‘De Verenigde Staten zijn geen rechts land’

Amerikaanse liberale media geven kleine partijen de schuld van het verlies van de Democraten. Ben je het daarmee eens?

Nee, Donald Trumps overwinning is volledig de schuld van de Democratische Partij. Die is de afgelopen jaren verantwoordelijk voor een catastrofale daling van de levensstandaard in het land. Ze heeft miljoenen mensen van zich vervreemd.

De Democraten zijn nooit uit eigen beweging naar links gekanteld. Bovendien steunden linkse sociale bewegingen en vakbonden de Harris-campagne in plaats van oppositie te voeren. Dat gaf Harris de ruimte om naar rechts te bewegen. Ze dacht: onze beste gok is om gematigde Republikeinen aan te spreken die in het kamp van Liz Cheney of Nikki Haley zitten, zodat we er een nipte overwinning uit kunnen slepen.

Tegen de solidariteitsbeweging met Palestina gebruikten de regering-Biden, liberale burgemeesters en universiteitsbestuurders brute repressie. Ze probeerden deze de nek om te draaien. Bovendien steunen ze Israëls genocide als onderdeel van het afdwingen van de Amerikaanse hegemonie over het Midden-Oosten en zijn oliereserves.

Er is veel strategische verwarring over hoe we rechts kunnen verslaan. Mensen denken: we hebben geprotesteerd en gestemd, maar wat nu? We zullen ons moeten wenden tot strategieën en tactieken van klassiek-radicaal links: in eerste instantie moeten we defensieve gevechten en ontwrichtende acties organiseren om Trump te stoppen. Wat we ook doen, het moet onafhankelijk zijn van de Democratische Partij, want ‘demonstreren om voor de Democraten te stemmen’ is een mislukte strategie.

Links is niet zodanig georganiseerd dat het opgewassen is om de taken die voor ons liggen uit te voeren. De DSA is een schim van wat het ooit was, omdat haar oriëntatie op de Democraten mislukte. En de Groene Partij is geen grote organisatie. Ze heeft geen activisten in haar gelederen en doet alleen mee aan verkiezingen.

We hebben een strategische heroriëntatie van links nodig: een voorwaarde voor de opbouw van een echte partij. Die kunnen we dus niet zomaar even uitroepen, maar komt voort uit een proces van strijd en een nieuwe voorhoede van arbeiders en onderdrukten.
Wat zijn de belangrijkste discussies binnen radicaal-links over de verkiezing van Trump?

We een heropleving van kampistische politiek binnen links waarbij het principe is ‘de vijand van mijn vijanden is mijn vriend’. En bestaat een zeer softe houding vergeleken met het Russische imperialisme in Oekraïne en het Chinese kapitalisme. Echter, : elke samenleving ter wereld is kapitalistisch. Ook al verschillen de omstandigheden waarin mensen leven van land tot land, allemaal kampen ze met ernstige uitbuiting.

We hebben daarom een internationalisme van onderaf nodig dat mensen verenigt in een solidaire beweging. Wereldwijd revolutionair socialisme ligt nog ver van ons af en kampistische politiek verstoort essentiële solidariteit: het zorgt ervoor dat linkse mensen zich identificeren met dictatoriale regimes in andere landen. Als die dictatoriale regimes het alternatief zijn, wie wil er dan in dat alternatief leven?

Trump wil bovendien ongeveer twaalf miljoen migranten deporteren, die belangrijke arbeidskrachten vormen voor het Amerikaanse kapitalisme. Zo hoopt hij de concurrentiepositie te herstellen. Ik denk dat het een rampzalig programma is dat het Amerikaanse kapitalisme naar meer crisis en inflatie zal leiden. Meteen zullen mensen gedwongen worden om hogere prijzen te betalen voor alles, van voedsel tot auto’s.

Zijn sociale beleid herstelt zogenaamde verloren sociale hiërarchieën van natie, ras, geslacht en gender. Hij geeft mensen ‘een psychologisch loon’: het gevoel dat ze bij de miljardairsclub van rijke, witte mannen horen om het Amerikaanse kapitalisme in hun voordeel te runnen en de ‘woke-agenda’ aan de kant te schuiven.

