebrek voorspelt als “onze boeren” teveel in de weg gelegd wordt.

Die hetze heeft blijkbaar al een succesje geboekt binnen de nieuwe Europese Commissie (die voor de helft bestaat uit EVP-ers). Groene ngo’s kregen de voorbije weken een brief van de Commissie waarbij hen meegedeeld werd dat hun subsidie niet langer kan gebruikt worden voor belangenbehartiging en lobbywerk. Daaronder wordt onder andere verstaan het beleggen van vergaderingen met, of toespelen van materiaal aan Europese verantwoordelijken, politieke onderwerpen met hen bespreken, kortom, doen wat het legertje van naar schatting 30.000 bedrijfslobbyisten in Brussel doet. De brief vermeldt erbij dat zulke activiteiten de reputatie van de EU kunnen schaden. Blijkbaar dreigt vanuit ngo-hoek een acuut gevaar voor de Europese instellingen, want de betrokken organisaties moeten de nieuwe reglementering vanaf 1 december respecteren, en de contracten die ze in januari 2024 tekenden moeten er retroactief aan aangepast worden!

Momenteel zijn het blijkbaar organisaties die werken rond klimaat en milieu (waaronder belangrijke als WWF, Friends of the Earth of ClientEarth) die aangeschreven worden, maar de maatregel is gebaseerd op een document daterend van mei 2024 dat algemeen van aard is. Niet-gouvernementele organisaties die zich bijvoorbeeld verzetten tegen vrijhandelsverdragen (TTIP, Mercosur…) zouden logischerwijze gelijkaardige brieven kunnen ontvangen.

De EU zou de EU niet zijn als er geen gesofistikeerde juridische ‘uitleg’ voor de maatregel gevonden was. De nieuwe commissaris die instaat voor het Europees budget zei dat er ernstige ethische vragen zouden rijzen als blijkt dat de Commissie “op een indirecte manier lobbyt bij het Europees parlement”! Het toekennen door de Commissie van een subsidie aan een organisatie die parlementsleden benadert zo aldus kunnen geïnterpreteerd worden!!

In een commentaar op de kwestie stelt Corporate Europe Observatory dat het niet de eerste keer is dat de Commissie probeert kritische stemmen de mond te snoeren via de subsidiepolitiek. Door de vorige Commissie werd de dreiging al gebruikt tegenover ngo’s actief rond gezondheid, die zich verzetten tegen de geheime vaccincontracten die Commissievoorzitter von der Leyen afsloot met de farmaceutische industrie, en tegen de patentpolitiek van de EU waar het essentiële geneesmiddelen betreft.

Vrouw uit Harderwijk procedeert al 18 jaar voor Wmo-voorziening.

De vrouw moest met een ambulance naar zittingen worden vervoerd en woont de zittingen liggend in een brancard bij.

De Centrale Raad van Beroep oordeelt dat de gemeente Harderwijk zich opnieuw moet buigen over het Wmo-verzoek van een vrouw die al in 2006 een aanvraag deed maar feitelijk nog steeds over geen enkele voorziening beschikt. De Raad noemt de situatie ‘schrijnend’, met name omdat is vastgesteld dat de gezondheid van de vrouw ernstig is.

‘Tekenend voor de situatie waarin appellante verkeert is dat zij naar de zittingen wordt vervoerd in een ambulance, de zittingen bijwoont gelegen op een brancard en ter zitting op de vraag wat zij hoopt te bereiken met deze procedure heeft geantwoord: Te kunnen douchen’, aldus de Raad in haar vonnis. Hoewel de vrouw zelf ook ‘niet steeds de meest effectieve weg is gevolgd’, vindt de Raad dat van het college mag worden verwacht dat ze niet zo afwachtend had gehandeld.

‘Van het college als verantwoordelijke voor de uitvoering van de Wmo 2015 had mogen worden verwacht een zodanige rol te spelen dat appellante niet gedurende een groot aantal jaren van noodzakelijke voorzieningen verstoken zou zijn gebleven’, oordeelt de Raad. Al in 2006 deed de vrouw voor het eerst haar aanvraag. Na verschillende afwijzingen werd in 2013 voor het eerst vastgesteld dat zij in aanmerking kwam voor aanpassingen in haar badkamer en een tillift.

Andere voorzieningen kreeg de vrouw niet, en daarmee was ze niet tevreden. Zo blijkt uit het vonnis nu door de Raad. Dat leidde tot verschillende beroepsprocedures. De zaak die uiteindelijk voor de Centrale Raad is gekomen gaat over de vraag of de vrouw tijdig hoger beroep heeft ingesteld tegen een uitspraak van de rechtbank Overijssel uit 2019. De Raad zegt van wel, ondanks dat het beroep pas twee jaar later volgde, omdat niet kan worden vastgesteld dat de vrouw de uitspraak uit 2019 tijdig heeft ontvangen.

Vanwege de ‘zeer bijzondere omstandigheden’ in dit geval besluit de Raad om de eerdere uitspraak van de rechter te vernietigen en het college van de gemeente Harderwijk opdracht te geven een nieuw besluit te nemen over de aanvraag van de vrouw. De Raad verwacht van beide partijen een ‘oplossingsgerichte houding’ en adviseert beide partijen zich ‘te laten bijstaan door personen die nog niet eerder bij de zaak waren betrokken om zo op korte termijn een einde te maken aan de voor appellante onhoudbare situatie’.