Verder wil Trump het Amerikaanse staatsbestel op een vrij fundamentele en autoritaire manier hervormen. Hier zit een economische logica van extreem neoliberalisme achter om de staat af te breken zodat een gedereguleerd kapitalisme mogelijk wordt.

Trump wil dat de NAVO-landen de rekening voor hun eigen defensie betalen in plaats van Amerikaanse subsidiëring. De VS zal onder Trump net zo militaristisch, intimiderend en agressief zijn, alleen met een andere strategie en tactiek. De test voor links in de VS en daarbuiten is of we effectief verzet kunnen opbouwen tegen Trump en extreemrechts. Het is bovendien van belang om te zien hoe we van daaruit radicale strijd kunnen voeren voor het veranderen van onze maatschappij in een samenleving die mens en planeet op de eerste plaats zet.

Ongewenste inmenging.

Inmiddels kermen politici (lees: aangewezen ‘Volksvertegenwoordigers’) van links tot rechts over “ongewenste politieke inmenging” door de vers gekozen VS-president Trump en diens kompaan Musk in de Europese politiek. Het zijn krokodillentranen.

De gesubsidieerde, linkse NGO’s zoals Greenpeace zien hun exquise bullshit-banen in gevaar komen en zullen alles uit de kast halen om te voorkomen dat er korte metten met hun sprookjeshandel wordt gemaakt. Hun collaborateurs in politiek en media zijn niet te beroerd om hun NGO-afnemers en dus ook politieke achterbannen te bedienen en dat is dan ook precies wat we hier zien.

Trump heeft bijvoorbeeld al aangekondigd dat er van een soort van ‘Greendeal’ geen enkele sprake meer zal zijn in de VS onder zijn leiding. Het opwekken van energie met Chinese troep zoals windmolens, waarvan de productie vele malen vervuilender is dan wat het ooit aan ‘schone’ energie kan opleveren, is wat de VS betreft verleden tijd. Dat is opvallend, want ook zijn kompaan Musk, die zelf tot de oksels in de handel van elektrische auto’s zit, zal in dat geval zelf een flinke veer moeten laten. Maar kennelijk staat het belang van de VS als natie bij hem wat hoger op de agenda dan zijn eigen belang. Kom er eens om in Europa …

De Europese pijlen zijn vooral gericht op Musk, die als eigenaar van ‘X’ (v/h Twitter) regelmatig zijn mening geeft over de Europese politiek. Nadat Musk een opinieartikel schreef over de Duitse politiek en het daarbij opnam voor met name AfD, was de heersende Duitse en Europese politieke elite compleet overstuur: “ongeoorloofde politieke inmenging!” Inmiddels kermen naast de Duitse Bondskanselier Scholz de communist Starmer in het Verenigd Koninkrijk en de Franse president Macron ook al over ‘verkiezingsinmenging’.

Als deze drie musketiers echter even naar hun eigen handel en wandel kijken, dan zien we dat zijzelf alle drie actief ingrepen in het verkiezingsgeweld in de VS door het sturen van ‘campagnemedewerkers’. Voor de Democratische kandidaat Harris uiteraard, die desondanks keihard werd afgedroogd in de presidentsverkiezingen. Wat te denken van de onlangs nog geëerde grootinvesteerder Soros, die met zijn Open Society Foundation in Europa niet anders doet dan ‘progressieve’ invloed opkopen (Volt) om zijn handeltjes van lokale wetgeving te voorzien.

Frankrijk wist ternauwernood op slinkse wijze een regeringswissel in de richting van het Rassemblement National van Marine Le Pen te voorkomen en in Duitsland probeert men de AfD via de bevriende rechtelijke macht uit de politiek te weren. Dan zou je als gewone burger toch wel op wat meer invloed vanuit de VS hopen, want zelf komen we er amper nog doorheen: onze stem telt kennelijk niet meer en anders wordt die stem wel verboden.
Defensie vs. Subsidies

Trump heeft ook aangekondigd dat hij de defensie-inspanningen bij de (Europese) NAVO-landen het liefst op 5% van het BNP ziet komen. In zijn vorige termijn stelde hij kortweg dat wie geen 2% van het BNP bijdraagt, door de VS onder zijn leiding niet verdedigd zal worden. Het duurde desondanks nog ruim vier jaar voordat bijv. Nederland daarbij in de buurt kwam. Dat Trump nu op 5% koerst, is niet gek. In de eerste plaats omdat dit de NAVO-landen financieel zou dwingen om de knettergekke subsidies aan linkse hobby’s grondig te herzien. Daarnaast biedt hij de Amerikaanse defensie-industrie, die tot dusver de Democraten steunden, een perspectief want de Europeanen zullen hoe dan ook meer moeten uitgeven aan hun defensie. Maar dat zal ook wel weer ‘ongewenste inmenging’ zijn van Trump c.s.

Dat de nieuwe NAVO-chef Rutte de Europese burgers adviseert om alvast in de schuilkelder te gaan zitten en brood mee te nemen, heeft met defensie overigens net zoveel te maken als een walrus met schaken. Sterker: de oproep om meer dan 2% uit te geven aan defensie, had van de NAVO-chef moeten komen en niet vanuit de VS. Een zwakke defensie noopt namelijk tot verblijf in de schuilkelders, terwijl een ijzersterke defensie ervoor zorgt dat niemand, laat staan Poetin of Xi Ping, het ook maar in z’n hersens haalt om een NAVO-land aan te vallen.
Klimaattafels

Al met al ziet het er naar uit de belangstelling vanuit de VS een welkom tegenwicht vormt voor de Europese slordigheid, politieke lamlendigheid en onverholen subsidiecorruptie. Onder de Klimaattafeladviseurs bevonden zich geen burgers, maar die bestonden vooral uit wetenschappers en ondernemers die inmiddels een meer dan royale boterham verdienen met het huidige klimaatbeleid. Hun handel hangt van subsidie aan elkaar en slaat rechtsstatelijk als een tang op een varken: wetten laten maken om subsidie op te strijken. We kunnen alleen maar benieuwd zijn hoe en wanneer dit in Europa wordt ontmanteld.

Aan Trump en Musk zal het niet liggen.

Ach wat leuk, zo’n #EU met open grenzen! En, zoals je op de toetredingslijst kunt zien, wordt het straks nóg ‘prettiger’.

#FVD #NEXIT #trekkers #Oost_Europa #roversnesten

NOS - “Politie ziet golf van trekkerdiefstallen, machines gaan snel de grens over”

https://nos.nl/artikel/2550942-politie-ziet-golf-van-trekkerdiefstallen-machines-gaan-snel-de-grens-over

Topman ProRail wil private investeringen in het spoor.

Pensioenfondsen en verzekeraars zouden ook in Nederland moeten kijken naar investeren in het spoor, zegt topman John Voppen van spoorwegbeheerder ProRail in BNR Zakendoen. Voppen noemt private investeringen 'een pad voor de toekomst'. Dat de Nederlandse staat de enige aandeelhouder is, staat private investeringen niet in de weg, aldus Voppen.

Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen.
Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen.

'Ooit bij de Noord-Zuidlijn (...) hebben we daar heel intensief naar gekeken, want het is eigenlijk nergens in de wereld zo dat wanneer je naar de nationale luchthaven gaat, je niet een klein premium betaalt op je prijs en dat daar ook private investeringen aan ten grondslag liggen.'

Weliswaar is destijds daarover gezegd dat dat publiek gefinancierd moest worden, volgens Voppen moet met het oog op de huidige beschikbare hoeveelheid publiek geld en de uitdagingen waar Nederland voor staat, zeker naar private investeringen gekeken worden. De Nederlandse staat is weliswaar ProRails enige aandeelhouder, maar dat staat private investeringen niet in de weg, denkt Voppen.

Als voorbeeld geeft Voppen de havenspoorlijn voor het goederenvervoer waar zowel door het Havenbedrijf als door derden (lees: private investeerders) investeringen zijn gedaan om die spoorinfrastructuur op orde te krijgen.

Gevraagd waarom de kapitaalkrachtige pensioenfondsen niet in het spoor investeren, wijst Voppen erop dat pensioenfondsen in eerste instantie rendement willen behalen. 'Er zijn een aantal fantastische lijnen in Nederland waar je heel veel rendement kunt maken, maar die wil iedereen wel voor zijn rekening nemen. Maar er zijn ook heel veel lijnen die ontzettend belangrijk zijn voor de mobiliteit van mensen of voor het spoorgoederenvervoer waar geld van de overheid bij moet om het gewoon rond te kunnen krijgen.'

Voppen denkt dat wanneer dat geld niet wordt geïnvesteerd, Nederland dat duidelijk gaat voelen in de economie. 'Ik denk dat de infrastructuur één van de redenen is dat wij zo welvarend zijn in Nederland, maar dat zit niet in je directe calculatie.'

Voor nu heeft ProRail institutionele partijen en private beleggers weliswaar te weinig te bieden, maar Voppen ziet mogelijkheden voor goede modellen. 'Daar kun je wel degelijk voor bijvoorbeeld een luchthaven een premium vragen op de prijs. Maar dat moet de politiek wel willen.' Volgens Voppen moet de politiek een keuze maken: of er is publiek geld, of we accepteren de infrastructuur hoe die is, of je maakt het mogelijk om ook private investeringen toe te staan.

Meta gaat factcheckers verwijderen en meer politieke content aanbevelen.
Mark Zuckerberg zegt dat het bedrijf Meta de censuur op Facebook, Instagram en Threads ‘drastisch zal verminderen’

Meta gaat factcheckers afschaffen, “de hoeveelheid censuur drastisch verminderen” en meer politieke content aanbevelen op haar platforms, waaronder Facebook, Instagram en Threads, zo heeft oprichter Mark Zuckerberg aangekondigd .

In een videoboodschap beloofde Zuckerberg prioriteit te geven aan de vrijheid van meningsuiting na de terugkeer van Donald Trump in het Witte Huis en zei dat hij, te beginnen in de VS, “factcheckers zou afschaffen en ze zou vervangen door community notes vergelijkbaar met X”.

X, het socialemediaplatform van Elon Musk, is afhankelijk van andere gebruikers om kanttekeningen en context te plaatsen bij controversiële berichten.

Zuckerberg zei dat Meta’s “factcheckers gewoon te politiek bevooroordeeld zijn en meer vertrouwen hebben vernietigd dan ze hebben gecreëerd”. De contentmoderatieteams van het technologiebedrijf worden verplaatst van Californië naar Texas “waar er minder bezorgdheid is over de vooringenomenheid van onze teams”, zei hij. Hij gaf toe dat veranderingen in de manier waarop Meta content filtert, zouden betekenen dat “we minder slechte dingen zullen vangen”.

Meta heeft wereldwijd meer dan 3 miljard gebruikers. In een uitgebreide verklaring zei Zuckerberg dat Meta ook “een hoop beperkingen op onderwerpen als immigratie en gender zou afschaffen die gewoon niet in het reguliere discours passen” en “met president Trump zou samenwerken om regeringen over de hele wereld terug te dringen die Amerikaanse bedrijven achterna zitten en aandringen op meer censuur”.

Hij noemde Europa als een plek met “steeds meer wetten die censuur institutionaliseren en het moeilijk maken om iets innovatiefs op te bouwen” en zei: “Latijns-Amerikaanse landen hebben geheime rechtbanken die bedrijven kunnen bevelen om dingen in stilte te verwijderen.

Zuckerberg presenteerde het besluit om factcheckers af te schaffen als een terugkeer naar een argument ten gunste van de vrijheid van meningsuiting dat hij in oktober 2019 aan de Georgetown University hield . Hij zei dat de Amerikaanse presidentsverkiezingen van november voelden als “een cultureel omslagpunt richting, nogmaals, het prioriteren van meningsuiting”.

De aankondiging komt enkele dagen nadat Nick Clegg, de voormalige vicepremier van het Verenigd Koninkrijk, aankondigde dat hij zou aftreden als voorzitter van Meta’s afdeling internationale zaken en zou worden vervangen door de prominente Republikein Joel Kaplan.

De toezichthoudende raad van Meta, onder voorzitterschap van onder anderen de voormalige premier van Denemarken Helle Thorning-Schmidt, reageerde op de aankondiging van wat in feite een crowdsourced aanpak is voor factchecking met een verklaring waarin stond: “We kijken ernaar uit om de komende weken met Meta samen te werken om de veranderingen gedetailleerder te begrijpen, zodat de nieuwe aanpak zo effectief en spraakvriendelijk mogelijk kan zijn.”

Het verwelkomde de aankondiging dat Meta zijn aanpak van factchecking zou herzien, maar zei: “Het is essentieel dat beslissingen over inhoud worden genomen met maximale inbreng van stemmen buiten Meta, inclusief van de mensen die zijn platforms elke dag gebruiken.”

Het concludeerde: “We willen ook van deze gelegenheid gebruikmaken om Nick Clegg te bedanken die, als president van global affairs bij Meta, instrumenteel was in het toezicht op de oprichting van de toezichtsraad en een sterke pleitbezorger is geweest voor de vrijheid van meningsuiting op de platforms van Meta. We kijken uit naar Joel Kaplans leiderschap in het voortzetten van dit belangrijke werk.”

In zijn verklaring van vijf minuten zei Zuckerberg: Overheden en traditionele media hebben steeds meer geprobeerd te censureren. Veel hiervan is duidelijk politiek, maar er is ook veel legitiem slecht spul, drugs, terrorisme, kinderuitbuiting. Dit zijn dingen die we heel serieus nemen en ik wil ervoor zorgen dat we er verantwoord mee omgaan.

“We hebben dus een hoop complexe systemen gebouwd om content te modereren, maar het probleem met complexe systemen is dat ze fouten maken, zelfs als ze per ongeluk, maar 1% van de posts censureren, dat zijn miljoenen mensen, en we hebben een punt bereikt waarop het gewoon te veel fouten en te veel censuur zijn. De recente verkiezingen voelen ook als een cultureel omslagpunt richting, nogmaals, het prioriteren van spraak.”

Pats! Wilders fluit PVV-minister Beljaarts terug: meneer moet gepland bezoek aan WEF in Davos annuleren.

Het nieuws dat een PVV-minister toch maar besloot om NIET naar de WEF-bijeenkomst in Davos te gaan, is een triomf voor het gezond verstand en patriottisme. Geert Wilders heeft gisteren publiekelijk duidelijk gemaakt dat geen enkele PVV-bewindspersoon zich in het hol van de globalistische leeuw hoeft te begeven. En dat is maar goed ook. Want Beljaatrs was van plan wél te gaan. Wut?

Dirk Beljaarts, de PVV-minister van Economische Zaken, stond op de gastenlijst voor Davos. Ongelooflijk dat hij überhaupt dacht dat dit een goed idee was. Het lijkt erop dat hij een heldere reprimande van Wilders heeft gekregen, want hij heeft nu snel afgezegd. Zijn excuus? Een volle agenda. Ja, vast. Gelukkig heeft Wilders zonder zijn naam te noemen duidelijk gemaakt dat dit soort escapades niet door de beugel kunnen. Een patriottisch politicus hoort niet thuis in Davos, waar de wereldelite elkaar de hand boven het hoofd houdt, ver van de burger en kiezer.

Laten we eerlijk zijn: Davos is geen samenzweringstheorie, het is een samenzweringsfeit. Duizenden politici, ondernemers, wetenschappers en journalisten komen samen in de Zwitserse Alpen om de wereld naar hun hand te zetten, zonder inspraak van het gewone volk. Wat Beljaarts dacht daar te bereiken, blijft een raadsel. Maar dat het een epische vergissing was, staat vast. Nederland heeft geen WEF nodig, en zeker geen PVV-ministers die daar naartoe gaan.

Het is niets anders dan een globalistische club superrijken en supermachtigen die afspraken maken, waarna de wetenschappers en de journalisten hun rol moeten spelen. De eersten door dingen te ontwikkelen om die doelen te bereiken; de laatsten door propaganda te verspreiden.
Wanstaltige Tegenstanders

Het is wanstalig en totaal onacceptabel dat ministers van de VVD en NSC, en zelfs premier Schoof zelf, wel naar Davos gaan. Dit toont aan dat er binnen de coalitie een breuklijn is over wat belangrijk is voor Nederland. BBB en PVV moeten hier publiekelijk stelling tegen nemen en kritiek leveren in het parlement. Dit is niet de manier waarop Nederlandse politici zich moeten gedragen. Ze zouden zich richten op de problemen hier, niet op de geheimzinnige deals in een skioord.

Wilders en Van der Plas willen niet dat hun eigen bewindsleden naar Davos gaan. Prima. Maar die andere bewindsleden horen er ook niet thuis. Hier moeten moties over worden ingediend. Er moet een poging gedaan worden om die VVD'ers, NSC'ers en PvdA'ers (Schoof) ook thuis te houden.

Conclusie

Geert Wilders heeft het juiste gedaan door deze stap te zetten. Het is een duidelijke boodschap tegen de globalistische onzin en voor de Nederlandse soevereiniteit. Dit is hoe je patriottische politiek bedrijft: door te luisteren naar de burgers en niet naar de elite in Davos. Laten we hopen dat dit een les is voor alle politici die denken dat ze ergens anders belangrijker zijn dan in ons eigen land.

Voor de serie ‘Dagelijkse Migratie- en Asielellende’ blijven we vandaag in eigen land: niet zozeer vanwege dat brandje, maar meer met aandacht voor de politiewoordvoerder – niet bepaald een Einstein, zeg.

#Eindhoven #AZC #kansenparels #omvolking

https://nos.nl/artikel/2550836-brand-in-asielzoekerscentrum-eindhoven-man-aangehouden-voor-brandstichting

Biopik https://bit.ly/4aa7j0Y

In Rotterdam, een stad bekend om zijn gedurfde kunst en architectuur, staat ‘Biopik’, een gigantische gele fallus gecreëerd door de beroemde beeldhouwer Joep van Lieshout.
Dit opvallende kunstwerk, oorspronkelijk geplaatst in 1992 in de tuinen van het Museum Boijmans Van Beuningen, belichaamt Van Lieshout’s thema’s zoals domesticatie en politiek en de hercontextualisering van bekende objecten.

Ondanks de controverse die het veroorzaakte en zijn latere verplaatsing, waardoor het enigszins in de vergetelheid raakte, blijft ‘Biopik’ een krachtig symbool van reproductieve drift, dat onverschillig staat tegenover publieke opinie en zich onverstoord manifesteert binnen de stedelijke omgeving.

3 wallpapers

#Biopik #kunst #Rotterdam #arte #Биопик #искусство #art

Onbegrijpelijk dat het woord ‘radicaal’ alleen in gebruik is voor rechtse partijen.

In ‘kwaliteitskranten’ wordt volop gewaarschuwd voor het gevaar van radicaal-rechts. Voor links lijken andere regels te gelden. Het is naïef om te denken dat alleen rechtse partijen schade kunnen toebrengen aan de democratie, schrijft Afshin Ellian.

Horen jullie de voetstappen van het fascisme niet? Deze waarschuwing kregen we te horen van de progressieven die in 2024 de verkiezingen verloren. En radicaal-links? De Franse president Emmanuel Macron nam in 2024 wellicht de grootste gok van zijn politieke leven om het parlement te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Het pakte voor hem en voor Frankrijk desastreus uit. Kleis Jager schreef in zijn realistische artikel over de winnaar van de Franse verkiezingen dat de linkse agitator Jean-Luc Mélenchon mikt op chaos.

Het linkse establishment in de media gebruikt het woord ‘radicaal’ alleen voor (uiterst) rechtse partijen. EW Magazine kwalificeerde Jean-Luc Mélenchon (72) terecht als de leider van links-radicalen. Mélenchons NFP bestaat uit een gelegenheidscoalitie van socialisten, groenen, communisten en het radicale La France insoumise. Mélenchon had en heeft enorme bewondering voor linkse despoten als Lenin, Castro en Chávez.

Nederlandse ‘kwaliteitskranten’ zien de werkelijkheid voortdurend over het hoofd. Geerten Waling interviewde afgelopen jaar de Canadese oud-politicus, intellectueel en journalist Michael Ignatieff over actuele vraagstukken. Ook ik had een paar jaar geleden een uitvoerig gesprek met Ignatieff. Hij is een zachte liberaal, zoekend naar de balans tussen politiek handelen en zijn eigen idealen. Ligt het probleem van de liberale democratie aan de flanken van uiterst-links en -rechts? Ignatieffs antwoord is leerzaam, ook voor Frans Timmermans:

Dat is eigenlijk een andere manier om te zeggen dat het probleem juist in het politieke midden ligt. Voor mijn progressieve vrienden hier in Nederland zal dit voelen als een schok, maar ik heb geen probleem met Geert Wilders. En ook niet met Marine Le Pen in Frankrijk of met de partij AfD in Duitsland. Mits, en dat is heel belangrijk, ze de Grondwet respecteren. Je hoeft niet dol te zijn op hun partijprogramma of hun retoriek, maar ze hebben het recht om te zeggen wat ze zeggen. Zolang ze de spelregels van het democratische spel maar volgen. Die zijn niet abstract, maar juist heel duidelijk. Je mag geen geweld gebruiken om je politieke doelen te bereiken en je moet accepteren dat je verkiezingen ook kunt verliezen.

Het probleem ligt dus in het politieke midden. Dat was precies het onderwerp van ons gesprek bij het Cleveringadiner. Toen stelde ik hem de volgende vraag: kun je in naam van alle mensen in Canada een ongelimiteerde uitnodiging sturen naar heel Afrika en het Midden-Oosten? Het antwoord was en is nee. Zodra je het vreemdelingenrecht beperkt, kom je inhumaan en harteloos over. En dus benadrukte Ignatieff, om misverstanden te voorkomen, en ik zal dat hier nogmaals onderstrepen, dat hij nul komma nul heeft met PVV, Le Pen en AfD.

In het interview vatte Ignatieff de grondige wijziging van het vreemdelingenrecht en de effecten daarvan samen in een indringend voorbeeld. Op een gegeven moment moet de staat een lieve familie vanuit Rotterdam naar Zimbabwe uitzetten, omdat de familie geen recht heeft op verblijf in Nederland: ‘De menselijke kant daarvan is verschrikkelijk. Maar het kan niet anders. De legitimiteit van de rechtsstaat hangt ervan af. Immigratie is alleen mogelijk als mensen weten dat de nieuwkomers legaal zijn en een bestaan als Nederlands burger kunnen opbouwen.’

Wij zijn niet naïef. Sommige partijen van uiterst-links en -rechts kunnen schade toebrengen aan de democratische rechtsstaat. Maar de vraag is of het establishment daarmee gerechtigd is om telkens van fascisme te spreken. Een paar recente voorbeelden uit de fascisme-trommel:

‘Fascisme is terug van nooit weggeweest,’ schreef Willem Schinkel op 24 november 2024. Diezelfde Willem Schinkel vond eerder in Trouw de coronarellen juist ‘een hoopvol teken: vooral jongeren pikken het niet meer. Eindelijk wordt de macht uitgedaagd.’ Eigenlijk vindt hij het niet erg als de democratische rechtsorde in gevaar komt door complotliefhebbers. Willem had in de negentiende eeuw moeten leven. Dan was hij geen dorpsgek geweest, maar een links-anarchistische beroemdheid.

Zo kunnen we doorgaan met het opsommen van lachwekkende voorbeelden van goedkoop en vooral partijdig geklets over de rechtsstaat. Het is te hopen dat de gevestigde linkse media zich in 2025 buigen over de aanpak van de echte problemen, en minder de komst van de nieuwe Benito Mussolini profeteren. Wat altijd voor de Rooms-Katholieke Kerk heeft gegolden, geldt ook voor de democratie: complexio oppositorum, oftewel een complex van tegenstellingen.